فرات در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{امامت}} +{{امامت}}))
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون [[فرات]] است. "'''[[فرات]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط = فرات
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[فرات در حدیث]] - [[فرات در معارف مهدویت]] - [[فرات در معارف و سیره حسینی]]</div>
| عنوان مدخل = [[فرات]]
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام حسین (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| مداخل مرتبط = [[فرات در حدیث]] - [[فرات در معارف مهدویت]] - [[فرات در معارف و سیره حسینی]]
| پرسش مرتبط  = امام حسین (پرسش)
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
نام نهری در [[سرزمین]] [[کربلا]]، که [[حادثۀ عاشورا]] نزدیک آن اتفاق افتاد و [[امام حسین]]{{ع}} و یارانش لب [[تشنه]] در کنار آب، [[شهید]] شدند. [[فرات]]، نهر [[مقدّس]] و با فضیلتی است که طبق [[روایات]]، دو ناودان از [[بهشت]] بر آن می‌ریزد و نهری پربرکت است و [[کودکی]] که کامش را با آب [[فرات]] بردارند، [[دوستدار اهل بیت]]{{ع}} می‌‌شود<ref>سفینة البحار، ج۲، ص۳۵۲؛ المزار، شیخ مفید، ص۱۸.</ref>. در [[حدیث]] است که [[فرات]]، مهریّۀ زهراست<ref>سفینة البحار، ج۲، ص۵۶۳.</ref>. مستحبّ است برای [[زیارت]] [[امام حسین]] از آب [[فرات]] غسل زیارت کنند که موجب [[آمرزش گناهان]] است<ref>سفینة البحار، ج۱، ص۵۶۵.</ref>. [[نوشیدن]] از آب [[فرات]] نیز مطلوب است. [[امام صادق]]{{ع}} به [[سلیمان بن هارون]] فرمود: {{متن حدیث|مَا أَظُنُّ أَحَداً يُحَنَّكُ بِمَاءِ الْفُرَاتِ إِلاَّ أَحَبَّنَا أَهْلَ الْبَيْتِ}}<ref>وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۳۱۴؛ بحار الأنوار، ج۱۰۱، ص۱۱۴.</ref>.
نام نهری در [[سرزمین کربلا]]، که [[حادثۀ عاشورا]] نزدیک آن اتفاق افتاد و [[امام حسین]] {{ع}} و یارانش لب [[تشنه]] در کنار آب، [[شهید]] شدند. [[فرات]]، نهر [[مقدّس]] و با فضیلتی است که طبق [[روایات]]، دو ناودان از [[بهشت]] بر آن می‌ریزد و نهری پربرکت است و [[کودکی]] که کامش را با آب [[فرات]] بردارند، [[دوستدار اهل بیت]] {{ع}} می‌‌شود<ref>سفینة البحار، ج۲، ص۳۵۲؛ المزار، شیخ مفید، ص۱۸.</ref>. در [[حدیث]] است که [[فرات]]، مهریّۀ زهراست<ref>سفینة البحار، ج۲، ص۵۶۳.</ref>. مستحبّ است برای [[زیارت]] [[امام حسین]] از آب [[فرات]] غسل زیارت کنند که موجب [[آمرزش گناهان]] است<ref>سفینة البحار، ج۱، ص۵۶۵.</ref>. [[نوشیدن]] از آب [[فرات]] نیز مطلوب است. [[امام صادق]] {{ع}} به [[سلیمان بن هارون]] فرمود: {{متن حدیث|مَا أَظُنُّ أَحَداً يُحَنَّكُ بِمَاءِ الْفُرَاتِ إِلاَّ أَحَبَّنَا أَهْلَ الْبَيْتِ}}<ref>وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۳۱۴؛ بحار الأنوار، ج۱۰۱، ص۱۱۴.</ref>.


