اسطوره در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-*[ +* [))
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = اسطوره
| موضوع مرتبط = اسطوره
خط ۷: خط ۶:
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
* [[اسطوره]]: [[احادیث]] بی‌سروته<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۲، ص۸۱۹.</ref>، [[اباطیل]] مکتوب <ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۷۳. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۴، ص۳۶۳.</ref>، سطور ساخته‌ شده و جعلی <ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۲۶.</ref> و افسانه‌های پیشینیان<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۰۶.</ref>.  
* [[اسطوره]]: [[احادیث]] بی‌سروته<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۲، ص۸۱۹.</ref>، [[اباطیل]] مکتوب <ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۷۳. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۴، ص۳۶۳.</ref>، سطور ساخته‌ شده و جعلی <ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۲۶.</ref> و افسانه‌های پیشینیان<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۰۶.</ref>.  
*{{متن قرآن|إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ}}<ref>«چون آیات ما را بر او بخوانند می‌گوید: افسانه‌های پیشینیان است» سوره قلم، آیه ۱۵.</ref>‌.
*{{متن قرآن|إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ}}<ref>«چون آیات ما را بر او بخوانند می‌گوید: افسانه‌های پیشینیان است» سوره قلم، آیه ۱۵.</ref>‌.
*بعضی محققان [[اسطوره]] را هم‌ریشه با ایستوریای یونانی می‌دانند که دو کلمه "history" ([[تاریخ]]) و "story" (داستان) [[انگلیسی]] از آن مشتق شده‌اند<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص‌۲۶۹.</ref>.
* بعضی محققان [[اسطوره]] را هم‌ریشه با ایستوریای یونانی می‌دانند که دو کلمه "history" ([[تاریخ]]) و "story" (داستان) [[انگلیسی]] از آن مشتق شده‌اند<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص‌۲۶۹.</ref>.
*یکی از سیاست‌های [[مشرکان]] برای [[تکذیب]] [[قرآن کریم]] و [[آیات الهی]]، اسطوره‌خواندن آن بود. ازآنجا‌که هیچ [[تمدن]] و ملتی از افسانه‌های باستانی و اسطوره‌های خیالی یا [[خرافی]] -که جزئی از [[فرهنگ]] آنها را تشکیل می‌دهد- خالی نیست، این [[اتهام]] به [[قرآن کریم]] آن را از حد [[کلام]] [[وحی]] و [[معجزه الهی]] که حاوی [[احکام]] و [[قوانین]] فردی و [[اجتماعی]] متعالی است، به سطح افسانه‌های باستانی و تخیّلی [[اقوام]] و [[ملل]] دیگر تنزّل می‌دهد.
* یکی از سیاست‌های [[مشرکان]] برای [[تکذیب]] [[قرآن کریم]] و [[آیات الهی]]، اسطوره‌خواندن آن بود. ازآنجا‌که هیچ [[تمدن]] و ملتی از افسانه‌های باستانی و اسطوره‌های خیالی یا [[خرافی]] -که جزئی از [[فرهنگ]] آنها را تشکیل می‌دهد- خالی نیست، این [[اتهام]] به [[قرآن کریم]] آن را از حد [[کلام]] [[وحی]] و [[معجزه الهی]] که حاوی [[احکام]] و [[قوانین]] فردی و [[اجتماعی]] متعالی است، به سطح افسانه‌های باستانی و تخیّلی [[اقوام]] و [[ملل]] دیگر تنزّل می‌دهد.
*در [[فرهنگ]] [[سیاسی]]، [[اسطوره]] متضمن توصیف [[افعال]] [[خدایان]] یا وقایع خلاف عادت است و در میان [[ملل]] مختلف، متنوع و گوناگون است و [[ملت‌ها]] از آن در آموزش‌دادن یا رفع [[نگرانی‌ها]] استفاده می‌کنند. عده‌ای [[اسطوره]] را محصول [[خرافات]] و اندیشه‌های غیر واقعی و عده‌ای آن را باعث بیان [[احساسات]] درباره [[جهان]] و حراست از [[ارزش‌های اخلاقی]] و [[شعائر]] آن دانسته‌اند<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۲۷۱-۲۷۲.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۹۰.</ref>.
* در [[فرهنگ]] [[سیاسی]]، [[اسطوره]] متضمن توصیف [[افعال]] [[خدایان]] یا وقایع خلاف عادت است و در میان [[ملل]] مختلف، متنوع و گوناگون است و [[ملت‌ها]] از آن در آموزش‌دادن یا رفع [[نگرانی‌ها]] استفاده می‌کنند. عده‌ای [[اسطوره]] را محصول [[خرافات]] و اندیشه‌های غیر واقعی و عده‌ای آن را باعث بیان [[احساسات]] درباره [[جهان]] و حراست از [[ارزش‌های اخلاقی]] و [[شعائر]] آن دانسته‌اند<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۲۷۱-۲۷۲.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۹۰.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۲: خط ۲۱:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:اسطوره]]
[[رده:اسطوره]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۵۹

مقدمه

منابع

پانویس

  1. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۲، ص۸۱۹.
  2. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۷۳. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۴، ص۳۶۳.
  3. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۲۶.
  4. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۰۶.
  5. «چون آیات ما را بر او بخوانند می‌گوید: افسانه‌های پیشینیان است» سوره قلم، آیه ۱۵.
  6. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص‌۲۶۹.
  7. علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۲۷۱-۲۷۲.
  8. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۹۰.