خیانت در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = خیانت | | موضوع مرتبط = خیانت | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = خیانت | ||
| مداخل مرتبط = [[خیانت در قرآن]] - [[خیانت در | | مداخل مرتبط = [[خیانت در قرآن]] - [[خیانت در فقه سیاسی]] - [[خیانت در معارف دعا و زیارات]] - [[خیانت در معارف و سیره سجادی]] - [[خیانت در جامعهشناسی اسلامی]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
تَخلّف از [[تعهد]] یا مسؤلیت<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۱۵۲.</ref> یا تنقص (کمآوردن)<ref>ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲ ص۲۳۱.</ref> در مقابل [[امانت]]<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۶۲۵.</ref>. {{متن قرآن|وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِيَانَةً فَانْبِذْ إِلَيْهِمْ}}<ref>«و اگر از گروهی بیم خیانتی (در پیمان) داری به گونه برابر (پیمانشان را) به سوی آنها بیفکن که خداوند خیانتکاران را دوست نمیدارد» سوره انفال، آیه ۵۸.</ref>. | |||
[[خیانت]] و [[نفاق]] مترادف هستند؛ امّا [[خیانت]] به اعتبار تخلّف در [[عهد]] و [[امانت]] است و [[نفاق]] به اعتبار [[دین]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۰۵.</ref>. | |||
خیانت به معنای [[مخالفت]] با [[حق]] است به واسطه [[نقض عهد]]، به صورت پنهانی<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۰۵.</ref>، در عمل یا [[نیّت]]. در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] نقض تعهدات شخصی، [[پیمانشکنی]] در مقابل [[دولت]]، [[برادر]] یا هر فردی که با او دارای پیوندهای سنتی یا قراردادی است<ref>علیاکبر آقابخشی و مینو افشاریراد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۴۳۱.</ref>، [[خیانت]] خوانده میشود<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص ۲۶۷-۲۶۸.</ref>. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
$ [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
خط ۲۰: | خط ۲۱: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:خیانت]] | |||
[[رده: خیانت]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۳۶
مقدمه
تَخلّف از تعهد یا مسؤلیت[۱] یا تنقص (کمآوردن)[۲] در مقابل امانت[۳]. ﴿وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِيَانَةً فَانْبِذْ إِلَيْهِمْ﴾[۴].
خیانت و نفاق مترادف هستند؛ امّا خیانت به اعتبار تخلّف در عهد و امانت است و نفاق به اعتبار دین[۵].
خیانت به معنای مخالفت با حق است به واسطه نقض عهد، به صورت پنهانی[۶]، در عمل یا نیّت. در فرهنگ سیاسی نقض تعهدات شخصی، پیمانشکنی در مقابل دولت، برادر یا هر فردی که با او دارای پیوندهای سنتی یا قراردادی است[۷]، خیانت خوانده میشود[۸].
منابع
پانویس
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۱۵۲.
- ↑ ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲ ص۲۳۱.
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۶۲۵.
- ↑ «و اگر از گروهی بیم خیانتی (در پیمان) داری به گونه برابر (پیمانشان را) به سوی آنها بیفکن که خداوند خیانتکاران را دوست نمیدارد» سوره انفال، آیه ۵۸.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۰۵.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۰۵.
- ↑ علیاکبر آقابخشی و مینو افشاریراد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۴۳۱.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص ۲۶۷-۲۶۸.