زمین در معارف و سیره سجادی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = زمین | |||
| عنوان مدخل = [[زمین]] | |||
| مداخل مرتبط = [[زمین در قرآن]] - [[زمین در فقه سیاسی]] - [[زمین در معارف دعا و زیارات]] - [[زمین در معارف و سیره سجادی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[زمین]] نام کرهای است که ما در آن [[زندگی]] میکنیم. [[آفرینش]] زمین و [[آسمانها]] از جمله نشانههای [[پروردگار]] است: {{متن قرآن|وَمِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ}}<ref>«و از نشانههای او آفرینش آسمانها و زمین و گوناگونی زبانها و رنگهای شماست» سوره روم، آیه ۲۲.</ref>؛ {{متن قرآن|هُوَ الَّذِي خَلَقَ لَكُمْ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا}}<ref>«اوست که همه آنچه را در زمین است برای شما آفرید». سوره بقره، آیه ۲۹.</ref>. | [[زمین]] نام کرهای است که ما در آن [[زندگی]] میکنیم. [[آفرینش]] زمین و [[آسمانها]] از جمله نشانههای [[پروردگار]] است: {{متن قرآن|وَمِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ}}<ref>«و از نشانههای او آفرینش آسمانها و زمین و گوناگونی زبانها و رنگهای شماست» سوره روم، آیه ۲۲.</ref>؛ {{متن قرآن|هُوَ الَّذِي خَلَقَ لَكُمْ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا}}<ref>«اوست که همه آنچه را در زمین است برای شما آفرید». سوره بقره، آیه ۲۹.</ref>. | ||
امام سجاد{{ع}} | [[امام سجاد]] {{ع}} در [[صحیفه سجادیه]] از [[خدای بزرگ]] [[حمد]] و ستایشی را درخواست میکند که زمین را پر کند: {{متن حدیث|حَمْداً يَمْلَأُ أَرْضَهُ وَ سَمَاءَهُ}}<ref>دعای ۳۶.</ref>؛ «حمدی که زمین و آسمانها را پر سازد. نیز آن [[حضرت]] درخواست [[درود]] و صلواتی بر [[پیامبر و آل او]] میفرماید که از جمله زمین را پر سازد: بار خدایا درود بفرست بر [[محمد]] و [[خاندان]] او... درودی که زمین و [[آسمان]] را لبریز گرداند»<ref>نیایش سیودوم.</ref>. | ||
امام سجاد {{ع}} آسمانها و زمین را [[گواه]] بر [[شهادت]] خویش بر [[توحید]] میگیرد: «(بار خدایا)... آسمان تو و ساکنانش و زمین تو و ساکنانش را... به شهادت میگیرم که [[گواهی]] دهم که تو خدای یکتایی و جز تو خدایی نیست»<ref>نیایش ششم.</ref>. نیز آن حضرت در [[مقام]] [[مناجات]] میفرماید: «(ای [[خداوند]] من آنچه بر [[زبان]] میآورم)... برای آن است که آسمانها و ساکنان آنها و زمین و هرچه بر روی آن است [[پشیمانی]] مرا، که در برابر تو اظهار کردهام، بشنوند!»<ref>نیایش سیویکم.</ref>. | |||
==منابع== | «امام سجاد {{ع}} از [[خدای متعال]] درخواست میکند که ما را از [[برکات]] آسمانها و زمین روزی دهد: ما را از برکات آسمانها و زمین روزی ده»<ref>نیایش نوزدهم.</ref>. و از خدای متعال میخواهد که اجازه رویش به زمین [[دشمن]] ندهد: «زمینشان را مفرمای که گیاهی برویاند» <ref>نیایش بیستوهفتم.</ref>. و نیز میخواهد آذوقههای آنها را در خشکترین و دورترین [[زمینها]] قرار دهد: «خدایا توشه و زادشان را در بیبارانترین و خشکترین و دورترین زمینها قرار ده»<ref>نیایش بیستوهفتم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «زمین»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۶۰.</ref> | ||
== منابع == | |||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «زمین»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']] | # [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «زمین»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{ | {{پانویس}} | ||
[[رده:زمین در معارف و سیره سجادی]] | [[رده:زمین در معارف و سیره سجادی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۳
مقدمه
زمین نام کرهای است که ما در آن زندگی میکنیم. آفرینش زمین و آسمانها از جمله نشانههای پروردگار است: ﴿وَمِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ﴾[۱]؛ ﴿هُوَ الَّذِي خَلَقَ لَكُمْ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا﴾[۲].
امام سجاد (ع) در صحیفه سجادیه از خدای بزرگ حمد و ستایشی را درخواست میکند که زمین را پر کند: «حَمْداً يَمْلَأُ أَرْضَهُ وَ سَمَاءَهُ»[۳]؛ «حمدی که زمین و آسمانها را پر سازد. نیز آن حضرت درخواست درود و صلواتی بر پیامبر و آل او میفرماید که از جمله زمین را پر سازد: بار خدایا درود بفرست بر محمد و خاندان او... درودی که زمین و آسمان را لبریز گرداند»[۴].
امام سجاد (ع) آسمانها و زمین را گواه بر شهادت خویش بر توحید میگیرد: «(بار خدایا)... آسمان تو و ساکنانش و زمین تو و ساکنانش را... به شهادت میگیرم که گواهی دهم که تو خدای یکتایی و جز تو خدایی نیست»[۵]. نیز آن حضرت در مقام مناجات میفرماید: «(ای خداوند من آنچه بر زبان میآورم)... برای آن است که آسمانها و ساکنان آنها و زمین و هرچه بر روی آن است پشیمانی مرا، که در برابر تو اظهار کردهام، بشنوند!»[۶].
«امام سجاد (ع) از خدای متعال درخواست میکند که ما را از برکات آسمانها و زمین روزی دهد: ما را از برکات آسمانها و زمین روزی ده»[۷]. و از خدای متعال میخواهد که اجازه رویش به زمین دشمن ندهد: «زمینشان را مفرمای که گیاهی برویاند» [۸]. و نیز میخواهد آذوقههای آنها را در خشکترین و دورترین زمینها قرار دهد: «خدایا توشه و زادشان را در بیبارانترین و خشکترین و دورترین زمینها قرار ده»[۹].[۱۰].[۱۱]
منابع
پانویس
- ↑ «و از نشانههای او آفرینش آسمانها و زمین و گوناگونی زبانها و رنگهای شماست» سوره روم، آیه ۲۲.
- ↑ «اوست که همه آنچه را در زمین است برای شما آفرید». سوره بقره، آیه ۲۹.
- ↑ دعای ۳۶.
- ↑ نیایش سیودوم.
- ↑ نیایش ششم.
- ↑ نیایش سیویکم.
- ↑ نیایش نوزدهم.
- ↑ نیایش بیستوهفتم.
- ↑ نیایش بیستوهفتم.
- ↑ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم.
- ↑ شیرزاد، امیر، مقاله «زمین»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۲۶۰.