پاره تن پیامبر خاتم: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۴۴

مقدمه

با توجه به احادیث و روایاتی که از پیامبر اسلام (ص) نقل شده، ایشان در دو مورد از اصطلاح «پاره تن من» استفاده کردند:

نخست: حضرت فاطمه زهرا (س)

مورد اول در مورد دختر بزرگوارشان حضرت فاطمه (س) می‌باشد که فرمودند: فاطمه پاره تن من است، هر کس او را بیازارد مرا آزار داده و هر که مرا آزار دهد، خدا را آزرده است.

رسول خدا (ص) به دختر گرامی‌اش، فاطمه زهرا (س) بسیار علاقه و محبت داشت. این علاقه فراتر از محبت پدر به فرزند بود. محبت حضرت رسول با احترام و اکرام به وجود آن حضرت همراه بود. فاطمه (س)، در دامان نبوت، پرورش و در پناه امامت رشد یافت و از هر گونه ناپاکی و پلیدی به دور بود. احمد بن حنبل در مسند خود به نقل از مسور از رسول خدا (ص) می‌نویسد: «فاطمه، پاره تن من است؛ هر که او را به خشم آورد، مرا به خشم آورده و هر که او را شاد کند، مرا شاد کرده است.»...^[۱].^[۲]

دوم: حضرت امام رضا (ع)

مورد دوم که در مفاتیح الجنان به آن اشاره شده در باب فضیلت زیارت امام رضا (ع) می‌باشد که به جهت تکریم و مقام عظمای این امام (ع)، پیامبر (ص) فرمودند: «زود باشد که پاره‌ای از تن من در زمین خراسان مدفون گردد و هیچ مؤمنی زیارت نکند او را مگر این که خداوند بهشت را بر او واجب نماید و بدنش را بر آتش جهنم حرام گرداند»^[۳].

مردی خراسانی، خدمت امام رضا (ع) رسید و عرض کرد: «یا بن رسول الله (ص)! رسول خدا (ص) را در خواب دیدم که می‌فرمودند: چگونه است حال شما، هرگاه در سرزمین شما مدفون گردد پاره تن من. امام رضا (ع) فرمودند: «من هستم آن کس که در سرزمین شما مدفون می‌گردم و منم پاره تن رسول خدا (ص)»^[۴].

و در حدیث دیگر فرمودند: «پاره تن من در خراسان مدفون خواهد شد، هر غمناکی که او را زیارت کند، البته حق تعالی غمش را زایل گرداند و هر گناهکاری که او را زیارت نماید، البته خداوند گناهانش را بیامرزد»^[۵]. این حدیث مبارک و معتبر، در یکی از کتیبه‌های ایوان طلای صحن انقلاب اسلامی (کهنه) به خط نستعلیق نوشته شده است^[۶].^[۷]

منابع

پانویس

↑ «فَاطِمَةُ بَضْعَةُ مِنِّي يَغْضَبُنِي مَا يَغْضَبُهَا وَ يَبْسُطُنِي مَا يَبْسُطُهَا...» مسند احمد، ج۵، ص۴۲۳، ح۱۸۴۲۸؛ مستدرک حاکم، ج۳، ص۱۷۲، ح۴۷۴۷، کنزالعمال، ج۱۲، ص۱۰۸، ح۳۴۲۲۳؛ ینابیع الموده، ص۳۷۱.
↑ رحیمیان، محمد حسین، اهل بیت از نگاه پیامبر اعظم ص ۴۴.
↑ تحفة الزائر، ج۱.
↑ عیون اخبار الرضا (ع)، ج۲، ص۶۳۲.
↑ مفاتیح الجنان، ص۷۵۰.
↑ تاریخ آستان قدس رضوی، ج۱، ص۲۰۷ و ۲۰۸.
↑ محمدی، حسین، رضانامه ص ۱۷۱.

[1] «فَاطِمَةُ بَضْعَةُ مِنِّي يَغْضَبُنِي مَا يَغْضَبُهَا وَ يَبْسُطُنِي مَا يَبْسُطُهَا...» مسند احمد، ج۵، ص۴۲۳، ح۱۸۴۲۸؛ مستدرک حاکم، ج۳، ص۱۷۲، ح۴۷۴۷، کنزالعمال، ج۱۲، ص۱۰۸، ح۳۴۲۲۳؛ ینابیع الموده، ص۳۷۱.

