منذر بن ابی حمیضه وداعی همدانی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام علی | عنوان مدخل = منذر بن ابی حمیضه وداعی همدانی | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام علی | عنوان مدخل = منذر بن ابی حمیضه وداعی همدانی | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
{{جعبه اطلاعات اصحاب | {{جعبه اطلاعات اصحاب | ||
| نام = منذر بن ابی حمیضه وداعی همدانی | | نام = منذر بن ابی حمیضه وداعی همدانی | ||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
| آخرین راوی از او = | | آخرین راوی از او = | ||
}} | }} | ||
== آشنایی اجمالی == | |||
== | |||
[[منذر بن ابی حمیضه وداعی همدانی|منذر]] مردی شاعر و سواره نظامی [[شجاع]] از [[قبیله]] [[همدان]] بود، وی به [[نقلی]] موفق به [[دیدار]] [[رسول خدا]] {{صل}} شد<ref>الاصابه، ج۶، ص۳۱۴.</ref>. و در زمرۀ [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} درآمد، او از [[اصحاب]] و [[یاران امیرمؤمنان]] {{ع}} بود که در [[صفین]] [[مجاهدت]] کرد و [[حضرت]] را [[یاری]] نمود. | [[منذر بن ابی حمیضه وداعی همدانی|منذر]] مردی شاعر و سواره نظامی [[شجاع]] از [[قبیله]] [[همدان]] بود، وی به [[نقلی]] موفق به [[دیدار]] [[رسول خدا]] {{صل}} شد<ref>الاصابه، ج۶، ص۳۱۴.</ref>. و در زمرۀ [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} درآمد، او از [[اصحاب]] و [[یاران امیرمؤمنان]] {{ع}} بود که در [[صفین]] [[مجاهدت]] کرد و [[حضرت]] را [[یاری]] نمود. | ||
خط ۷۳: | خط ۷۲: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
#[[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظمزاده|ناظمزاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|'''اصحاب امام علی، ج۲''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
نسخهٔ ۲ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۱۹
منذر بن ابی حمیضه وداعی همدانی | |
---|---|
نام کامل | منذر بن ابی حمیضه وداعی همدانی |
جنسیت | مرد |
از قبیله | بنیهمدان |
از اصحاب | |
حضور در جنگ | جنگ صفین |
آشنایی اجمالی
منذر مردی شاعر و سواره نظامی شجاع از قبیله همدان بود، وی به نقلی موفق به دیدار رسول خدا (ص) شد[۱]. و در زمرۀ اصحاب رسول خدا (ص) درآمد، او از اصحاب و یاران امیرمؤمنان (ع) بود که در صفین مجاهدت کرد و حضرت را یاری نمود.
نصر بن مزاحم نقل میکند: منذر روزی به محضر امیرالمؤمنین (ع) آمد و عرض کرد: ای امیرمؤمنان! قبیله عکّ و اشعریان از معاویه تقاضای مقررّی و جایزه کردهاند و معاویه به درخواست آنها توجه کرده و هدایا و مقرری به آنها اعطا نموده است. آنان با این کارشان دین خود را به دنیا فروختند، ولی ما به جای دنیا به آخرت و به جای شام به عراق و به جای معاویه به شما راضی شدیم، به خدا سوگند، آخرت ما بهتر از دنیای آنها و عراق ما بهتر از شام آنان و امام ما هدایت کنندهتر از امام آنهاست. بنابراین باب جنگ را بگشای و به یاری ما اعتماد کن و ما را به مرگ راهنمایی و هدایت نما. سپس قصیدهای در این باره سرود که چند بیت آن این است:
- همانا طایفه عک و اشعری مقرری و جایزهها طلب کردند.
- و دین خود را برای عطا و مقرری فروختند، پس بدترین خلق شدند.
- و ما خوبی ثواب را از خدا خواستیم و صبر بر جهاد را قصد کردیم[۲]
امیرمؤمنان (ع) در برابر سخنان گرم و نیز اعتقاد، ایمان و اشعار او فرمود: "بس است، خداوند تو را رحمت کند". سپس حضرت در حق وی و قومش دعای خیر کرد.
هنگامی که قصیده او به اطلاع معاویه رسید، گفت: به خدا قسم، افراد مورد اعتماد علی را با مال دنیا به خود متمایل میکنم و اموال و ثروتها را میانشان تقسیم خواهم کرد تا دنیای مرا بر آخرت علی ترجیح دهند[۳].[۴]
جستارهای وابسته
- بنیهمدان (قبیله)