محمد حنفیه در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۱

محمد بن علی بن ابی طالب (ع)، معروف به ابن الحنفیه در سال ۱۳ و یا ۲۱ هجری به دنیا آمده و مادرش "خولة بنت جعفر بن قیس الحنفیة" نام دارد. ایشان مردی عالم، شجاع، نیرومند و قوی بود و در زمان حکومت امام علی بن ابی طالب (ع) از فرماندهان بزرگ لشکر اسلام بود و در همه جنگ‌های زمان امام شرکت داشت.

محمد بن حنفیه در حادثه کربلا حضور نداشت و علت عدم حضور امر امام حسین (ع) بوده است؛ همچنین او از نظر جسمی در شرایطی نبود که بتواند به کربلا برود. ایشان سرانجام در سال ۷۳ به دیدار معبود خویش شتافت و در مقبره قریش به خاک سپرده شد.

مقدمه

"محمد حنفیه" فرزند امیر المؤمنین (ع) و برادر سید الشهدا (ع) است. مادرش خوله، دختر جعفر بن قیس ملقّب به حنفیّه بود. وی از دلیر مردان شیعه و در جنگ جمل علمدار سپاه علی (ع) بود. در جنگ نهروان هم حضور داشت^[۱]. در مدینه زندگی می‌کرد. هنگامی که سید الشهدا (ع) پس از امتناع از بیعت با یزید، قصد خروج از مدینه به سوی مکّه را داشت، محمد حنفیّه از کسانی بود که اصرار داشت ابا عبدالله (ع) نرود و پیشنهاد می‌کرد دور از نیرو‌های وابسته به حکومت باشد. امام نیز اصرار خویش را بر رفتن به مکّه به او گفت و در وصیت‌نامه‌ای خطاب به محمد حنفیّه، آن سخنان معروف خویش را («لَمْ أَخْرُجْ أَشَراً وَ لَا بَطَراً...») نوشت^[۲]. او در حادثۀ کربلا، همکاری نداشت.

دهخدا می‌نویسد: "بعد از شهادت امیر المؤمنین (ع) مانند سایر بنی هاشم گوشه‌گیر و منزوی بود. پس از یزید، مختار بن ابی عبیده او را امام خواند و به نام او بر عراق مستولی گردید. در سال ۶۶ هجری عبدالله بن زبیر که خود مدعی خلافت بود، وی را به بیعت و متابعت خویش، اکراه می‌کرد و او تن در نمی‌داد... فرقۀ کیسانیّه او را امام خویش می‌دانند و می‌گویند در کوه رضوی زنده است"^[۳]. وی در سال ۸۱ در ایّام عبد الملک در مدینه از دنیا رفت و در بقیع به خاک سپرده شد^[۴].^[۵]

منابع

محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا

پانویس

↑ سفینة البحار، ج۱، ص۳۱۹.
↑ حیاة الامام الحسین، ج۲، ص۲۶۲.
↑ لغت‌نامه، دهخدا، (کلمه ابن حنفیه).
↑ مروج الذهب، ج۳، ص۱۱۶.
↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۳۹.

[1] سفینة البحار، ج۱، ص۳۱۹.

[2] حیاة الامام الحسین، ج۲، ص۲۶۲.

[3] لغت‌نامه، دهخدا، (کلمه ابن حنفیه).

[4] مروج الذهب، ج۳، ص۱۱۶.