[2] رحیمیان، محمد حسین، اهل بیت از نگاه پیامبر اعظم ص ۴۴.

[3] تحفة الزائر، ج۱.

[4] عیون اخبار الرضا (ع)، ج۲، ص۶۳۲.

[5] مفاتیح الجنان، ص۷۵۰.

[6] تاریخ آستان قدس رضوی، ج۱، ص۲۰۷ و ۲۰۸.

[7] محمدی، حسین، رضانامه ص ۱۷۱.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

@@ خط ۶: / خط ۶: @@
 }}
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
-با توجه به [[احادیث]] و روایاتی که از [[پیامبر اسلام]]{{صل}} نقل شده، ایشان در دو مورد از اصطلاح «پاره تن من» استفاده کردند:
+با توجه به [[احادیث]] و روایاتی که از [[پیامبر اسلام]] {{صل}} نقل شده، ایشان در دو مورد از اصطلاح «پاره تن من» استفاده کردند:
-==نخست: [[حضرت فاطمه زهرا]]{{س}}==
+== نخست: [[حضرت فاطمه زهرا]] {{س}} ==
-مورد اول در مورد دختر بزرگوارشان [[حضرت فاطمه]]{{س}} می‌باشد که فرمودند: [[فاطمه]] پاره تن من است، هر کس او را بیازارد مرا [[آزار]] داده و هر که مرا آزار دهد، [[خدا]] را آزرده است.
+مورد اول در مورد دختر بزرگوارشان [[حضرت فاطمه]] {{س}} می‌باشد که فرمودند: [[فاطمه]] پاره تن من است، هر کس او را بیازارد مرا [[آزار]] داده و هر که مرا آزار دهد، [[خدا]] را آزرده است.
-[[رسول خدا]]{{صل}} به دختر گرامی‌اش، [[فاطمه زهرا]]{{س}} بسیار علاقه و [[محبت]] داشت. این علاقه فراتر از محبت [[پدر]] به فرزند بود. [[محبت حضرت]] [[رسول]] با [[احترام]] و [[اکرام]] به وجود آن [[حضرت]] همراه بود. فاطمه{{س}}، در دامان [[نبوت]]، پرورش و در [[پناه]] [[امامت]] [[رشد]] یافت و از هر گونه [[ناپاکی]] و [[پلیدی]] به دور بود. [[احمد بن حنبل]] در [[مسند]] خود به نقل از [[مسور]] از رسول خدا{{صل}} می‌نویسد: «فاطمه، پاره تن من است؛ هر که او را به [[خشم]] آورد، مرا به خشم آورده و هر که او را شاد کند، مرا شاد کرده است.»...<ref>{{متن حدیث|فَاطِمَةُ بَضْعَةُ مِنِّي يَغْضَبُنِي مَا يَغْضَبُهَا وَ يَبْسُطُنِي مَا يَبْسُطُهَا...}} مسند احمد، ج۵، ص۴۲۳، ح۱۸۴۲۸؛ مستدرک حاکم، ج۳، ص۱۷۲، ح۴۷۴۷، کنزالعمال، ج۱۲، ص۱۰۸، ح۳۴۲۲۳؛ ینابیع الموده، ص۳۷۱.</ref>.<ref>[[محمد حسین رحیمیان|رحیمیان، محمد حسین]]، [[اهل بیت از نگاه پیامبر اعظم (کتاب)|اهل بیت از نگاه پیامبر اعظم]] ص ۴۴.</ref>
+[[رسول خدا]] {{صل}} به دختر گرامی‌اش، [[فاطمه زهرا]] {{س}} بسیار علاقه و [[محبت]] داشت. این علاقه فراتر از محبت [[پدر]] به فرزند بود. [[محبت حضرت]] [[رسول]] با [[احترام]] و [[اکرام]] به وجود آن [[حضرت]] همراه بود. فاطمه {{س}}، در دامان [[نبوت]]، پرورش و در [[پناه]] [[امامت]] [[رشد]] یافت و از هر گونه [[ناپاکی]] و [[پلیدی]] به دور بود. [[احمد بن حنبل]] در [[مسند]] خود به نقل از [[مسور]] از رسول خدا {{صل}} می‌نویسد: «فاطمه، پاره تن من است؛ هر که او را به [[خشم]] آورد، مرا به خشم آورده و هر که او را شاد کند، مرا شاد کرده است.»