آل عمران: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '{{یادآوری پانویس}}' به '') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[آل عمران در قرآن]]| پرسش مرتبط = }} | ||
{{ | == مقدمه == | ||
< | [[مفسّران]] در اینکه [[عمران]] در [[آیه]] نام چه کسی است، اختلاف دارند. برخی او را [[عمران بن یصهر بن قاهث بن لاوی بن یعقوب بن اسحاق بن ابراهیم]]، [[پدر]] [[موسی]] {{ع}} و [[هارون]] و بعضی [[عمران بن ماثان]] [[پدر]] [[مریم]] می‌دانند که وی از [[نسل]] [[سلیمان بن داوود بن إیشا]] و همه از [[نسل]] [[یهودا ابن یعقوب بن اسحاق بن ابراهیم]]اند. البتّه [[عهد عتیق]] [[موسی]] و [[هارون]] را پسران [[عمرام بن قهات]] می‌داند <ref>کتاب مقدّس، خروج، ۶: ۱۸ ـ ۲۲.</ref>. گفته شده که بین این دو [[عمران]]، ۱۸۰۰ سال فاصله بوده است <ref>التفسیر الکبیر، ج ۸، ص ۲۴.</ref>؛ البتّه بیش‌تر [[مفسّران]] بر این باورند که وی به ادلّه ذیل [[پدر]] [[مریم]] است: | ||
# در ادامه [[سوره]] آل عمران [[سخن]] از [[پدر]]، [[مادر]] و [[فرزند مریم]] و نیز [[زکریا]]، متکفّل وی است؛ پس مقصود از [[عمران]] در این [[آیه]] نیز باید [[پدر]] [[مریم]] باشد و اگر منظور، [[پدر]] [[موسی]] باشد، با [[آیات]] این [[سوره]] تناسبی ندارد<ref>المیزان، ج ۳، ص ۱۶۷.</ref>. | |||
< | # آیاتِ پس از [[آیه]] ۳۳ به چگونگی [[برگزیدن]] آل عمران پرداخته و تکرار نام [[عمران]] در [[آیات]] بعد، مانند تکرار اسم در دو جمله است که یکی بودن هر دو اسم را متبادر می‌سازد و اگر مقصود از شخص دوم، غیر از شخص اوّل باشد، موجب به [[اشتباه]] افکندن شنونده می‌شود که از [[کلام]] [[حکیم]] به دور است<ref>روح‌المعانی، مج ۳، ج ۳، ص ۲۱۱.</ref>. | ||
: < | # در مواردی، از [[پدر]] [[مریم]] با نام [[عمران]] یاد شده؛ ولی در هیچ جای از [[قرآن]]، از [[پدر]] [[موسی]] به [[عمران]] تعبیر نشده است <ref>المیزان، ج ۳، ص ۱۶۷.</ref>. | ||
< | # این [[آیه]] با [[آیه]] دیگری که درباره [[مریم]] و [[عیسی]] است، مطابقت شدید دارد: {{متن قرآن|وَالَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِيهَا مِنْ رُوحِنَا وَجَعَلْنَاهَا وَابْنَهَا آيَةً لِلْعَالَمِينَ}}<ref>«و آن زن را (یاد کن) که پاکدامن بود و در او از روان خویش دمیدیم و او و پسرش را برای جهانیان نشانه‌ای (شگرف) گرداندیم» سوره انبیاء، آیه ۹۱.</ref><ref>المیزان، ج ۳، ص ۱۶۷.</ref>. گفته شده مقصود از [[عمران]] در این [[آیه]] و [[آیات]] بعد، [[پدر]] [[موسی]] می‌باشد، زیرا که ممکن است [[عمران]]، [[پدر]] [[موسی]] نیز دختری به نام [[مریم]] داشته است، هم چنانکه در [[عهد عتیق]] نیز [[مریم]] [[خواهر]] [[موسی]] و [[هارون]] و هر سه از [[فرزندان]] عمرام به شمار آمده است<ref>کتاب مقدّس، اول تواریخ، ۵:۲۹.</ref>. این حرف پذیرفته نیست؛ زیرا [[آیات]] از مریمی سخن می‌گوید که کفالت او را [[زکریا]]، [[پدر]] [[یحیی]] بر عهده داشته است و [[زکریا]] و [[یحیی]] هر دو در زمان [[عیسی]] می‌زیسته‌اند<ref>بیضاوی، ج ۲، ص ۳۰.</ref> و به [[شهادت]] [[قرآن]]، پیش از آن، کسی به نام [[یحیی]] نامیده نشده بود {{متن قرآن|يَا زَكَرِيَّا إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ اسْمُهُ يَحْيَى لَمْ نَجْعَلْ لَهُ مِنْ قَبْلُ سَمِيًّا}}<ref>«ای زکریّا! ما تو را به پسری نوید می‌دهیم که نام او یحیی است؛ پیش از این همنامی برای او نگمارده‌ایم» سوره مریم، آیه ۷.