آزادی سیاسی در معارف و سیره علوی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
| موضوع مرتبط = آزادی سیاسی | | موضوع مرتبط = آزادی سیاسی | ||
| عنوان مدخل = آزادی سیاسی | | عنوان مدخل = آزادی سیاسی | ||
| مداخل مرتبط = [[آزادی سیاسی در قرآن]] - [[آزادی سیاسی در | | مداخل مرتبط = [[آزادی سیاسی در قرآن]] - [[آزادی سیاسی در کلام اسلامی]] - [[آزادی سیاسی در فقه سیاسی]] - [[آزادی سیاسی در معارف و سیره علوی]] - [[آزادی سیاسی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] | ||
| پرسش مرتبط = آزادی (پرسش) | | پرسش مرتبط = آزادی (پرسش) | ||
}} | }} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۵
این مدخل زیرشاخهٔ بحث آزادی سیاسی است. آزادی سیاسی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: آزادی سیاسی در قرآن - آزادی سیاسی در کلام اسلامی - آزادی سیاسی در فقه سیاسی - آزادی سیاسی در معارف و سیره علوی - آزادی سیاسی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
اندیشه سیاسی امام علی (ع) مردمان را در تعیین سرنوشت خود آزاد می‌انگارد. از این‌رو گرچه مردمان به‌سوی مردمان ایشان هجوم می‌آورند و ایشان را به خلافت برمی‌گزینند، اما حق کسانی را که با ایشان بیعت نکردند، حفظ و خود ایشان جانشان را ضمانت می‌کند. در نگاه سیاسی امام، مشروعیت خلافت در بیعت آزادانه مردم معنا می‌یابد. از این‌رو حکومت حق توده مردم است و حقی نیست که خداوند آن را به یکی از افراد بشر عطا کرده باشد[۱]. در بینش سیاسی امام، انتقاد از دستگاه حکومت حق مردم است. از این‌رو برای ایجاد این فرهنگ با چاپلوسی و تملق که همیشه در کنار دستگاه قدرت وجود دارد، به مبارزه برخاست[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ نهج البلاغه، حکمت ۲۴۷
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۲۱۶
- ↑ دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص ۴۷۵.