ابوهاشم جعفری: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۲

آشنایی اجمالی

ابوهاشم داود بن قاسم بن اسحاق بن عبدالله بن جعفر بن ابی طالب جعفری بغدادی از نوادگان جعفر بن ابی طالب و اهل^[۱] و ساکن بغداد^[۲] و از اصحاب امام رضا، امام جواد، امام هادی و امام حسن عسکری(ع) بود^[۳] و از آن امامان و از پدرش قاسم و ابوهارون عبدی روایت کرده و افرادی چون یحیی بن هاشم، اسحاق بن محمد نخعی، سهل بن زیاد و ابراهیم بن هاشم از وی روایت کرده‌اند.^[۴]

وی با امامان زمان خود ارتباط خاصی داشت و از طرف آنان نیز مورد عنایت بود ^[۵] و به نقل شیخ طوسی، امام زمان(ع) را دیده است.^[۶] ابوهاشم روایات زیادی در معجزات و کرامات آن امامان نقل کرده است و عده‌ای وی را از سفیران حضرت حجت(ع) در زمان غیبت صغری نیز به حساب آورده‌اند،^[۷] هر چند در منابع کهن مؤید آشکاری برای آن یافت نشده است.

به هر حال نجاشی وی را ثقه، عظیم المنزله نزد امامان(ع) و جلیل القدر معرفی کرده است.^[۸] به نوشته ابوالفرج اصفهانی، وی فردی شجاع، صریح اللهجه و باجرأت بود. زمانی که یحیی بن عمر زیدی به شهادت رسید و سر او را به بغداد آوردند، عده‌ای برای گفتن تبریک نزد محمد بن عبدالله بن طاهر که فرمانده سپاه بود، رفتند. ابوهاشم نیز بر وی داخل شد و گفت: ای امیر، من آمده‌ام که به تو تبریک بگویم به جهت عملی که انجام دادی، ولی اگر رسول خدا الان زنده بود می‌‌بایست به آن حضرت تسلیت می‌‌گفتیم.^[۹]

خطیب بغدادی می‌‌نویسد: ابوهاشم به جهت همین صراحت لهجه‌ای که داشت در سال ۲۵۲ه‍ دستگیر، و به سامرا برده شد و در آنجا مدتی زندانی بود.^[۱۰] او دارای کتابی است که احمد برقی آن را روایت کرده^[۱۱] و همچنین دارای دیوان شعری می‌‌باشد که احمد بن محمد جوهری آن را گردآوری کرده است.^[۱۲] وی در جمادی الاولی سال ۲۶۱ درگذشت.^[۱۳] بنا بر نقل نجاشی، ابوعبدالله جوهری اخبار داود بن قاسم جعفری را در یک مجموعه جمع‌آوری کرده است ^[۱۴].^[۱۵]

منابع

جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

↑ جامع الرواة، ج۱، ص۳۰۷.
↑ تاریخ بغداد، ج۸، ص۳۶۹.
↑ رجال الطوسی، ص۳۷۵، ۴۰۱، ۴۱۴ و ۴۳۱.
↑ جامع الرواة، ج۱، ص۳۰۷.
↑ اختیار معرفة الرجال، ص۵۷۱.
↑ الفهرست (طوسی)، ص۶۷.
↑ قاموس الرجال، ج۴، ص۲۵۶ و ۲۵۷.
↑ رجال النجاشی، ج۱، ص۳۶۲.
↑ مقاتل الطالبیین، ص۴۲۲.
↑ تاریخ بغداد، ج۸، ص۳۶۹.
↑ الفهرست (طوسی)، ص۶۷.
↑ الذریعه، ج۹، ص۵۲.
↑ تاریخ الطبری، ج۹، ص۵۱۲.
↑ رجال النجاشی، ج۱، ص۲۲۵.
↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۳۲۱ - ۳۲۲.

[1] جامع الرواة، ج۱، ص۳۰۷.

[2] تاریخ بغداد، ج۸، ص۳۶۹.

[3] رجال الطوسی، ص۳۷۵، ۴۰۱، ۴۱۴ و ۴۳۱.

[4] جامع الرواة، ج۱، ص۳۰۷.

[5] اختیار معرفة الرجال، ص۵۷۱.

[6] الفهرست (طوسی)، ص۶۷.

[7] قاموس الرجال، ج۴، ص۲۵۶ و ۲۵۷.

[8] رجال النجاشی، ج۱، ص۳۶۲.

[9] مقاتل الطالبیین، ص۴۲۲.

[10] تاریخ بغداد، ج۸، ص۳۶۹.

