بسر بن أرطأة: تفاوت میان نسخه‌ها

*از فرماندهان سفّاک و بی‌رحم سپاه [[معاویه]] که پس از پایان ماجرای حکمیّت پیوسته در قلمرو [[حکومت]] [[امام علی|علی]]{{ع}} به فتنه و غارتگری و کشتار می‌پرداخت و به کاروان حجّاج حمله می‌کرد و هرجا به شیعیان [[امام علی|علی]]{{ع}} دست می‌یافت آنان را می‌کشت. [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} در خطبه‌ای از حمله و استیلای او بر یمن یاد کرده و انتقاد از اینکه کوفیان برای دفع تجاوز متجاوزان، هیچ حضور و اطاعتی از خود نشان نمی‌دهند و با داشتن امامی بر [[حق]] و راهی درست، دچار تفرقه و سستی‌اند.<ref>نهج البلاغه، خطبه ۲۵</ref> وی به مدینه هم حمله کرد و عدّه‌ای را کشت. از سوی معاویه مأموریت داشت که با سپاه چند هزار نفری خود به مکه، مدینه، یمن و مناطق دیگر حمله کند و رعب و وحشت بیافریند و به نقل تواریخ در این رفت‌وبرگشت، ۳۰ هزار نفر را کشت و عده‌ای را در آتش سوزاند.<ref>الغارات، ج ۲ ص ۶۳۹، شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج ۲ ص ۱۷</ref> [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} او را نفرین و لعنت کرد. چیزی نگذشت که عقل خود را از دست داد و سفیه گشت تا آنکه مرد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص:۱۲۶.</ref>.