فضل بن دکین قرشی کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل...» ایجاد کرد) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[فضل بن دکین قرشی کوفی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[ابونعیم فضل بن دکین بن حماد بن زهیر کوفی ملائی]] در سال ۱۳۰هـ متولد شد<ref>المعرفة و التاریخ ۱/۶۷.</ref> و از [[موالی]] [[آل طلحه بن عبیدالله تیمی]] بود.<ref>الطبقات الکبری ۶/۴۰۰.</ref> [[ابونعیم شریک عبدالسلام بن حرب]] بوده و در مغازه‌ای به فروش نوعی [[لباس]] به نام «ملائه» [[اشتغال]] داشت، بدین سبب به او نسبت «ملائی» داده شد.<ref>تاریخ بغداد ۱۲/۳۴۶.</ref> | [[ابونعیم فضل بن دکین بن حماد بن زهیر کوفی ملائی]] در سال ۱۳۰هـ متولد شد<ref>المعرفة و التاریخ ۱/۶۷.</ref> و از [[موالی]] [[آل طلحه بن عبیدالله تیمی]] بود.<ref>الطبقات الکبری ۶/۴۰۰.</ref> [[ابونعیم شریک عبدالسلام بن حرب]] بوده و در مغازه‌ای به فروش نوعی [[لباس]] به نام «ملائه» [[اشتغال]] داشت، بدین سبب به او نسبت «ملائی» داده شد.<ref>تاریخ بغداد ۱۲/۳۴۶.</ref> | ||
| خط ۹: | خط ۷: | ||
ابونعیم از [[محدثان]] [[کوفه]] و فردی [[فقیه]]، [[حافظ]] و نسب‌شناس بود.<ref>سیر اعلام النبلاء ۱۰/۱۴۲ و ۱۴۷.</ref> [[احادیث]] بسیاری [[روایت]] نمود و در نقل آنها [[موثق]] و [[امین]] بود.<ref>الطبقات الکبری ۶/۴۰۱.</ref> سفری به [[بغداد]] داشت و در آنجا به [[نقل حدیث]] پرداخت و افرادی همچون [[احمد بن حنبل]]، [[اسحاق بن راهویه]]، [[ابوخیثمه زهیر بن حرب]]، [[ابوسعید اشج]] و ابوزرعه از او استماع کردند. [[فضل بن دکین]] به «رفض» ([[شیعه]] گری) متهم بود و گفته شده که [[تشیع]] خویش را [[کتمان]] می‌‌کرد.<ref>تاریخ بغداد ۱۲/۳۴۶ و ۳۵۱.</ref> برخی او را از [[شیعیان]] [[زیدیه]] دانسته‌اند.<ref>تنقیح المقال ۲/۸.</ref> گروهی به نام «دکینیه» منسوب به اویند.<ref> الکامل فی التاریخ ۶/۴۴۵.</ref> [[کتاب‌های تفسیر]]، المناسک، المسائل در [[فقه]]،<ref>الفهرست (الندیم) ۳۷ و ۲۸۳.</ref> الصلوه و کتاب [[تاریخ]] از آثار اوست.<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی ۶/۳۳۵.</ref> ابونعیم سرانجام در سال ۲۱۹هـ در کوفه درگذشت<ref>الطبقات الکبری ۶/۴۰۰.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۶۱۳.</ref> | ابونعیم از [[محدثان]] [[کوفه]] و فردی [[فقیه]]، [[حافظ]] و نسب‌شناس بود.<ref>سیر اعلام النبلاء ۱۰/۱۴۲ و ۱۴۷.</ref> [[احادیث]] بسیاری [[روایت]] نمود و در نقل آنها [[موثق]] و [[امین]] بود.<ref>الطبقات الکبری ۶/۴۰۱.</ref> سفری به [[بغداد]] داشت و در آنجا به [[نقل حدیث]] پرداخت و افرادی همچون [[احمد بن حنبل]]، [[اسحاق بن راهویه]]، [[ابوخیثمه زهیر بن حرب]]، [[ابوسعید اشج]] و ابوزرعه از او استماع کردند. [[فضل بن دکین]] به «رفض» ([[شیعه]] گری) متهم بود و گفته شده که [[تشیع]] خویش را [[کتمان]] می‌‌کرد.