[11] الفهرست (طوسی)، ص۶۷.

[12] الذریعه، ج۹، ص۵۲.

[13] تاریخ الطبری، ج۹، ص۵۱۲.

[14] رجال النجاشی، ج۱، ص۲۲۵.

[15] جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۳۲۱ - ۳۲۲.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ابوهاشم جعفری در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
+{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام رضا| عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ابوهاشم جعفری در معارف و سیره رضوی]] - [[ابوهاشم جعفری در معارف مهدویت]]| پرسش مرتبط  = }}
+== آشنایی اجمالی ==
+[[ابوهاشم داود بن قاسم بن اسحاق بن عبدالله بن جعفر بن ابی طالب جعفری بغدادی]] از [[نوادگان]] [[جعفر بن ابی طالب]] و [[اهل]]<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۳۰۷.</ref> و ساکن [[بغداد]]<ref> تاریخ بغداد، ج۸، ص۳۶۹.</ref> و از [[اصحاب]] [[امام رضا]]، [[امام جواد]]، [[امام هادی]] و [[امام حسن عسکری]]{{ع}} بود<ref>رجال الطوسی، ص۳۷۵، ۴۰۱، ۴۱۴ و ۴۳۱.</ref> و از آن [[امامان]] و از پدرش قاسم و [[ابوهارون عبدی]] [[روایت]] کرده و افرادی چون [[یحیی بن هاشم]]، [[اسحاق بن محمد نخعی]]، [[سهل بن زیاد]] و [[ابراهیم بن هاشم]] از وی روایت کرده‌اند.<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۳۰۷.</ref>
-==مقدمه==
+وی با امامان [[زمان]] خود [[ارتباط]] خاصی داشت و از طرف آنان نیز مورد [[عنایت]] بود <ref>اختیار معرفة الرجال، ص۵۷۱.</ref> و به نقل [[شیخ طوسی]]، [[امام زمان]]{{ع}} را دیده است.<ref>الفهرست (طوسی)، ص۶۷.</ref> ابوهاشم [[روایات]] زیادی در [[معجزات]] و [[کرامات]] آن امامان نقل کرده است و عده‌ای وی را از سفیران [[حضرت حجت]]{{ع}} در [[زمان غیبت صغری]] نیز به حساب آورده‌اند،<ref>قاموس الرجال، ج۴، ص۲۵۶ و ۲۵۷.</ref> هر چند در منابع کهن مؤید آشکاری برای آن یافت نشده است.
-[[ابوهاشم داود بن قاسم بن اسحاق بن عبدالله بن جعفر بن ابی طالب جعفری بغدادی]] از [[نوادگان]] [[جعفر بن ابی طالب]] و [[اهل]]<ref>جامع الرواة ۱/۳۰۷.</ref> و ساکن [[بغداد]]<ref>تاریخ بغداد ۸/۳۶۹.</ref> و از اصحاب [[امام رضا]]، [[امام جواد]]، [[امام هادی]] و [[امام حسن عسکری]]{{ع}} بود<ref>رجال الطوسی ۳۷۵، ۴۰۱، ۴۱۴ و ۴۳۱.</ref> و از آن [[امامان]] و از پدرش قاسم و [[ابوهارون عبدی]] [[روایت]] کرده و افرادی چون [[یحیی بن هاشم]]، [[اسحاق بن محمد نخعی]]، [[سهل بن زیاد]] و [[ابراهیم بن هاشم]] از وی روایت کرده‌اند.<ref>جامع الرواة ۱/۳۰۷.</ref> وی با [[امامان]] [[زمان]] خود [[ارتباط]] خاصی داشت و از طرف آنان نیز مورد [[عنایت]] بود<ref>اختیار معرفة الرجال ۵۷۱.</ref> و به نقل [[شیخ طوسی]]، [[امام زمان]]{{ع}} را دیده است.<ref>الفهرست (طوسی) ۶۷.</ref> ابوهاشم [[روایات]] زیادی در [[معجزات]] و [[کرامات]] آن امامان نقل کرده است و عده‌ای وی را از سفیران [[حضرت حجت]]{{ع}} در [[زمان غیبت صغری]] نیز به حساب آورده‌اند،<ref>قاموس الرجال ۴/۲۵۶ و ۲۵۷.</ref> هر چند در منابع کهن مؤید آشکاری برای آن یافت نشده است. به هر حال [[نجاشی]] وی را [[ثقه]]، [[عظیم]] المنزله نزد امامان{{ع}} و جلیل‌القدر معرفی کرده است.