</ref> در ضمن، مقصود از [[آل عمران]]، نمی‌تواند هر دو [[عمران]] باشد؛ زیرا نام [[عمران]] [[پدر]] [[مریم]]، دو بار در [[قرآن]] آمده و از [[عمران]] [[پدر]] [[موسی]] نامی برده نشده است. از سوی دیگر، فاصله آنها حدود ۱۸۰۰ سال بوده که با این فاصله زمانی، بعید به نظر می‌رسد منظور هر دوی آنها باشد<ref>[[محمد صادق یوسفی مقدم|یوسفی مقدم، محمد صادق]]، [[آل عمران - یوسفی مقدم (مقاله)|مقاله «آل عمران»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱، ص 289.</ref>. | ||
[[علامه طباطبایی]] در [[تفسیر]] خود ذیل [[آیه]] {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ}}<ref>«خداوند، آدم، نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر جهانیان برتری داد» سوره آل عمران، آیه ۳۳.</ref> بیان می‌کند منظور از [[عمران]] که در این [[آیه]] نامش برده شده یا [[پدر]] [[مریم]] است و یا [[پدر]] [[موسی]] {{ع}} و به هر تقدیر یکی از ذریّه [[ابراهیم]] است و [[آل ابراهیم]] هم ذریّه او است، پس با آوردن آل عمران، در [[حقیقت]] دو بار [[آل ابراهیم]]، در [[قرآن]] ذکر شده است. به این [[دلیل]] که منظور از [[آل ابراهیم]]، بعضی از ایشان است نه همه آنان<ref>المیزان، ج۳، ص۲۵۷.</ref>. اما از آنجا که [[آیه]] {{متن قرآن|إِذْ قَالَتِ امْرَأَتُ عِمْرَانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ مَا فِي بَطْنِي مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّي إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ}}<ref>«(یاد کن) آنگاه را که همسر عمران گفت: پروردگارا! من نذر کرده‌ام آنچه در شکم دارم آزاد (از هر شرطی) تو را باشد پس (نذر مرا) از من بپذیر که تویی که شنوای دانایی» سوره آل عمران، آیه ۳۵.</ref> از {{متن قرآن|امْرَأَتُ عِمْرَانَ}} به عنوان [[مادر]] [[حضرت مریم]] [[سخن]] گفته می‌شود و از آن پس نیز تا [[آیه]] ۶۰ سرگذشت [[حضرت مریم]] و [[عیسی]] {{ع}} بیان می‌گردد و نیز در سراسر [[قرآن]]، هیچ‌گاه نام [[پدر]] [[حضرت موسی]] ذکر نشده، منظور [[پدر]] [[حضرت مریم]] می‌باشد. به این ترتیب مراد از آل عمران، [[حضرت مریم]] و [[حضرت عیسی]] {{ع}} و احتمالاً [[مادر]] [[مریم]] است<ref>المیزان، ج۳، ص۲۵۷.</ref>. برخی نیز گفته‌اند: مراد از آل عمران خود [[عمران]] است. در [[روایات]] [[مسیحیان]] برای [[پدر]] [[حضرت مریم]] نام دیگری ذکر شده است، ولی این سخن نزد [[مفسران]] [[مسلمان]] اعتباری ندارد<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ص۷۴.</ref>. | |||
امتیازهای [[پیامبران]] گذشته از جمله آل عمران زمینه‌ساز [[ایمان]] [[اهل کتاب]] به [[پیامبر خاتم]] است. به‌ویژه [[یادآوری]] این مطلب که [[پیغمبر]] خاتم از [[خاندان]] همان [[پیامبران پیشین]] است و امت‌های آنان همگی مأمورند به [[پیامبری]] که [[آیین]] آنها را [[تصدیق]] می‌کند، [[ایمان]] آورند.<ref>[[مرضیه السادات کدخدایی|کدخدایی، مرضیه السادات]]، [[آل عمران - کدخدایی (مقاله)|مقاله «آل عمران»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]، ۵۴-۵۵؛ [[محمد صادق یوسفی مقدم|یوسفی مقدم، محمد صادق]]، [[آل عمران - یوسفی مقدم (مقاله)|مقاله «آل عمران»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱.</ref> | |||
