ساحت در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = ساحت | |||
| عنوان مدخل = [[ساحت]] | |||
| مداخل مرتبط = [[ساحت در قرآن]] - [[ساحت در حدیث]] - [[ساحت در فقه سیاسی]] | |||
| پرسش مرتبط = ساحت (پرسش) | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
حیاط [[خانه]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۱۳.</ref>، مکان وسیع<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۳۱.</ref>، فضای وسیع مقابل [[خانه]] که به آن متصل است<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۲۵۳.</ref>، قلمرو و محدوده [[منزل]]، سرا<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۰.</ref>. | حیاط [[خانه]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۱۳.</ref>، مکان وسیع<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۳۱.</ref>، فضای وسیع مقابل [[خانه]] که به آن متصل است<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۲۵۳.</ref>، قلمرو و محدوده [[منزل]]، سرا<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۰.</ref>. | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۵: | ||
معمولاً [[ساحت]] در [[عربی]] با [[قوم]] استفاده می‌شود و "ساحتِ قوم" یعنی قلمرو سرزمینی که محترم است<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۳، ص۱۵۶.</ref> و کسی [[حق]] [[تجاوز]] و [[تعدی]] به آن را ندارد. در [[آیه]] {{متن قرآن|فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنْذَرِينَ}}<ref>«و آنگاه که (عذاب) به درگاه آنان فرود آید، بامداد بیم‌یافتگان بد بامدادی خواهد بود» سوره صافات، آیه ۱۷۷.</ref>، [[ساحت]] به افراد نسبت داده شده و قلمرو شخصی افراد را بیان می‌کند که به‌رغم محدوده شخصی و [[احترام]] آن، از [[عذاب الهی]] ایمن نخواهد بود. | معمولاً [[ساحت]] در [[عربی]] با [[قوم]] استفاده می‌شود و "ساحتِ قوم" یعنی قلمرو سرزمینی که محترم است<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۳، ص۱۵۶.</ref> و کسی [[حق]] [[تجاوز]] و [[تعدی]] به آن را ندارد. در [[آیه]] {{متن قرآن|فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنْذَرِينَ}}<ref>«و آنگاه که (عذاب) به درگاه آنان فرود آید، بامداد بیم‌یافتگان بد بامدادی خواهد بود» سوره صافات، آیه ۱۷۷.</ref>، [[ساحت]] به افراد نسبت داده شده و قلمرو شخصی افراد را بیان می‌کند که به‌رغم محدوده شخصی و [[احترام]] آن، از [[عذاب الهی]] ایمن نخواهد بود. | ||
در [[قرآن کریم]] [[ساحت]] افراد و قلمرو شخصی، همچون حوزه خصوصی مورد [[احترام]] و تأکید بوده و [[آیات]] چندی درباره اجازه خواستن برای ورود به [[منزل]] افراد وارد شده است: {{متن قرآن|لَا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلَّا أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ}}<ref>«به خانه‌های | در [[قرآن کریم]] [[ساحت]] افراد و قلمرو شخصی، همچون حوزه خصوصی مورد [[احترام]] و تأکید بوده و [[آیات]] چندی درباره اجازه خواستن برای ورود به [[منزل]] افراد وارد شده است: {{متن قرآن|لَا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلَّا أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ}}<ref>«به خانه‌های پیامبر وارد نشوید مگر به شما برای (خوردن) خوراک، اجازه دهند» سوره احزاب، آیه ۵۳.</ref> و {{متن قرآن|فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فِيهَا أَحَدًا فَلَا تَدْخُلُوهَا حَتَّى يُؤْذَنَ لَكُمْ}}<ref>«پس اگر در آن (خانه) ها کسی را نیابید درون آنها در نیایید تا به شما اجازه داده شود» سوره نور، آیه ۲۸.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۲۷-۳۲۸.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۲۶
این مدخل زیرشاخهٔ بحث ساحت است. ساحت از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ساحت در قرآن - ساحت در حدیث - ساحت در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
حیاط خانه[۱]، مکان وسیع[۲]، فضای وسیع مقابل خانه که به آن متصل است[۳]، قلمرو و محدوده منزل، سرا[۴].
﴿فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنْذَرِينَ﴾[۵]
این آیه شریفه فرود عذاب را در قلمرو شخصی یا خانه افرادی که مشمول عذاب هستند، اثبات می‌کند و به این نکته اشعار دارد که زمان فرا رسیدن عذاب الهی هیچ کس در هیچ ساحتی، در قلمرو شخصی و در داخل خانه و سرای خود ایمنی نخواهد داشت.
معمولاً ساحت در عربی با قوم استفاده می‌شود و "ساحتِ قوم" یعنی قلمرو سرزمینی که محترم است[۶] و کسی حق تجاوز و تعدی به آن را ندارد. در آیه ﴿فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنْذَرِينَ﴾[۷]، ساحت به افراد نسبت داده شده و قلمرو شخصی افراد را بیان می‌کند که به‌رغم محدوده شخصی و احترام آن، از عذاب الهی ایمن نخواهد بود.
در قرآن کریم ساحت افراد و قلمرو شخصی، همچون حوزه خصوصی مورد احترام و تأکید بوده و آیات چندی درباره اجازه خواستن برای ورود به منزل افراد وارد شده است: ﴿لَا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلَّا أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ﴾[۸] و ﴿فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فِيهَا أَحَدًا فَلَا تَدْخُلُوهَا حَتَّى يُؤْذَنَ لَكُمْ﴾[۹].[۱۰]
منابع
پانویس
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۱۳.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۳۱.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۲۵۳.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۰.
- ↑ «و آنگاه که (عذاب) به درگاه آنان فرود آید، بامداد بیم‌یافتگان بد بامدادی خواهد بود» سوره صافات، آیه ۱۷۷.
- ↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۳، ص۱۵۶.
- ↑ «و آنگاه که (عذاب) به درگاه آنان فرود آید، بامداد بیم‌یافتگان بد بامدادی خواهد بود» سوره صافات، آیه ۱۷۷.
- ↑ «به خانه‌های پیامبر وارد نشوید مگر به شما برای (خوردن) خوراک، اجازه دهند» سوره احزاب، آیه ۵۳.
- ↑ «پس اگر در آن (خانه) ها کسی را نیابید درون آنها در نیایید تا به شما اجازه داده شود» سوره نور، آیه ۲۸.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۲۷-۳۲۸.