فضیلت زیارت امام رضا: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۰

فضیلت زیارت قبر امام رضا

امام باقر (ع)، از جدّش، و ایشان از امیرالمؤمنین (ع) نقل کرده است که پیامبر (ص) فرمود: «پاره‌ای از پیکر من در خراسان دفن خواهد شد، هر گرفتاری که او را زیارت کند، خدا ناراحتی او را برطرف سازد، و هر گناه کاری که به زیارت او رود، خداوند گناه او را ببخشد»^[۱].
ابوهاشم جعفری می‌گوید: «از امام جواد (ع) شنیدم که فرمود: میان دو کوه طوس، پاره‌ای است که آن را از بهشت ستانده‌اند، هر که بدان جا درآید، روز رستاخیز از آتش ایمن خواهد ماند»^[۲].
حسین بن زید می‌گوید: «از امام صادق (ع) شنیدم که می‌فرمود: مردی از نسل فرزندم موسی، قیام خواهد کرد که هم نام امیرالمؤمنین (ع) است و در سرزمین طوس که در خراسان است، دفن خواهد شد. او در همان جا با زهر کشته می‌شود و غریبانه به خاکش می‌سپارند. هر که او را با معرفت زیارت کند، خداوند او را وعده بهشت خواهد داد»^[۳].
بزنطی می‌گوید: «از امام رضا (ع) شنیدم که فرمود: هر یک از دوستان من که عارفانه به دیدار من آید، من خود در روز رستاخیز از او شفاعت کنم»^[۴].
امام رضا (ع) فرمود: «هر کس که دوری سفر را بر خود بپذیرد و به زیارت من آید، من در روز قیامت در سه جایگاه به نزد او خواهم شتافت تا او را از تنگنا به در آورم. آن جایی که نامه اعمال دست به دست می‌شود، در صراط، و هنگام سنجش اعمال»^[۵].
اباصلت هروی گوید: «امام رضا (ع) وارد بارگاهی شد که هارون را آنجا در خاک نهاده بودند، در کنار گور او با دست خویش خطی بر زمین کشید و فرمود: این تربت من است که در آن دفن می‌شوم و خدا این جا را محل آمد و شد پیروان و دوستداران من خواهد ساخت. هر زائری که به دیدار من آید و هر مسلمانی که بر من سلام دهد، با شفاعت ما اهل بیت (ع)، بخشش و رحمت خداوندی را از آن خود خواهد کرد»^[۶].
صقر بن دلف گوید: «از سرورم امام هادی (ع) شنیدم که فرمود: هر که به درگاه خداوند نیازی دارد، قبر جدّم امام رضا (ع) در طوس را بدین‌سان زیارت نماید که نخست غسل کند، در بالاسر دو رکعت نماز بگذارد و در قنوت حاجت خویش را بر زبان آورد... اگر در خواسته‌اش معصیت یا بریدن از خویشان نباشد، مستجاب خواهد شد؛ زیرا جای قبر آن حضرت پاره‌ای از بهشت است و هر مؤمنی که آن را زیارت کند، خدا او را از آتش رهایی بخشد و در سرای امنیت جای دهد»^[۷].
حضرت موسی بن جعفر (ع) فرمودند: «هر کس زیارت کند قبر فرزندم علی را و یک شب نزد آن حضرت بماند، چنان باشد که خداوند را در عرش زیارت کرده باشد»^[۸].
امام کاظم (ع) می‌فرمایند: «چون روز قیامت شود، بر عرش الهی چهار کس از پیشینیان (نوح و ابراهیم و موسی و عیسی) و چهار تن از پسینیان (محمّد و علی و حسن و حسین) خواهند بود و در پای عرش با زیارت‎کنندگان قبور ائمه می‌نشینند. به درستی که زیارت کنندگان قبر فرزندم علی، درجه‎شان از همه بلندتر و عطایشان از همه بیشتر است»^[۹].^[۱۰]