[5] محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۳۹.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{ویرایش غیرنهایی}}
+{{مدخل مرتبط
-{{امامت}}
+| موضوع مرتبط = محمد حنفیه
-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
+| عنوان مدخل  = محمد حنفیه
-: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون [[محمد حنفیه]] است. "'''[[محمد حنفیه]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
+| مداخل مرتبط = [[محمد حنفیه در تراجم و رجال]] - [[محمد حنفیه در معارف و سیره حسینی]] - [[محمد حنفیه در معارف مهدویت]] - [[محمد حنفیه در تاریخ اسلامی]]
-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
+| پرسش مرتبط  =
-: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[محمد حنفیه در حدیث]] | [[محمد حنفیه در تاریخ اسلامی]] | [[محمد حنفیه در معارف و سیره حسینی]]</div>
+}}
-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
-: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام حسین (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
-<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
-'''محمد حنفیه''' [[فرزند]] [[امیر المؤمنین]]{{ع}} و [[برادر]] [[سید الشهدا]]{{ع}}. مادرش خوله، دختر [[جعفر بن قیس]] ملقّب به حنفیّه بود.
-==مقدمه==
-وی از دلیر مردان [[شیعه]] و در [[جنگ جمل]] [[علمدار]] [[سپاه علی]]{{ع}} بود. در [[جنگ نهروان]] هم حضور داشت<ref>سفینة البحار، ج۱، ص۳۱۹.</ref>. در [[مدینه]] می‌زیست. هنگامی که [[سید الشهدا]]{{ع}} پس از [[امتناع از بیعت با یزید]]، قصد [[خروج]] از [[مدینه]] به سوی [[مکّه]] را داشت، محمد حنفیّه از کسانی بود که [[اصرار]] داشت [[ابا عبدالله]]{{ع}} نرود و پیشنهاد می‌کرد دور از نیرو‌های وابسته به [[حکومت]] باشد. [[امام]] نیز [[اصرار]] خویش را بر رفتن به [[مکّه]] به او گفت و در وصیتنامه‌ای خطاب به [[محمد]] حنفیّه، آن سخنان معروف خویش را ({{متن حدیث|لَمْ أَخْرُجْ أَشَراً وَ لَا بَطَراً...}}) نوشت<ref>حیاة الامام الحسین، ج۲، ص۲۶۲.</ref>. در [[حادثۀ کربلا]]، [[همکاری]] نداشت.
-دهخدا می‌نویسد: "بعد از [[شهادت]] [[امیر المؤمنین]]{{ع}} مانند سایر [[بنی هاشم]] گوشه‌گیر و [[منزوی]] بود. پس از [[یزید]]، [[مختار بن ابی عبیده]] او را [[امام]] خواند و به نام او بر [[عراق]] مستولی گردید. در سال ۶۶ [[هجری]] [[عبدالله بن زبیر]] که خود مدعی [[خلافت]] بود، وی را به [[بیعت]] و [[متابعت]] خویش، [[اکراه]] می‌کرد و او تن در نمی‌داد... فرقۀ کیسانیّه او را [[امام]] خویش دانند و گویند به [[جبل رضوی]] زنده باشد"<ref>لغت‌نامه، دهخدا، (کلمه ابن حنفیه).</ref>. وی در سال ۸۱ در ایّام [[عبد الملک]] در [[مدینه]] از [[دنیا]] رفت و در [[بقیع]] به [[خاک]] سپرده شد<ref>مروج الذهب، ج۳، ص۱۱۶.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۳۹.</ref>.
+'''[[محمد بن علی بن ابی طالب]] {{ع}}'''، معروف به [[ابن الحنفیه]] در سال ۱۳ و یا ۲۱ هجری به [[دنیا]] آمده و مادرش "خولة بنت جعفر بن قیس الحنفیة" نام دارد. ایشان مردی عالم، [[شجاع]]، نیرومند و [[قوی]] بود و در زمان [[حکومت]] [[امام علی بن ابی طالب]] {{ع}} از فرماندهان بزرگ [[لشکر]] [[اسلام]] بود و در همه جنگ‌های زمان [[امام]] شرکت داشت.
-== جستارهای وابسته ==
+[[محمد بن حنفیه]] در حادثه [[کربلا]] حضور نداشت و علت عدم حضور امر [[امام حسین]] {{ع}} بوده است؛ همچنین او از نظر جسمی در شرایطی نبود که بتواند به [[کربلا]] برود. ایشان سرانجام در سال ۷۳ به دیدار [[معبود]] خویش شتافت و در مقبره [[قریش]] به خاک سپرده شد.
-==منابع==
+== مقدمه ==
-* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
+"محمد حنفیه" [[فرزند]] [[امیر المؤمنین]] {{ع}} و [[برادر]] [[سید الشهدا]] {{ع}} است. مادرش خوله، دختر [[جعفر بن قیس]] ملقّب به حنفیّه بود. وی از دلیر مردان [[شیعه]] و در [[جنگ جمل]] [[علمدار]] [[سپاه علی]] {{ع}} بود. در [[جنگ نهروان]] هم حضور داشت<ref>سفینة البحار، ج۱، ص۳۱۹.</ref>. در [[مدینه]] زندگی می‌کرد. هنگامی که [[سید الشهدا]] {{ع}} پس از امتناع از بیعت با یزید، قصد [[خروج]] از [[مدینه]] به سوی [[مکّه]] را داشت، محمد حنفیّه از کسانی بود که [[اصرار]] داشت [[ابا عبدالله]] {{ع}} نرود و پیشنهاد می‌کرد دور از نیرو‌های وابسته به [[حکومت]] باشد. [[امام]] نیز [[اصرار]] خویش را بر رفتن به [[مکّه]] به او گفت و در وصیت‌نامه‌ای خطاب به [[محمد]] حنفیّه، آن سخنان معروف خویش را ({{متن حدیث|لَمْ أَخْرُجْ أَشَراً وَ لَا بَطَراً...}}) نوشت<ref>حیاة الامام الحسین، ج۲، ص۲۶۲.</ref>. او در [[حادثۀ کربلا]]، [[همکاری]] نداشت.
-==پانویس==
+دهخدا می‌نویسد: "بعد از [[شهادت]] [[امیر المؤمنین]] {{ع}} مانند سایر [[بنی هاشم]] گوشه‌گیر و [[منزوی]] بود. پس از [[یزید]]، [[مختار بن ابی عبیده]] او را [[امام]] خواند و به نام او بر [[عراق]] مستولی گردید. در سال ۶۶ [[هجری]] [[عبدالله بن زبیر]] که خود مدعی [[خلافت]] بود، وی را به [[بیعت]] و [[متابعت]] خویش، [[اکراه]] می‌کرد و او تن در نمی‌داد... فرقۀ کیسانیّه او را [[امام]] خویش می‌دانند و می‌گویند در کوه رضوی زنده است"<ref>لغت‌نامه، دهخدا، (کلمه ابن حنفیه).</ref>. وی در سال ۸۱ در ایّام [[عبد الملک]] در [[مدینه]] از [[دنیا]] رفت و در [[بقیع]] به [[خاک]] سپرده شد<ref>مروج الذهب، ج۳، ص۱۱۶.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۳۹.</ref>
-{{یادآوری پانویس}}
-{{پانویس2}}
-[[رده:محمد حنفیه در معارف و سیره حسینی]]
+== منابع ==
-[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
+{{منابع}}
+# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
+{{پایان منابع}}
+== پانویس ==
+{{پانویس}}
+[[رده:اصحاب امام حسین]]
+[[رده:فرزندان امام علی]]
+[[رده:بنی‌هاشم]]