الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۶ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۲۶

عبدالعظیم حسنی از نوادگان امام مجتبی(ع) است که به دلیل حضورش در شهر ری بین ایرانیان شهرت دارد. نجاشی به نقل از احمد برقی می‌‌نویسد: عبدالعظیم از حاکم وقت گریخته، به ری آمد و در اتاق کوچکی در زیرخانه یکی از شیعیان ساکن شد و اوقات را به عبادت می‌‌گذراند. روز را به روزه و شب را به تهجد مشغول بود و گاه پنهانی بیرون می‌‌رفت و قبری را که اکنون مقابل بارگاه اوست، زیارت می‌‌نمود و می‌‌گفت: او از فرزندان موسی بن جعفر(ع)است. کم کم مردم از حضور وی آگاه شدند. عبدالعظیم سرانجام بیمار شد و از دنیا رفت و هنگامی که لباسش را بیرون آوردند تا او را غسل دهند به نسبش پی بردند، چون کاغذی در لباسش یافتند که نام و نسب خود را تا امیر مؤمنان(ع) ثبت کرده بود.

از امام حسن عسکری(ع) روایت شده که زیارت عبدالعظیم در ری معادل زیارت امام حسین(ع) است، اما مرحوم خوئی این خبر را ضعیف می‌‌داند. وفات حسنی را در نیمه شوال یکی از سال‌های ۲۵۰ تا ۲۵۵ نوشته‌اند. کتاب‌های "خطب امیرالمؤمنین(ع)" و "الیوم و اللیلة" از اوست.

ادامه

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''[[عصمت امام| عصمت امام]]''' از ضروری‌ترین شروط إعطای امامت نزد امامیه است. عصمت به معنای حفظ و نگهداری عبارت است از [[ائمه]] {{ع}} از انجام [[گناهان]] و خطاها [[معصوم]] هستند حال یه به دلیل لطف و توفیق [[خداوند]] و یا به دلیل وجود ملکه عصمت در وجود ایشان.
+'''[[عبدالعظیم حسنی| عبدالعظیم حسنی]]''' از نوادگان [[امام مجتبی]]{{ع}} است که به دلیل حضورش در [[شهر]] [[ری]] بین [[ایرانیان]] [[شهرت]] دارد. [[نجاشی]] به نقل از [[احمد برقی]] می‌‌نویسد: عبدالعظیم از [[حاکم]] وقت گریخته، به ری آمد و در اتاق کوچکی در زیرخانه یکی از [[شیعیان]] ساکن شد و اوقات را به [[عبادت]] می‌‌گذراند. [[روز]] را به [[روزه]] و شب را به [[تهجد]] مشغول بود و گاه پنهانی بیرون می‌‌رفت و قبری را که اکنون مقابل بارگاه اوست، [[زیارت]] می‌‌نمود و می‌‌گفت: او از فرزندان [[موسی بن جعفر]]{{ع}}است. کم کم [[مردم]] از حضور وی [[آگاه]] شدند. عبدالعظیم سرانجام [[بیمار]] شد و از [[دنیا]] رفت و هنگامی که لباسش را بیرون آوردند تا او را [[غسل]] دهند به نسبش پی بردند، چون کاغذی در لباسش یافتند که نام و نسب خود را تا [[امیر مؤمنان]]{{ع}} ثبت کرده بود.
-متکلمین اسلامی برای [[امام]] شرایطی را بر شمرده‌اند که دسته‌ای از آنها مورد اتفاق [[شیعه]] و [[سنی]] هستند، مثل [[مرد بودن]]، [[حر بودن]]، [[عالم بودن]] به [[امور دینی]]، [[عاقل]] بودن، [[مسلمان]] بودن؛ امّا در مقابل برخی از شروط مورد [[اختلاف]] [[فریقین]] هستند. [[امامیه]] برخلاف سایر مذاهب [[اسلامی]]، [[منصوص بودن]]، عصمت و [[افضلیت]] را از شرایط اساسی در [[انتصاب امام]] می‌دانند.
+از [[امام حسن عسکری]]{{ع}} [[روایت]] شده که [[زیارت]] عبدالعظیم در [[ری]] معادل [[زیارت امام حسین]]{{ع}} است، اما [[مرحوم خوئی]] این خبر را [[ضعیف]] می‌‌داند. [[وفات]] [[حسنی]] را در نیمه [[شوال]] یکی از سال‌های ۲۵۰ تا ۲۵۵ نوشته‌اند. کتاب‌های "خطب امیرالمؤمنین{{ع}}" و "الیوم و اللیلة" از اوست.
-اندیشمندان جهت [[اثبات عصمت امام]] به [[ادله]]‌ای تمسک کرده‌اند. این ادله را می‌توان به دو دسته [[عقلی]] و [[نقلی]] تقسیم کرد: براهین عقلی [[اثبات عصمت امام]] عبارت‌اند از: برهان وجوب اطاعت از امام؛ [[برهان تسلسل]]؛ [[برهان حفظ شریعت]] و برهان خلف. ادله نقلی نیز مشتمل بر [[آیات]] و روایاتی است که بر عصمت دلالت می‌کنند. بارزترین آنها عبارت‌اند از: [[آیه ابتلا]]؛ [[آیه اولی الامر]]؛ [[آیه صادقین]]؛ [[آیه تطهیر]]؛ [[حدیث ثقلین]]؛ [[حدیث سفینه]] و [[حدیث امان]].
+<div class="mainpage_box_more">[[عبدالعظیم حسنی|ادامه]]</div>
-<div class="mainpage_box_more">[[عصمت امام|ادامه]]</div>