قطعه‌ای از بهشت

امام جواد (ع) در فضیلت زیارت قبر پدرشان می‌فرمایند: «در میان دو کوه طوس، قطعه‌ای از زمین است که از بهشت برداشته شده است؛ هر کس در آن شود از آتش جهنم در امان خواهد بود»^[۱۱].^[۱۲]

منابع

محمدی، حسین، رضانامه

پانویس

↑ عیون اخبار الرضا (ع)، ج۲، ص۲۵۷؛ امالی، ص۱۱۹.
↑ عیون اخبار الرضا (ع)، ج۲، ص۲۵۶.
↑ عیون اخبار الرضا (ع)، ج۲، ص۲۵۵؛ امالی، ص۱۱۸.
↑ امالی، ص۱۱۹.
↑ خصال، ج۱، ص۱۰۹؛ امالی، ص۱۲۱.
↑ عیون اخبار الرضا (ع)، ج۲، ص۱۳۶.
↑ عیون اخبار الرضا (ع)، ج۲، ص۲۶۲؛ امالی، ص۵۸۸.
↑ بحارالانوار، ج۱۰۲، ص۳۶.
↑ مفاتیح الجنان، ص۷۵۰، به نقل از تحفة الزائر؛ بحارالانوار، ج۱۰۲، ص۳۶.
↑ محمدی، حسین، رضانامه ص ۵۴۶.
↑ مفاتیح الجنان، ص۷۵۲.
↑ محمدی، حسین، رضانامه ص ۵۷۰.

[1] عیون اخبار الرضا (ع)، ج۲، ص۲۵۷؛ امالی، ص۱۱۹.

[2] عیون اخبار الرضا (ع)، ج۲، ص۲۵۶.

[3] عیون اخبار الرضا (ع)، ج۲، ص۲۵۵؛ امالی، ص۱۱۸.

[4] امالی، ص۱۱۹.

[5] خصال، ج۱، ص۱۰۹؛ امالی، ص۱۲۱.

[6] عیون اخبار الرضا (ع)، ج۲، ص۱۳۶.

[7] عیون اخبار الرضا (ع)، ج۲، ص۲۶۲؛ امالی، ص۵۸۸.

[8] بحارالانوار، ج۱۰۲، ص۳۶.

[9] مفاتیح الجنان، ص۷۵۰، به نقل از تحفة الزائر؛ بحارالانوار، ج۱۰۲، ص۳۶.

[10] محمدی، حسین، رضانامه ص ۵۴۶.

[11] مفاتیح الجنان، ص۷۵۲.

[12] محمدی، حسین، رضانامه ص ۵۷۰.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