و نیز فرمود: {{متن حدیث|مَنْ شَرِبَ مِنْ مَاءِ الْفُرَاتِ وَ حُنِّكَ بِهِ فَإِنَّهُ يُحِبُّنَا أَهْلَ الْبَيْتِ}}<ref>وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۳۱۴؛ بحار الأنوار، ج۱۰۱، ص۱۱۴.</ref>. هر کس از آب [[فرات]] بنوشد و کام را با آن بردارد، او [[دوستدار]] ما [[خاندان]] خواهد بود. در [[حدیث]]، از [[فرات]] بعنوان نهر [[مؤمن]] و نیز نهر بهشتی یاد شده است: {{متن حدیث|نَهْرَانِ مُؤْمِنَانِ وَ نَهْرَانِ كَافِرَانِ فَالْمُؤْمِنَانِ الْفُرَاتُ وَ نِيلُ مِصْرَ}}<ref>وسائل الشیعه، ج۱۷، ص۲۱۵؛ بحار الأنوار، ج۱۰۱، ص۱۱۴.</ref>. {{متن حدیث|أَرْبَعَةُ أَنْهَارٍ مِنَ الْجَنَّةِ الْفُرَاتُ}}<ref>وسائل الشیعه، ج۱۷، ص۲۱۵؛ بحار الأنوار، ج۱۰۱، ص۱۱۴.</ref>.
و نیز فرمود: {{متن حدیث|مَنْ شَرِبَ مِنْ مَاءِ الْفُرَاتِ وَ حُنِّكَ بِهِ فَإِنَّهُ يُحِبُّنَا أَهْلَ الْبَيْتِ}}<ref>وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۳۱۴؛ بحار الأنوار، ج۱۰۱، ص۱۱۴.</ref>. هر کس از آب [[فرات]] بنوشد و کام را با آن بردارد، او [[دوستدار]] ما [[خاندان]] خواهد بود. در [[حدیث]]، از [[فرات]] بعنوان نهر [[مؤمن]] و نیز نهر بهشتی یاد شده است: {{متن حدیث|نَهْرَانِ مُؤْمِنَانِ وَ نَهْرَانِ كَافِرَانِ فَالْمُؤْمِنَانِ الْفُرَاتُ وَ نِيلُ مِصْرَ}}<ref>وسائل الشیعه، ج۱۷، ص۲۱۵؛ بحار الأنوار، ج۱۰۱، ص۱۱۴.</ref>. {{متن حدیث|أَرْبَعَةُ أَنْهَارٍ مِنَ الْجَنَّةِ الْفُرَاتُ}}<ref>وسائل الشیعه، ج۱۷، ص۲۱۵؛ بحار الأنوار، ج۱۰۱، ص۱۱۴.</ref>.
"[[فرات]]" یادآور عظیم‌ترین حماسۀ خونین و ماندگارترین صحنۀ [[وفا]] و [[صبر]] است.
"[[فرات]]" یادآور عظیم‌ترین حماسۀ خونین و ماندگارترین صحنۀ [[وفا]] و [[صبر]] است.
شیر مردان [[عاشورایی]] در [[کربلا]]، در [[محرّم]] [[سال]] ۶۱ [[هجری]] توسّط نیروهای "[[ابن زیاد]]" در محاصره قرار گرفتند و آب به روی [[اردوگاه امام حسین]]{{ع}} و اطفال و خیمه‌ها بسته شد.
شیر مردان [[عاشورایی]] در [[کربلا]]، در [[محرّم]] [[سال]] ۶۱ [[هجری]] توسّط نیروهای "[[ابن زیاد]]" در محاصره قرار گرفتند و آب به روی [[اردوگاه امام حسین]] {{ع}} و اطفال و خیمه‌ها بسته شد.


[[سپاه]] [[دشمن]] می‌خواست با قرار دادن [[حسین]]{{ع}} در مضیقۀ بی آبی، او را به [[تسلیم]] وادارد، امّا آن [[حضرت]] [[مرگ]] شرافتمندانه و [[تشنه]] کامانه را برگزید. [[عباس]]{{ع}} که برای آب آوردن از [[فرات]]، برای [[کودکان]] [[تشنه]] رفته بود. در کنار همین نهر [[علقمه]] دستانش [[قطع]] شد و به [[شهادت]] رسید. "آب [[فرات]]" همچون "[[خاک کربلا]]"، هر دو [[آموزگار]] [[شجاعت]] و [[الهام]] بخش شهادتند. از این رو برداشتن کام نوزاد با آب [[فرات]] یا [[تربت]] [[حسینی]]، چشاندن طعم [[شجاعت]] و انتقال [[فرهنگ]] [[شهادت]] در [[دل]] و [[جان]] [[شیعه]] است.
[[سپاه]] [[دشمن]] می‌خواست با قرار دادن [[حسین]] {{ع}} در مضیقۀ بی آبی، او را به [[تسلیم]] وادارد، امّا آن [[حضرت]] [[مرگ]] شرافتمندانه و [[تشنه]] کامانه را برگزید. [[عباس]] {{ع}} که برای آب آوردن از [[فرات]]، برای [[کودکان]] [[تشنه]] رفته بود. در کنار همین نهر [[علقمه]] دستانش [[قطع]] شد و به [[شهادت]] رسید. "آب [[فرات]]" همچون "[[خاک کربلا]]"، هر دو [[آموزگار]] [[شجاعت]] و [[الهام]] بخش شهادتند. از این رو برداشتن کام نوزاد با آب [[فرات]] یا [[تربت]] [[حسینی]]، چشاندن طعم [[شجاعت]] و انتقال [[فرهنگ]] [[شهادت]] در [[دل]] و [[جان]] [[شیعه]] است.