در مجموع درباره آل عمران احتمالات زیر وجود دارد: | |||
# [[عیسی]] و [[مریم]] که این قول مشهور است<ref>مجمع‌البیان، ج ۲، ص ۷۳۵.</ref>؛ | |||
# [[موسی]] و [[هارون]]؛ | |||
# [[مؤمنان]] به [[عیسی]]، زیرا [[آل]] به معنای پیرو نیز آمده است<ref>التفسیر الکبیر، ج ۸، ص ۲۴.</ref>؛ | |||
# [[امام علی]] {{ع}} زیرا نام [[پدر]] [[حضرت]] در [[تورات]]، [[عمران]] است<ref>روض‌الجنان، ج ۴، ص ۲۸۴.</ref>؛ | |||
# [[پیامبران]] و [[امامان]] معصومی که از نسل [[عمران]] هستند <ref>مجمع‌البیان، ج ۲، ص ۷۳۵.</ref>؛ زیرا آنان را در [[آیه]]، [[برگزیدگان خداوند]] دانسته و این وصف در همه [[خویشان]] و نزدیکان صادق نیست<ref>مجمع البیان، ج ۲، ص ۷۳۵.</ref>؛ | |||
# شخص [[عمران]]، چنانکه در [[آیه]] {{متن قرآن|وَقَالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ آيَةَ مُلْكِهِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ التَّابُوتُ فِيهِ سَكِينَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَبَقِيَّةٌ مِمَّا تَرَكَ آلُ مُوسَى وَآلُ هَارُونَ تَحْمِلُهُ الْمَلَائِكَةُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ}}<ref>«و پیامبرشان به آنان گفت: نشانه پادشاهی او این است که تابوت (عهد) نزدتان خواهد آمد که در آن آرامشی از سوی پروردگارتان (نهفته) است و (نیز) بازمانده‌ای از آنچه از خاندان موسی و هارون بر جای نهاده‌اند و فرشتگان آن را حمل می‌کنند، بی‌گمان در آن برای شما اگر مؤمن باشید نشانه‌ای است» سوره بقره، آیه ۲۴۸.</ref> از شخص [[موسی]] و [[هارون]]، به [[آل]] تعبیر شده است<ref>مجمع البیان، ج ۲، ص ۷۳۴.</ref><ref>[[محمد صادق یوسفی مقدم|یوسفی مقدم، محمد صادق]]، [[آل عمران - یوسفی مقدم (مقاله)|مقاله «آل عمران»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱، ص 288-289.</ref> | |||
== | == آل عمران چه کسانی‌اند؟ == | ||
== | == نسبت آل عمران و [[آل ابراهیم]] == | ||
== | == چرا آل عمران برگزیده شدند؟ == | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
#[[پرونده:000052.jpg|22px]] [[محمد صادق یوسفی مقدم|یوسفی مقدم، محمد صادق]]، [[آل عمران - یوسفی مقدم (مقاله)|مقاله «آل عمران»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|'''دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
{{ | |||
[[رده:آل عمران]] | [[رده:آل عمران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۳
آل عمران از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: آل عمران در قرآن - پرسش مرتبط نداردمقدمه
مفسّران در اینکه عمران در آیه نام چه کسی است، اختلاف دارند. برخی او را عمران بن یصهر بن قاهث بن لاوی بن یعقوب بن اسحاق بن ابراهیم، پدر موسی (ع) و هارون و بعضی عمران بن ماثان پدر مریم می‌دانند که وی از نسل سلیمان بن داوود بن إیشا و همه از نسل یهودا ابن یعقوب بن اسحاق بن ابراهیم‌اند. البتّه عهد عتیق موسی و هارون را پسران عمرام بن قهات می‌داند [۱]. گفته شده که بین این دو عمران، ۱۸۰۰ سال فاصله بوده است [۲]؛ البتّه بیش‌تر مفسّران بر این باورند که وی به ادلّه ذیل پدر مریم است:
- در ادامه سوره آل عمران سخن از پدر، مادر و فرزند مریم و نیز زکریا، متکفّل وی است؛ پس مقصود از عمران در این آیه نیز باید پدر مریم باشد و اگر منظور، پدر موسی باشد، با آیات این سوره تناسبی ندارد[۳].