@@ خط ۷: / خط ۷: @@
 == فضیلت زیارت قبر امام رضا ==
-# [[امام باقر]] {{ع}}، از جدّش، و ایشان از [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} نقل کرده است که [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: «پاره‌ای از پیکر من در [[خراسان]] [[دفن]] خواهد شد، هر [[گرفتاری]] که او را [[زیارت]] کند، [[خدا]] [[ناراحتی]] او را برطرف سازد، و هر [[گناه]] کاری که به زیارت او رود، [[خداوند]] گناه او را ببخشد»<ref>عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۲۵۷؛ امالی، ص۱۱۹.</ref>.
+# [[امام باقر]] {{ع}}، از جدّش، و ایشان از [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} نقل کرده است که [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: «پاره‌ای از پیکر من در [[خراسان]] [[دفن]] خواهد شد، هر گرفتاری که او را [[زیارت]] کند، [[خدا]] [[ناراحتی]] او را برطرف سازد، و هر [[گناه]] کاری که به زیارت او رود، [[خداوند]] گناه او را ببخشد»<ref>عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۲۵۷؛ امالی، ص۱۱۹.</ref>.
 # [[ابوهاشم جعفری]] می‌گوید: «از [[امام جواد]] {{ع}} شنیدم که فرمود: میان دو [[کوه]] [[طوس]]، پاره‌ای است که آن را از [[بهشت]] ستانده‌اند، هر که بدان جا درآید، [[روز رستاخیز]] از [[آتش]] ایمن خواهد ماند»<ref>عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۲۵۶.</ref>.
-# [[حسین بن زید]] می‌گوید: «از [[امام صادق]] {{ع}} شنیدم که می‌فرمود: مردی از [[نسل]] فرزندم [[موسی]]، [[قیام]] خواهد کرد که هم نام امیرالمؤمنین {{ع}} است و در [[سرزمین]] طوس که در خراسان است، دفن خواهد شد. او در همان جا با زهر کشته می‌شود و غریبانه به خاکش می‌سپارند. هر که او را با [[معرفت]] زیارت کند، خداوند او را [[وعده]] بهشت خواهد داد»<ref>عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۲۵۵؛ امالی، ص۱۱۸.</ref>.
+# [[حسین بن زید]] می‌گوید: «از [[امام صادق]] {{ع}} شنیدم که می‌فرمود: مردی از نسل فرزندم [[موسی]]، [[قیام]] خواهد کرد که هم نام امیرالمؤمنین {{ع}} است و در سرزمین طوس که در خراسان است، دفن خواهد شد. او در همان جا با زهر کشته می‌شود و غریبانه به خاکش می‌سپارند. هر که او را با [[معرفت]] زیارت کند، خداوند او را [[وعده]] بهشت خواهد داد»<ref>عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۲۵۵؛ امالی، ص۱۱۸.</ref>.
-# بزنطی می‌گوید: «از [[امام رضا]] {{ع}} شنیدم که فرمود: هر یک از [[دوستان]] من که عارفانه به [[دیدار]] من آید، من خود در روز رستاخیز از او [[شفاعت]] کنم»<ref>امالی، ص۱۱۹.</ref>.
+# بزنطی می‌گوید: «از [[امام رضا]] {{ع}} شنیدم که فرمود: هر یک از [[دوستان]] من که عارفانه به دیدار من آید، من خود در روز رستاخیز از او [[شفاعت]] کنم»<ref>امالی، ص۱۱۹.</ref>.
 # امام رضا {{ع}} فرمود: «هر کس که دوری [[سفر]] را بر خود بپذیرد و به زیارت من آید، من در [[روز قیامت]] در سه جایگاه به نزد او خواهم شتافت تا او را از تنگنا به در آورم. آن جایی که [[نامه اعمال]] دست به دست می‌شود، در [[صراط]]، و هنگام سنجش [[اعمال]]»<ref>خصال، ج۱، ص۱۰۹؛ امالی، ص۱۲۱.</ref>.
-# [[اباصلت هروی]] گوید: «امام رضا {{ع}} وارد بارگاهی شد که [[هارون]] را آنجا در [[خاک]] نهاده بودند، در کنار [[گور]] او با دست خویش خطی بر [[زمین]] کشید و فرمود: این [[تربت]] من است که در آن دفن می‌شوم و خدا این جا را محل آمد و شد [[پیروان]] و [[دوستداران]] من خواهد ساخت. هر زائری که به [[دیدار]] من آید و هر [[مسلمانی]] که بر من [[سلام]] دهد، با [[شفاعت]] ما [[اهل بیت]] {{عم}}، [[بخشش]] و [[رحمت]] خداوندی را از آن خود خواهد کرد»<ref>عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۱۳۶.</ref>.