امّا موقعیّت جغرافیایی [[فرات]]: "شطّی است در [[مغرب]] [[کشور عراق]] و متشکّل است از دو شعبۀ "قره سو" و "مراد چای" که سرچشمۀ آنها نزدیک رود "ارس" در ارمنستان ترکیّه است. موقعی که دو شعبۀ قره سو و مراد چای به هم می‌رسند، [[فرات]] به دجله نزدیک می‌شود، ولی مجدّدا دجله متوجّه جنوب شرقی شده و [[فرات]] به سمت [[مغرب]] مایل می‌شود و سپس در نزدیکی خلیج [[فارس]] به رود دجله می‌پیوندد و از آن پس مجموع این دو رود به نام "شطّ العرب" خوانده می‌شود و به خلیج [[فارس]] می‌ریزد. سرزمینی را که بین دو رود دجله و [[فرات]] واقع است "[[الجزیره]]" می‌گویند. طول رودخانۀ [[فرات]] تقریبا ۲۹۰۰ کیلومتر است. جریان [[فرات]] در جلگۀ [[بین النهرین]] بسیار ملایم است و دارای بستری عریض می‌باشد. یگانه عامل حاصل‌خیزی [[خاک]] [[عراق]] و جلب جمعیّت در جلگۀ خشک و گرم [[بین النهرین]]، دو رود [[فرات]] و دجله می‌باشد. [[بابل]]، پایتخت قدیم [[کشور]] [[بابل]] در ساحل [[فرات]] بنا شده بود<ref>فرهنگ فارسی، معین.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۶۹.</ref>.
امّا موقعیّت جغرافیایی [[فرات]]: "شطّی است در [[مغرب]] [[کشور عراق]] و متشکّل است از دو شعبۀ "قره سو" و "مراد چای" که سرچشمۀ آنها نزدیک رود "ارس" در ارمنستان ترکیّه است. موقعی که دو شعبۀ قره سو و مراد چای به هم می‌رسند، [[فرات]] به دجله نزدیک می‌شود، ولی مجدّدا دجله متوجّه جنوب شرقی شده و [[فرات]] به سمت [[مغرب]] مایل می‌شود و سپس در نزدیکی خلیج [[فارس]] به رود دجله می‌پیوندد و از آن پس مجموع این دو رود به نام "شطّ العرب" خوانده می‌شود و به خلیج [[فارس]] می‌ریزد. سرزمینی را که بین دو رود دجله و [[فرات]] واقع است "[[الجزیره]]" می‌گویند. طول رودخانۀ [[فرات]] تقریبا ۲۹۰۰ کیلومتر است. جریان [[فرات]] در جلگۀ [[بین النهرین]] بسیار ملایم است و دارای بستری عریض می‌باشد. یگانه عامل حاصل‌خیزی [[خاک]] [[عراق]] و جلب جمعیّت در جلگۀ خشک و گرم [[بین النهرین]]، دو رود [[فرات]] و دجله می‌باشد. [[بابل]]، پایتخت قدیم [[کشور]] [[بابل]] در ساحل [[فرات]] بنا شده بود<ref>فرهنگ فارسی، معین.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۶۹.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== منابع ==
 
{{منابع}}
==منابع==
* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۲۵: خط ۲۷:
[[رده:فرات در معارف و سیره حسینی]]
[[رده:فرات در معارف و سیره حسینی]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۱

مقدمه

نام نهری در سرزمین کربلا، که حادثۀ عاشورا نزدیک آن اتفاق افتاد و امام حسین (ع) و یارانش لب تشنه در کنار آب، شهید شدند. فرات، نهر مقدّس و با فضیلتی است که طبق روایات، دو ناودان از بهشت بر آن می‌ریزد و نهری پربرکت است و کودکی که کامش را با آب فرات بردارند، دوستدار اهل بیت (ع) می‌‌شود[۱]. در حدیث است که فرات، مهریّۀ زهراست[۲]. مستحبّ است برای زیارت امام حسین از آب فرات غسل زیارت کنند که موجب آمرزش گناهان است[۳]. نوشیدن از آب فرات نیز مطلوب است. امام صادق (ع) به سلیمان بن هارون فرمود: «مَا أَظُنُّ أَحَداً يُحَنَّكُ بِمَاءِ الْفُرَاتِ إِلاَّ أَحَبَّنَا أَهْلَ الْبَيْتِ»[۴].