...<ref>{{متن حدیث|فَاطِمَةُ بَضْعَةُ مِنِّي يَغْضَبُنِي مَا يَغْضَبُهَا وَ يَبْسُطُنِي مَا يَبْسُطُهَا...}} مسند احمد، ج۵، ص۴۲۳، ح۱۸۴۲۸؛ مستدرک حاکم، ج۳، ص۱۷۲، ح۴۷۴۷، کنزالعمال، ج۱۲، ص۱۰۸، ح۳۴۲۲۳؛ ینابیع الموده، ص۳۷۱.</ref>.<ref>[[محمد حسین رحیمیان|رحیمیان، محمد حسین]]، [[اهل بیت از نگاه پیامبر اعظم (کتاب)|اهل بیت از نگاه پیامبر اعظم]] ص ۴۴.</ref>
-==دوم: [[حضرت امام رضا]]{{ع}}==
+== دوم: [[حضرت امام رضا]] {{ع}} ==
-مورد دوم که در [[مفاتیح الجنان]] به آن اشاره شده در باب [[فضیلت]] [[زیارت امام رضا]]{{ع}} می‌باشد که به جهت [[تکریم]] و [[مقام]] عظمای این [[امام]]{{ع}}، [[پیامبر]]{{صل}} فرمودند: «زود باشد که پاره‌ای از تن من در [[زمین]] [[خراسان]] مدفون گردد و هیچ مؤمنی [[زیارت]] نکند او را مگر این که [[خداوند]] [[بهشت]] را بر او [[واجب]] نماید و بدنش را بر [[آتش جهنم]] [[حرام]] گرداند»<ref>تحفة الزائر، ج۱.</ref>.
+مورد دوم که در [[مفاتیح الجنان]] به آن اشاره شده در باب [[فضیلت]] [[زیارت امام رضا]] {{ع}} می‌باشد که به جهت [[تکریم]] و [[مقام]] عظمای این [[امام]] {{ع}}، [[پیامبر]] {{صل}} فرمودند: «زود باشد که پاره‌ای از تن من در [[زمین]] [[خراسان]] مدفون گردد و هیچ مؤمنی [[زیارت]] نکند او را مگر این که [[خداوند]] [[بهشت]] را بر او [[واجب]] نماید و بدنش را بر [[آتش جهنم]] [[حرام]] گرداند»<ref>تحفة الزائر، ج۱.</ref>.
-مردی [[خراسانی]]، [[خدمت]] [[امام رضا]]{{ع}} رسید و عرض کرد: «یا بن [[رسول الله]]{{صل}}! [[رسول خدا]]{{صل}} را در [[خواب]] دیدم که می‌فرمودند: چگونه است حال شما، هرگاه در [[سرزمین]] شما مدفون گردد پاره تن من. امام رضا{{ع}} فرمودند: «من هستم آن کس که در سرزمین شما مدفون می‌گردم و منم پاره تن رسول خدا{{صل}}»<ref>عیون اخبار الرضا{{ع}}، ج۲، ص۶۳۲.</ref>.
+مردی [[خراسانی]]، [[خدمت]] [[امام رضا]] {{ع}} رسید و عرض کرد: «یا بن [[رسول الله]] {{صل}}! [[رسول خدا]] {{صل}} را در [[خواب]] دیدم که می‌فرمودند: چگونه است حال شما، هرگاه در [[سرزمین]] شما مدفون گردد پاره تن من. امام رضا {{ع}} فرمودند: «من هستم آن کس که در سرزمین شما مدفون می‌گردم و منم پاره تن رسول خدا {{صل}}»<ref>عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۶۳۲.</ref>.
 و در [[حدیث]] دیگر فرمودند: «پاره تن من در خراسان مدفون خواهد شد، هر غمناکی که او را زیارت کند، البته [[حق تعالی]] غمش را زایل گرداند و هر گناهکاری که او را زیارت نماید، البته خداوند گناهانش را بیامرزد»<ref>مفاتیح الجنان، ص۷۵۰.</ref>.