ابومسلم مرادی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'پرونده:1100558.jpg' به 'پرونده:IM009657.jpg')
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>')
خط ۲: خط ۲:
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابومسلم مرادی در تراجم و رجال]] - [[ابومسلم مرادی در تاریخ اسلامی]]</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابومسلم مرادی در تراجم و رجال]] - [[ابومسلم مرادی در تاریخ اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
==مقدمه==

نسخهٔ ‏۱۵ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۴۰

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

با اشاره به صحابی بودن وی و سکونت او در مصر گفته‌اند رئیس شرطه عمرو بن عاص در مصر بود[۱]. نام و نسب وی دانسته نیست؛ از این رو او را در شمار اصحابی آورده‌اند که به کنیه شناخته می‌شوند[۲]. او در حدیثی می‌گوید: از رسول خدا خواستم[۳] یا مردی از رسول خدا(ص) خواست تا به او عملی بیاموزد تا با انجام آن به بهشت رود. رسول خدا(ص) ابتدا نیکی به مادر و در صورت نبودن مادر، وی را به اطعام دیگران و سخن پاک توصیه فرمود[۴]. به گفته ابن حجر[۵]، بغوی (م. ۳۱۷) می‌گوید: صحابی بودن وی ثابت نشده است. برخی منابع، این حدیث را بدون اشاره به نام ابومسلم، یا به نقل از برخی صحابه دیگر آورده و گفته‌اند: مردی از رسول خدا(ص) پرسید... (ادامه حدیث)[۶].[۷]

منابع

پانویس

  1. ابن یونس، ج۱، ص۵۲۵؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۸۴؛ ذهبی، ج۲، ص۲۰۳؛ ابن حجر، ج۷، ص۳۱۰.
  2. ابن جوزی، ص۲۸۱.
  3. خطیب بغدادی، ج۴، ص۲۷۵؛ ابونعیم، ج۶، ص۳۰۰۹.
  4. ابن اثیر، ج۶، ص۲۸۳؛ ابن حجر، ج۷، ص۳۱۰.
  5. ابن حجر، ج۷، ص۳۱۰.
  6. ر.ک: هیثمی، ج۵، ص۱۷؛ و با اندکی تغییر، ر.ک: أحمد بن حنبل، ج۲، ص۴۹۳.
  7. خانجانی، قاسم، مقاله «ابومسلم مرادی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۵۲۰-۵۲۱.