و نیز فرمود: «مَنْ شَرِبَ مِنْ مَاءِ الْفُرَاتِ وَ حُنِّكَ بِهِ فَإِنَّهُ يُحِبُّنَا أَهْلَ الْبَيْتِ»[۵]. هر کس از آب فرات بنوشد و کام را با آن بردارد، او دوستدار ما خاندان خواهد بود. در حدیث، از فرات بعنوان نهر مؤمن و نیز نهر بهشتی یاد شده است: «نَهْرَانِ مُؤْمِنَانِ وَ نَهْرَانِ كَافِرَانِ فَالْمُؤْمِنَانِ الْفُرَاتُ وَ نِيلُ مِصْرَ»[۶]. «أَرْبَعَةُ أَنْهَارٍ مِنَ الْجَنَّةِ الْفُرَاتُ»[۷]. "فرات" یادآور عظیم‌ترین حماسۀ خونین و ماندگارترین صحنۀ وفا و صبر است. شیر مردان عاشورایی در کربلا، در محرّم سال ۶۱ هجری توسّط نیروهای "ابن زیاد" در محاصره قرار گرفتند و آب به روی اردوگاه امام حسین (ع) و اطفال و خیمه‌ها بسته شد.

سپاه دشمن می‌خواست با قرار دادن حسین (ع) در مضیقۀ بی آبی، او را به تسلیم وادارد، امّا آن حضرت مرگ شرافتمندانه و تشنه کامانه را برگزید. عباس (ع) که برای آب آوردن از فرات، برای کودکان تشنه رفته بود. در کنار همین نهر علقمه دستانش قطع شد و به شهادت رسید. "آب فرات" همچون "خاک کربلا"، هر دو آموزگار شجاعت و الهام بخش شهادتند. از این رو برداشتن کام نوزاد با آب فرات یا تربت حسینی، چشاندن طعم شجاعت و انتقال فرهنگ شهادت در دل و جان شیعه است.

امّا موقعیّت جغرافیایی فرات: "شطّی است در مغرب کشور عراق و متشکّل است از دو شعبۀ "قره سو" و "مراد چای" که سرچشمۀ آنها نزدیک رود "ارس" در ارمنستان ترکیّه است. موقعی که دو شعبۀ قره سو و مراد چای به هم می‌رسند، فرات به دجله نزدیک می‌شود، ولی مجدّدا دجله متوجّه جنوب شرقی شده و فرات به سمت مغرب مایل می‌شود و سپس در نزدیکی خلیج فارس به رود دجله می‌پیوندد و از آن پس مجموع این دو رود به نام "شطّ العرب" خوانده می‌شود و به خلیج فارس می‌ریزد. سرزمینی را که بین دو رود دجله و فرات واقع است "الجزیره" می‌گویند. طول رودخانۀ فرات تقریبا ۲۹۰۰ کیلومتر است. جریان فرات در جلگۀ بین النهرین بسیار ملایم است و دارای بستری عریض می‌باشد. یگانه عامل حاصل‌خیزی خاک عراق و جلب جمعیّت در جلگۀ خشک و گرم بین النهرین، دو رود فرات و دجله می‌باشد. بابل، پایتخت قدیم کشور بابل در ساحل فرات بنا شده بود[۸][۹].

منابع

پانویس

  1. سفینة البحار، ج۲، ص۳۵۲؛ المزار، شیخ مفید، ص۱۸.
  2. سفینة البحار، ج۲، ص۵۶۳.
  3. سفینة البحار، ج۱، ص۵۶۵.
  4. وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۳۱۴؛ بحار الأنوار، ج۱۰۱، ص۱۱۴.
  5. وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۳۱۴؛ بحار الأنوار، ج۱۰۱، ص۱۱۴.
  6. وسائل الشیعه، ج۱۷، ص۲۱۵؛ بحار الأنوار، ج۱۰۱، ص۱۱۴.
  7. وسائل الشیعه، ج۱۷، ص۲۱۵؛ بحار الأنوار، ج۱۰۱، ص۱۱۴.
  8. فرهنگ فارسی، معین.
  9. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۶۹.