<ref>رجال النجاشی ۱/۳۶۲.</ref> به نوشته [[ابوالفرج اصفهانی]]، وی فردی [[شجاع]]، صریح اللهجه و باجرأت بود. زمانی که [[یحیی بن عمر زیدی]] به [[شهادت]] رسید و سر او را به بغداد آوردند، عده‌ای برای گفتن تبریک نزد [[محمد بن عبدالله بن طاهر]] که [[فرمانده سپاه]] بود، رفتند. ابوهاشم نیز بر وی داخل شد و گفت: ای [[امیر]]، من آمده‌ام که به تو تبریک بگویم به جهت عملی که انجام دادی، ولی اگر [[رسول خدا]] الان زنده بود می‌‌بایست به آن [[حضرت]] [[تسلیت]] می‌‌گفتیم.<ref>مقاتل الطالبیین ۴۲۲.</ref>
-[[خطیب بغدادی]] می‌‌نویسد: ابوهاشم به جهت همین صراحت لهجه‌ای که داشت در سال ۲۵۲ هـ دستگیر، و به [[سامرا]] برده شد و در آنجا مدتی [[زندانی]] بود.<ref>تاریخ بغداد ۸/۳۶۹.</ref> او دارای کتابی است که [[احمد برقی]] آن را روایت کرده<ref>الفهرست (طوسی) ۶۷.</ref> و همچنین دارای [[دیوان]] شعری می‌‌باشد که [[احمد بن محمد جوهری]] آن را گردآوری کرده است.<ref>الذریعه ۹/۵۲.</ref> وی در [[جمادی الاولی]] [[سال]] ۲۶۱ درگذشت.<ref>تاریخ الطبری ۹/۵۱۲.</ref> بنا بر نقل [[نجاشی]]، [[ابوعبدالله جوهری]] [[اخبار]] [[داود بن قاسم جعفری]] را در یک مجموعه جمع‌آوری کرده است.<ref>رجال النجاشی ۱/۲۲۵.</ref><ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۳۲۱-۳۲۲.</ref>
+به هر حال [[نجاشی]] وی را [[ثقه]]، [[عظیم]] المنزله نزد امامان{{ع}} و [[جلیل القدر]] معرفی کرده است.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۳۶۲.</ref> به نوشته [[ابوالفرج اصفهانی]]، وی فردی [[شجاع]]، صریح اللهجه و باجرأت بود. زمانی که [[یحیی بن عمر زیدی]] به [[شهادت]] رسید و سر او را به بغداد آوردند، عده‌ای برای گفتن تبریک نزد [[محمد بن عبدالله بن طاهر]] که [[فرمانده سپاه]] بود، رفتند. ابوهاشم نیز بر وی داخل شد و گفت: ای [[امیر]]، من آمده‌ام که به تو تبریک بگویم به جهت عملی که انجام دادی، ولی اگر [[رسول خدا]] الان زنده بود می‌‌بایست به آن حضرت [[تسلیت]] می‌‌گفتیم.<ref>مقاتل الطالبیین، ص۴۲۲.</ref>
+[[خطیب بغدادی]] می‌‌نویسد: ابوهاشم به جهت همین صراحت لهجه‌ای که داشت در سال ۲۵۲ه‍ دستگیر، و به [[سامرا]] برده شد و در آنجا مدتی [[زندانی]] بود.<ref> تاریخ بغداد، ج۸، ص۳۶۹.</ref> او دارای کتابی است که [[احمد برقی]] آن را روایت کرده<ref>الفهرست (طوسی)، ص۶۷.</ref> و همچنین دارای [[دیوان]] شعری می‌‌باشد که [[احمد بن محمد جوهری]] آن را گردآوری کرده است.<ref>الذریعه، ج۹، ص۵۲.</ref> وی در [[جمادی الاولی]] [[سال ۲۶۱]] درگذشت.<ref>تاریخ الطبری، ج۹، ص۵۱۲.</ref> بنا بر نقل [[نجاشی]]، [[ابوعبدالله جوهری]] [[اخبار]] [[داود بن قاسم جعفری]] را در یک مجموعه جمع‌آوری کرده است <ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۲۵.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۳۲۱ - ۳۲۲.</ref>
 == منابع ==
@@ خط ۱۴: / خط ۱۷: @@
 {{پانویس}}
-[[رده:ابوهاشم جعفری]]
 [[رده:اعلام]]
+[[رده:اصحاب امام رضا]]
+[[رده:اصحاب امام جواد]]
+[[رده:اصحاب امام هادی]]
+[[رده:اصحاب امام عسکری]]