+# [[اباصلت هروی]] گوید: «امام رضا {{ع}} وارد بارگاهی شد که [[هارون]] را آنجا در خاک نهاده بودند، در کنار [[گور]] او با دست خویش خطی بر [[زمین]] کشید و فرمود: این [[تربت]] من است که در آن دفن می‌شوم و خدا این جا را محل آمد و شد [[پیروان]] و [[دوستداران]] من خواهد ساخت. هر زائری که به دیدار من آید و هر [[مسلمانی]] که بر من [[سلام]] دهد، با [[شفاعت]] ما [[اهل بیت]] {{عم}}، [[بخشش]] و [[رحمت]] خداوندی را از آن خود خواهد کرد»<ref>عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۱۳۶.</ref>.
-# [[صقر بن دلف]] گوید: «از سرورم [[امام هادی]] {{ع}} شنیدم که فرمود: هر که به درگاه [[خداوند]] نیازی دارد، [[قبر]] جدّم [[امام رضا]] {{ع}} در [[طوس]] را بدین‌سان [[زیارت]] نماید که نخست [[غسل]] کند، در [[بالاسر]] دو رکعت [[نماز]] بگذارد و در [[قنوت]] [[حاجت]] خویش را بر زبان آورد... اگر در خواسته‌اش [[معصیت]] یا بریدن از [[خویشان]] نباشد، [[مستجاب]] خواهد شد؛ زیرا جای قبر آن [[حضرت]] پاره‌ای از [[بهشت]] است و هر مؤمنی که آن را زیارت کند، [[خدا]] او را از [[آتش]] [[رهایی]] بخشد و در سرای [[امنیت]] جای دهد»<ref>عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۲۶۲؛ امالی، ص۵۸۸. </ref>.
+# [[صقر بن دلف]] گوید: «از سرورم [[امام هادی]] {{ع}} شنیدم که فرمود: هر که به درگاه [[خداوند]] نیازی دارد، [[قبر]] جدّم [[امام رضا]] {{ع}} در [[طوس]] را بدین‌سان [[زیارت]] نماید که نخست [[غسل]] کند، در بالاسر دو رکعت [[نماز]] بگذارد و در [[قنوت]] [[حاجت]] خویش را بر زبان آورد... اگر در خواسته‌اش [[معصیت]] یا بریدن از [[خویشان]] نباشد، [[مستجاب]] خواهد شد؛ زیرا جای قبر آن حضرت پاره‌ای از [[بهشت]] است و هر مؤمنی که آن را زیارت کند، [[خدا]] او را از [[آتش]] [[رهایی]] بخشد و در سرای [[امنیت]] جای دهد»<ref>عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۲۶۲؛ امالی، ص۵۸۸. </ref>.
 # [[حضرت موسی بن جعفر]] {{ع}} فرمودند: «هر کس زیارت کند قبر فرزندم [[علی]] را و یک شب نزد آن حضرت بماند، چنان باشد که خداوند را در [[عرش]] زیارت کرده باشد»<ref>بحارالانوار، ج۱۰۲، ص۳۶.</ref>.
 # [[امام کاظم]] {{ع}} می‌فرمایند: «چون [[روز قیامت]] شود، بر [[عرش الهی]] چهار کس از پیشینیان ([[نوح]] و [[ابراهیم]] و [[موسی]] و [[عیسی]]) و چهار تن از پسینیان ([[محمّد]] و علی و [[حسن]] و [[حسین]]) خواهند بود و در پای عرش با زیارت‎کنندگان [[قبور]] [[ائمه]] می‌نشینند. به [[درستی]] که زیارت کنندگان قبر فرزندم علی، درجه‎شان از همه بلندتر و عطایشان از همه بیشتر است»<ref>مفاتیح الجنان، ص۷۵۰، به نقل از تحفة الزائر؛ بحارالانوار، ج۱۰۲، ص۳۶.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۵۴۶.</ref>
 == قطعه‌ای از [[بهشت]] ==
-[[امام جواد]] {{ع}} در [[فضیلت]] [[زیارت]] [[قبر]] پدرشان می‌فرمایند: «در میان دو [[کوه]] [[طوس]]، قطعه‌ای از [[زمین]] است که از بهشت برداشته شده است؛ هر کس در آن شود از [[آتش جهنم]] در [[امان]] خواهد بود»<ref>مفاتیح الجنان، ص۷۵۲.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۵۷۰.
+[[امام جواد]] {{ع}} در [[فضیلت]] [[زیارت]] [[قبر]] پدرشان می‌فرمایند: «در میان دو [[کوه]] [[طوس]]، قطعه‌ای از [[زمین]] است که از بهشت برداشته شده است؛ هر کس در آن شود از [[آتش جهنم]] در [[امان]] خواهد بود»<ref>مفاتیح الجنان، ص۷۵۲.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۵۷۰.</ref>
 == منابع ==