<ref>تاریخ بغداد ۱۲/۳۴۶ و ۳۵۱.</ref> برخی او را از [[شیعیان]] [[زیدیه]] دانسته‌اند.<ref>تنقیح المقال ۲/۸.</ref> گروهی به نام «دکینیه» منسوب به اویند.<ref> الکامل فی التاریخ ۶/۴۴۵.</ref> [[کتاب‌های تفسیر]]، المناسک، المسائل در [[فقه]]،<ref>الفهرست (الندیم) ۳۷ و ۲۸۳.</ref> الصلوه و کتاب [[تاریخ]] از آثار اوست.<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی ۶/۳۳۵.</ref> ابونعیم سرانجام در سال ۲۱۹هـ در کوفه درگذشت<ref>الطبقات الکبری ۶/۴۰۰.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۶۱۳.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۴
فضل بن دکین قرشی کوفی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: فضل بن دکین قرشی کوفی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ابونعیم فضل بن دکین بن حماد بن زهیر کوفی ملائی در سال ۱۳۰هـ متولد شد[۱] و از موالی آل طلحه بن عبیدالله تیمی بود.[۲] ابونعیم شریک عبدالسلام بن حرب بوده و در مغازه‌ای به فروش نوعی لباس به نام «ملائه» اشتغال داشت، بدین سبب به او نسبت «ملائی» داده شد.[۳]
فضل محضر اساتیدی همچون اعمش، زکریا بن ابی زائده، مُسَعِّر بن کَدّام و جعفر بن برقان را درک نمود و از آنها بهره برد[۴] و به گفته خودش، از بیش از صد استاد دانش آموخت و از آنها حدیث نوشت.[۵]
ابونعیم از محدثان کوفه و فردی فقیه، حافظ و نسب‌شناس بود.[۶] احادیث بسیاری روایت نمود و در نقل آنها موثق و امین بود.[۷] سفری به بغداد داشت و در آنجا به نقل حدیث پرداخت و افرادی همچون احمد بن حنبل، اسحاق بن راهویه، ابوخیثمه زهیر بن حرب، ابوسعید اشج و ابوزرعه از او استماع کردند. فضل بن دکین به «رفض» (شیعه گری) متهم بود و گفته شده که تشیع خویش را کتمان می‌‌کرد.[۸] برخی او را از شیعیان زیدیه دانسته‌اند.[۹] گروهی به نام «دکینیه» منسوب به اویند.[۱۰] کتاب‌های تفسیر، المناسک، المسائل در فقه،[۱۱] الصلوه و کتاب تاریخ از آثار اوست.[۱۲] ابونعیم سرانجام در سال ۲۱۹هـ در کوفه درگذشت[۱۳].[۱۴]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ المعرفة و التاریخ ۱/۶۷.
- ↑ الطبقات الکبری ۶/۴۰۰.
- ↑ تاریخ بغداد ۱۲/۳۴۶.
- ↑ الطبقات الکبری ۶/۴۰۰.
- ↑ تاریخ بغداد ۱۲/۳۴۸.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۱۰/۱۴۲ و ۱۴۷.
- ↑ الطبقات الکبری ۶/۴۰۱.
- ↑ تاریخ بغداد ۱۲/۳۴۶ و ۳۵۱.
- ↑ تنقیح المقال ۲/۸.
- ↑ الکامل فی التاریخ ۶/۴۴۵.
- ↑ الفهرست (الندیم) ۳۷ و ۲۸۳.
- ↑ دائرة المعارف بزرگ اسلامی ۶/۳۳۵.
- ↑ الطبقات الکبری ۶/۴۰۰.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۶۱۳.