امه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-</div>\n<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> +</div>)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[امه در قرآن]] - [[امه در حدیث]] - [[امه در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = امه (پرسش)}} | |||
== مقدمه == | |||
* أمة: گروه و [[جماعت]]، زمان و مدت، [[پیشوا]] و [[مقتدا]]، [[کیش]] و [[آیین]]، مردمی که برایشان [[پیامبری]] ارسال شده است<ref>فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ج۶، ص۱۱-۱۲. فرزاد حاجی‌میرزایی، "امة / امت"، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۲۹۰-۲۹۱.</ref>. در اصل از "اَمَّ یَؤُمُّ" به معنای قصد کردن است<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۱۳۳-۱۳۴.</ref>. | |||
==مقدمه== | |||
*أمة: گروه و [[جماعت]]، زمان و مدت، [[پیشوا]] و [[مقتدا]]، [[کیش]] و [[آیین]]، مردمی که برایشان [[پیامبری]] ارسال شده است<ref>فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ج۶، ص۱۱-۱۲. فرزاد حاجی‌میرزایی، "امة / امت"، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۲۹۰-۲۹۱.</ref>. در اصل از "اَمَّ یَؤُمُّ" به معنای قصد کردن است<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۱۳۳-۱۳۴.</ref>. | |||
*{{متن قرآن|وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً}}<ref>«و اگر خداوند می‌خواست شما را امّتی یگانه می‌گردانید» سوره مائده، آیه ۴۸.</ref>. | *{{متن قرآن|وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً}}<ref>«و اگر خداوند می‌خواست شما را امّتی یگانه می‌گردانید» سوره مائده، آیه ۴۸.</ref>. | ||
*مراد از اُمَّت در یک تعریف عام، [[جماعت]] و گروهی از [[مردم]] است که امر خاصی مانند [[دین]] و زبان مشترک یا مکان واحد آنها را جمع کرده باشد؛ خواه این [[اجتماع]] اختیاری باشد یا اجباری<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۱۳۳-۱۳۴.</ref>؛ امّا امَّت به صورت خاص بر هر قومی که به یک [[پیامبر الهی]] منتسب شده‌اند، اطلاق می‌شود<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۴۲۸.</ref>. | * مراد از اُمَّت در یک تعریف عام، [[جماعت]] و گروهی از [[مردم]] است که امر خاصی مانند [[دین]] و زبان مشترک یا مکان واحد آنها را جمع کرده باشد؛ خواه این [[اجتماع]] اختیاری باشد یا اجباری<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۱۳۳-۱۳۴.</ref>؛ امّا امَّت به صورت خاص بر هر قومی که به یک [[پیامبر الهی]] منتسب شده‌اند، اطلاق می‌شود<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۴۲۸.</ref>. | ||
*در [[نظام سیاسی]] [[قرآنی]]، اُمّت جای جمعیت یا [[مردم]] را گرفته و [[امّت اسلامی]] عبارت است از [[جامعه]] [[مسلمانان]] تحت لوای [[حکومت اسلامی]] و در [[حکومت اسلامی]] تنها عاملی که عضویت در [[امّت]] و تابعیت را تحقق‌پذیر می‌سازد، [[ایمان]] به [[اسلام]] است<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۴۳۷.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۲۱.</ref>. | * در [[نظام سیاسی]] [[قرآنی]]، اُمّت جای جمعیت یا [[مردم]] را گرفته و [[امّت اسلامی]] عبارت است از [[جامعه]] [[مسلمانان]] تحت لوای [[حکومت اسلامی]] و در [[حکومت اسلامی]] تنها عاملی که عضویت در [[امّت]] و تابعیت را تحقق‌پذیر می‌سازد، [[ایمان]] به [[اسلام]] است<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۴۳۷.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۲۱.</ref>. | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | * [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:امه]] | [[رده:امه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۲۶
امه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: امه در قرآن - امه در حدیث - امه در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- أمة: گروه و جماعت، زمان و مدت، پیشوا و مقتدا، کیش و آیین، مردمی که برایشان پیامبری ارسال شده است[۱]. در اصل از "اَمَّ یَؤُمُّ" به معنای قصد کردن است[۲].
- ﴿وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً﴾[۳].
- مراد از اُمَّت در یک تعریف عام، جماعت و گروهی از مردم است که امر خاصی مانند دین و زبان مشترک یا مکان واحد آنها را جمع کرده باشد؛ خواه این اجتماع اختیاری باشد یا اجباری[۴]؛ امّا امَّت به صورت خاص بر هر قومی که به یک پیامبر الهی منتسب شده‌اند، اطلاق می‌شود[۵].
- در نظام سیاسی قرآنی، اُمّت جای جمعیت یا مردم را گرفته و امّت اسلامی عبارت است از جامعه مسلمانان تحت لوای حکومت اسلامی و در حکومت اسلامی تنها عاملی که عضویت در امّت و تابعیت را تحقق‌پذیر می‌سازد، ایمان به اسلام است[۶][۷].
منابع
پانویس
- ↑ فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ج۶، ص۱۱-۱۲. فرزاد حاجی‌میرزایی، "امة / امت"، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۲۹۰-۲۹۱.
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۱۳۳-۱۳۴.
- ↑ «و اگر خداوند می‌خواست شما را امّتی یگانه می‌گردانید» سوره مائده، آیه ۴۸.
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۱۳۳-۱۳۴.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۴۲۸.
- ↑ علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۴۳۷.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۲۱.