خوش‌خلقی در معارف و سیره سجادی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...)
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==')
خط ۱۲: خط ۱۲:
با مراجعه به سخنان [[حضرت]] فهمیده می‌شود که در کنار "قول [[پسندیده]]" و "عمل مستحسن" و پیش از آنها "[[نیت]] [[صالح]]" اهمیت بسیار دارد. خوش‌رفتاری، به ویژه در [[روابط خانوادگی]] که از آن جمله است رابطه متقابل و نیکوی فرزند با [[والدین]]، آثار سازنده‌ای بر جا می‌گذارد. نیایش‌های بیست‌وچهارم و بیست‌و‌پنجم [[صحیفه سجادیه]] که به ترتیب بر [[دعا]] در [[حق والدین]] و دعا در [[حق فرزندان]] اختصاص دارد جلوه‌های [[زیبایی]] از این خوش‌رفتاری و ادب نیکو را به نمایش می‌گذارد.
با مراجعه به سخنان [[حضرت]] فهمیده می‌شود که در کنار "قول [[پسندیده]]" و "عمل مستحسن" و پیش از آنها "[[نیت]] [[صالح]]" اهمیت بسیار دارد. خوش‌رفتاری، به ویژه در [[روابط خانوادگی]] که از آن جمله است رابطه متقابل و نیکوی فرزند با [[والدین]]، آثار سازنده‌ای بر جا می‌گذارد. نیایش‌های بیست‌وچهارم و بیست‌و‌پنجم [[صحیفه سجادیه]] که به ترتیب بر [[دعا]] در [[حق والدین]] و دعا در [[حق فرزندان]] اختصاص دارد جلوه‌های [[زیبایی]] از این خوش‌رفتاری و ادب نیکو را به نمایش می‌گذارد.
مصادیق دیگری از این خوش‌رفتاری در دعای آن حضرت برای [[همسایگان]] و [[دوستان]] بیان شده است: «بارخدایا، همسایگان و دوستان مرا [[یاری]] ده که [[سنت]] تو بر پای دارند و رهنمودهای نیکوی تو را فرا گیرند: در یاری ناتوانانشان و رفع نیاز از نیازمندانشان و [[عیادت]] بیمارانشان و [[راهنمایی]] رهجویانشان و [[اندرز]] به [[مشورت]] کنندگانشان و.»..<ref>نیایش بیست‌و‌ششم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم.</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «خوش‌خلقی»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۰۵.</ref>
مصادیق دیگری از این خوش‌رفتاری در دعای آن حضرت برای [[همسایگان]] و [[دوستان]] بیان شده است: «بارخدایا، همسایگان و دوستان مرا [[یاری]] ده که [[سنت]] تو بر پای دارند و رهنمودهای نیکوی تو را فرا گیرند: در یاری ناتوانانشان و رفع نیاز از نیازمندانشان و [[عیادت]] بیمارانشان و [[راهنمایی]] رهجویانشان و [[اندرز]] به [[مشورت]] کنندگانشان و.»..<ref>نیایش بیست‌و‌ششم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم.</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «خوش‌خلقی»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۰۵.</ref>
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۵۶

مقدمه

یکی از وجوه امتیاز انسان در مواجهه با دیگران حسن سلوک و رفتار خوش است. خوش‌رفتاری، دست‌کم دو جنبه را شامل می‌شود که عبارت است از: گفتار خوش و کردار نیکو. مجموعه این دو را می‌توان "حسن خُلق" و "ادب نیکو" نامید. امام سجاد(ع) – در این مورد - از خداوند چنین درخواست می‌کند: «وَ أَعِنِّي عَلَى صَالِحِ النِّيَّةِ، وَ مَرْضِيِّ‏ الْقَوْلِ‏، وَ مُسْتَحْسَنِ‏ الْعَمَلِ»[۱]: «بار خدایا و چون آهنگ کاری شایسته کنم یا سخنی شایسته گویم یا عملی نیکو انجام دهم، یاری‌ام ده».

با مراجعه به سخنان حضرت فهمیده می‌شود که در کنار "قول پسندیده" و "عمل مستحسن" و پیش از آنها "نیت صالح" اهمیت بسیار دارد. خوش‌رفتاری، به ویژه در روابط خانوادگی که از آن جمله است رابطه متقابل و نیکوی فرزند با والدین، آثار سازنده‌ای بر جا می‌گذارد. نیایش‌های بیست‌وچهارم و بیست‌و‌پنجم صحیفه سجادیه که به ترتیب بر دعا در حق والدین و دعا در حق فرزندان اختصاص دارد جلوه‌های زیبایی از این خوش‌رفتاری و ادب نیکو را به نمایش می‌گذارد. مصادیق دیگری از این خوش‌رفتاری در دعای آن حضرت برای همسایگان و دوستان بیان شده است: «بارخدایا، همسایگان و دوستان مرا یاری ده که سنت تو بر پای دارند و رهنمودهای نیکوی تو را فرا گیرند: در یاری ناتوانانشان و رفع نیاز از نیازمندانشان و عیادت بیمارانشان و راهنمایی رهجویانشان و اندرز به مشورت کنندگانشان و.»..[۲].[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. دعای ۴۷.
  2. نیایش بیست‌و‌ششم.
  3. صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم.
  4. خالقیان، فضل‌الله، مقاله «خوش‌خلقی»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۲۰۵.