- آیاتِ پس از آیه ۳۳ به چگونگی برگزیدن آل عمران پرداخته و تکرار نام عمران در آیات بعد، مانند تکرار اسم در دو جمله است که یکی بودن هر دو اسم را متبادر می‌سازد و اگر مقصود از شخص دوم، غیر از شخص اوّل باشد، موجب به اشتباه افکندن شنونده می‌شود که از کلام حکیم به دور است[۴].
- در مواردی، از پدر مریم با نام عمران یاد شده؛ ولی در هیچ جای از قرآن، از پدر موسی به عمران تعبیر نشده است [۵].
- این آیه با آیه دیگری که درباره مریم و عیسی است، مطابقت شدید دارد: ﴿وَالَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِيهَا مِنْ رُوحِنَا وَجَعَلْنَاهَا وَابْنَهَا آيَةً لِلْعَالَمِينَ﴾[۶][۷]. گفته شده مقصود از عمران در این آیه و آیات بعد، پدر موسی می‌باشد، زیرا که ممکن است عمران، پدر موسی نیز دختری به نام مریم داشته است، هم چنانکه در عهد عتیق نیز مریم خواهر موسی و هارون و هر سه از فرزندان عمرام به شمار آمده است[۸]. این حرف پذیرفته نیست؛ زیرا آیات از مریمی سخن می‌گوید که کفالت او را زکریا، پدر یحیی بر عهده داشته است و زکریا و یحیی هر دو در زمان عیسی می‌زیسته‌اند[۹] و به شهادت قرآن، پیش از آن، کسی به نام یحیی نامیده نشده بود ﴿يَا زَكَرِيَّا إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ اسْمُهُ يَحْيَى لَمْ نَجْعَلْ لَهُ مِنْ قَبْلُ سَمِيًّا﴾[۱۰] در ضمن، مقصود از آل عمران، نمی‌تواند هر دو عمران باشد؛ زیرا نام عمران پدر مریم، دو بار در قرآن آمده و از عمران پدر موسی نامی برده نشده است. از سوی دیگر، فاصله آنها حدود ۱۸۰۰ سال بوده که با این فاصله زمانی، بعید به نظر می‌رسد منظور هر دوی آنها باشد[۱۱].
علامه طباطبایی در تفسیر خود ذیل آیه ﴿إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ﴾[۱۲] بیان می‌کند منظور از عمران که در این آیه نامش برده شده یا پدر مریم است و یا پدر موسی (ع) و به هر تقدیر یکی از ذریّه ابراهیم است و آل ابراهیم هم ذریّه او است، پس با آوردن آل عمران، در حقیقت دو بار آل ابراهیم، در قرآن ذکر شده است. به این دلیل که منظور از آل ابراهیم، بعضی از ایشان است نه همه آنان[۱۳]. اما از آنجا که آیه ﴿إِذْ قَالَتِ امْرَأَتُ عِمْرَانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ مَا فِي بَطْنِي مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّي إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ﴾[۱۴] از ﴿امْرَأَتُ عِمْرَانَ﴾ به عنوان مادر حضرت مریم سخن گفته می‌شود و از آن پس نیز تا آیه ۶۰ سرگذشت حضرت مریم و عیسی (ع) بیان می‌گردد و نیز در سراسر قرآن، هیچ‌گاه نام پدر حضرت موسی ذکر نشده، منظور پدر حضرت مریم می‌باشد. به این ترتیب مراد از آل عمران، حضرت مریم و حضرت عیسی (ع) و احتمالاً مادر مریم است[۱۵]. برخی نیز گفته‌اند: مراد از آل عمران خود عمران است. در روایات مسیحیان برای پدر حضرت مریم نام دیگری ذکر شده است، ولی این سخن نزد مفسران مسلمان اعتباری ندارد[۱۶].
