احمد بن عامر طائی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن ') |
|||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = احمد بن عامر طائی| عنوان مدخل = احمد بن عامر طائی| مداخل مرتبط = [[احمد بن عامر طائی در تراجم و رجال]] - [[احمد بن عامر طائی در معارف و سیره رضوی]] - [[احمد بن عامر طائی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = احمد بن عامر طائی | |||
| عنوان مدخل = احمد بن عامر طائی | |||
| مداخل مرتبط = [[احمد بن عامر طائی در تراجم و رجال]] - [[احمد بن عامر طائی در معارف و سیره رضوی]] - [[احمد بن عامر طائی در تاریخ اسلامی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
خط ۱۳: | خط ۱۸: | ||
نجاشی از عبدالله بن احمد نقل میکند: پدرم در سال ۱۵۷ه.ق متولد شد. [[سید محسن امین]] مینویسد: با توجه به این روایت و روایت عبدالله از پدرش در سال ۲۶۰ه.ق معلوم میشود که احمد از معمّرین و سالهای عمرش از صد فراتر بوده<ref> اعیان الشیعه ۶۲۳/ ۲.</ref>، بنابراین، احمد پس از سال ۲۶۰ه.ق و در شهر سامراء درگذشته است.<ref>[[حسین عزیزی|عزیزی]]، [[پرویز رستگار|رستگار]]، [[یوسف بیات|بیات]]، [[راویان مشترک ج۲ (کتاب)|راویان مشترک]]، ج۲، ص 14.</ref> | نجاشی از عبدالله بن احمد نقل میکند: پدرم در سال ۱۵۷ه.ق متولد شد. [[سید محسن امین]] مینویسد: با توجه به این روایت و روایت عبدالله از پدرش در سال ۲۶۰ه.ق معلوم میشود که احمد از معمّرین و سالهای عمرش از صد فراتر بوده<ref> اعیان الشیعه ۶۲۳/ ۲.</ref>، بنابراین، احمد پس از سال ۲۶۰ه.ق و در شهر سامراء درگذشته است.<ref>[[حسین عزیزی|عزیزی]]، [[پرویز رستگار|رستگار]]، [[یوسف بیات|بیات]]، [[راویان مشترک ج۲ (کتاب)|راویان مشترک]]، ج۲، ص 14.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
خط ۲۵: | خط ۲۷: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:اصحاب امام رضا]] | ||
[[رده:اصحاب امام هادی]] | |||
[[رده:اصحاب امام عسکری]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۴۰
آشنایی اجمالی
احمد بن عامر طائی از نوادگان وهب بن عامر و از قبیله طی است. وهب کسی بود که در کربلا به یاری حسین بن علی شتافت و با آن حضرت به شهادت رسید[۱]. تاریخ زندگی احمد به درستی روشن نیست و شرح حال نویسان به اجمال به ترجمه او پرداختهاند. نجاشی از عبدالله بن احمد نقل میکند: پدرم در سال ۱۷۴ یا ۱۹۴ﻫ.ق به خدمت علی بن موسی الرضا رسید و نیز مؤذن امام هادی(ع) و امام عسکری(ع) بود. نجاشی میافزاید: احمد دارای اصل روایی است. خطیب مینویسد: احمد بن عامر در شهر سُرّمَنْ رأی (سامراء) [۲] ساکن شد و در آنجا از علی بن موسی الرضا(ع) روایت حدیث کرد. پسرش عبدالله و ابراهیم بن رجاء مقری از او روایت کردهاند [۳].
شیخ طوسی مینویسد: احمد بن عامر از امام رضا(ع) روایت کرده است و فرزندش عبدالله، به صورت مسند، از او روایت دارد.
ابن حجر مینویسد: او را اصلی است و ابن جوزی در الموضوعات گفته است که او متهم است و بیهقی در (شُعَب الایمان) در اعتبار او تردید کرده است. مزّی نیز او را از ضعفا میشمارد.
مامقانی میگوید: او امامی مجهول الحال است، لکن شوشتری تصریح میکند که مؤذن بودن او برای امام هادی و امام عسکری(ع) بر مدح وی دلالت دارد [۴].
نجاشی از عبدالله بن احمد نقل میکند: پدرم در سال ۱۵۷ه.ق متولد شد. سید محسن امین مینویسد: با توجه به این روایت و روایت عبدالله از پدرش در سال ۲۶۰ه.ق معلوم میشود که احمد از معمّرین و سالهای عمرش از صد فراتر بوده[۵]، بنابراین، احمد پس از سال ۲۶۰ه.ق و در شهر سامراء درگذشته است.[۶]