امتیازهای پیامبران گذشته از جمله آل عمران زمینه‌ساز ایمان اهل کتاب به پیامبر خاتم است. به‌ویژه یادآوری این مطلب که پیغمبر خاتم از خاندان همان پیامبران پیشین است و امت‌های آنان همگی مأمورند به پیامبری که آیین آنها را تصدیق می‌کند، ایمان آورند.[۱۷]
در مجموع درباره آل عمران احتمالات زیر وجود دارد:
- عیسی و مریم که این قول مشهور است[۱۸]؛
- موسی و هارون؛
- مؤمنان به عیسی، زیرا آل به معنای پیرو نیز آمده است[۱۹]؛
- امام علی (ع) زیرا نام پدر حضرت در تورات، عمران است[۲۰]؛
- پیامبران و امامان معصومی که از نسل عمران هستند [۲۱]؛ زیرا آنان را در آیه، برگزیدگان خداوند دانسته و این وصف در همه خویشان و نزدیکان صادق نیست[۲۲]؛
- شخص عمران، چنانکه در آیه ﴿وَقَالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ آيَةَ مُلْكِهِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ التَّابُوتُ فِيهِ سَكِينَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَبَقِيَّةٌ مِمَّا تَرَكَ آلُ مُوسَى وَآلُ هَارُونَ تَحْمِلُهُ الْمَلَائِكَةُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ﴾[۲۳] از شخص موسی و هارون، به آل تعبیر شده است[۲۴][۲۵]
آل عمران چه کسانی‌اند؟
نسبت آل عمران و آل ابراهیم
چرا آل عمران برگزیده شدند؟
منابع
پانویس
- ↑ کتاب مقدّس، خروج، ۶: ۱۸ ـ ۲۲.
- ↑ التفسیر الکبیر، ج ۸، ص ۲۴.
- ↑ المیزان، ج ۳، ص ۱۶۷.
- ↑ روح‌المعانی، مج ۳، ج ۳، ص ۲۱۱.
- ↑ المیزان، ج ۳، ص ۱۶۷.
- ↑ «و آن زن را (یاد کن) که پاکدامن بود و در او از روان خویش دمیدیم و او و پسرش را برای جهانیان نشانه‌ای (شگرف) گرداندیم» سوره انبیاء، آیه ۹۱.
- ↑ المیزان، ج ۳، ص ۱۶۷.
- ↑ کتاب مقدّس، اول تواریخ، ۵:۲۹.
- ↑ بیضاوی، ج ۲، ص ۳۰.
- ↑ «ای زکریّا! ما تو را به پسری نوید می‌دهیم که نام او یحیی است؛ پیش از این همنامی برای او نگمارده‌ایم» سوره مریم، آیه ۷.
- ↑ یوسفی مقدم، محمد صادق، مقاله «آل عمران»، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۱، ص 289.
- ↑ «خداوند، آدم، نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر جهانیان برتری داد» سوره آل عمران، آیه ۳۳.
- ↑ المیزان، ج۳، ص۲۵۷.
- ↑ «(یاد کن) آنگاه را که همسر عمران گفت: پروردگارا! من نذر کرده‌ام آنچه در شکم دارم آزاد (از هر شرطی) تو را باشد پس (نذر مرا) از من بپذیر که تویی که شنوای دانایی» سوره آل عمران، آیه ۳۵.
- ↑ المیزان، ج۳، ص۲۵۷.
- ↑ دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ص۷۴.
- ↑ کدخدایی، مرضیه السادات، مقاله «آل عمران»، دانشنامه معاصر قرآن کریم، ۵۴-۵۵؛ یوسفی مقدم، محمد صادق، مقاله «آل عمران»، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۱.
- ↑ مجمع‌البیان، ج ۲، ص ۷۳۵.
- ↑ التفسیر الکبیر، ج ۸، ص ۲۴.
- ↑ روض‌الجنان، ج ۴، ص ۲۸۴.
- ↑ مجمع‌البیان، ج ۲، ص ۷۳۵.
- ↑ مجمع البیان، ج ۲، ص ۷۳۵.
- ↑ «و پیامبرشان به آنان گفت: نشانه پادشاهی او این است که تابوت (عهد) نزدتان خواهد آمد که در آن آرامشی از سوی پروردگارتان (نهفته) است و (نیز) بازمانده‌ای از آنچه از خاندان موسی و هارون بر جای نهاده‌اند و فرشتگان آن را حمل می‌کنند، بی‌گمان در آن برای شما اگر مؤمن باشید نشانه‌ای است» سوره بقره، آیه ۲۴۸.
- ↑ مجمع البیان، ج ۲، ص ۷۳۴.
- ↑ یوسفی مقدم، محمد صادق، مقاله «آل عمران»، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۱، ص 288-289.