اصلاح در فقه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۵: خط ۵:
موارد اصلاح در [[فقه]] بسیار است، مانند اصلاح [[مال]] که مقابل [[اسراف]] و [[تبذیر]] است، اصلاح [[مال یتیم]]، اصلاح قرائت، اصلاح ساختمان، اصلاح[[زمین]]، چشمه و باغ و اصلاح [[معابد]] [[کفّار]] که درباره هریک، در مدخل مربوط سخن رفته است. در این جا به دو مورد مهم آن، که در بابهای [[زکات]]، [[نکاح]] و [[قضاء]] آمده است، اشاره می‌شود.
موارد اصلاح در [[فقه]] بسیار است، مانند اصلاح [[مال]] که مقابل [[اسراف]] و [[تبذیر]] است، اصلاح [[مال یتیم]]، اصلاح قرائت، اصلاح ساختمان، اصلاح[[زمین]]، چشمه و باغ و اصلاح [[معابد]] [[کفّار]] که درباره هریک، در مدخل مربوط سخن رفته است. در این جا به دو مورد مهم آن، که در بابهای [[زکات]]، [[نکاح]] و [[قضاء]] آمده است، اشاره می‌شود.


==اصلاح ذات البین==
==[[اصلاح ذات البین]]==
[[آشتی دادن]] دو یا چند نفری که با هم [[کینه]] و [[دشمنی]] دارند، [[مستحب]] و در موردی که [[حفظ جان]] مؤمنی بر آن توقّف دارد [[واجب]] است. از [[موارد مصرف زکات]] اصلاح ذات البین است.<ref>جواهر الکلام، ج ۱۵، ص۳۶۱ ـ ۳۶۲؛ مستمسک العروة، ج ۹، ص۲۶۵ ـ ۲۶۸</ref> مستحب است [[قاضی]] پیش از [[داوری]]، دو طرف دعوا را به [[صلح]] و آشتی فراخواند و در صورت خودداری آن دو، [[حکم]] را صادر کند.<ref>جواهر الکلام، ج ۴۰، ص۱۴۵</ref>
[[آشتی دادن]] دو یا چند نفری که با هم [[کینه]] و [[دشمنی]] دارند، [[مستحب]] و در موردی که [[حفظ جان]] مؤمنی بر آن توقّف دارد [[واجب]] است. از [[موارد مصرف زکات]] اصلاح ذات البین است.<ref>جواهر الکلام، ج ۱۵، ص۳۶۱ ـ ۳۶۲؛ مستمسک العروة، ج ۹، ص۲۶۵ ـ ۲۶۸</ref> مستحب است [[قاضی]] پیش از [[داوری]]، دو طرف دعوا را به [[صلح]] و آشتی فراخواند و در صورت خودداری آن دو، [[حکم]] را صادر کند.<ref>جواهر الکلام، ج ۴۰، ص۱۴۵</ref>



نسخهٔ ‏۱۵ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۱۳

مقدمه

مراد از «اصلاح» انجام دادن کاری است که یا افساد را بر طرف کند و یا زمینه بروز آن را از بین ببرد که به لحاظ نوع موضوع فرق می‌کند، مانند اصلاح نفس، اصلاح ذات البین و اصلاح ساختمان که به ترتیب به معنای پیرایش نفس از صفات زشت و آراستن آن به صفات نیکو، آشتی و پیوند میان متخاصمین و رفع کدورت از آنان، و ترمیم خرابیهای ساختمان است.

موارد اصلاح در فقه بسیار است، مانند اصلاح مال که مقابل اسراف و تبذیر است، اصلاح مال یتیم، اصلاح قرائت، اصلاح ساختمان، اصلاحزمین، چشمه و باغ و اصلاح معابد کفّار که درباره هریک، در مدخل مربوط سخن رفته است. در این جا به دو مورد مهم آن، که در بابهای زکات، نکاح و قضاء آمده است، اشاره می‌شود.

اصلاح ذات البین

آشتی دادن دو یا چند نفری که با هم کینه و دشمنی دارند، مستحب و در موردی که حفظ جان مؤمنی بر آن توقّف دارد واجب است. از موارد مصرف زکات اصلاح ذات البین است.[۱] مستحب است قاضی پیش از داوری، دو طرف دعوا را به صلح و آشتی فراخواند و در صورت خودداری آن دو، حکم را صادر کند.[۲]

اصلاح بین زن و شوهر

برای اصلاح میان زن و شوهری که با یکدیگر اختلاف پیدا کرده‌اند، حَکَمی از طرف زن و حَکَمی از سوی مرد برگزیده می‌شود تا بر مبنای مصلحت، میان آنان آشتی دهند. در اینکه این کار واجب است یا مستحب، اختلاف است [۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. جواهر الکلام، ج ۱۵، ص۳۶۱ ـ ۳۶۲؛ مستمسک العروة، ج ۹، ص۲۶۵ ـ ۲۶۸
  2. جواهر الکلام، ج ۴۰، ص۱۴۵
  3. جواهر الکلام، ج ۳۱، ص۲۰۹ ـ ۲۱۵.
  4. هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۱، صفحه ۵۴۴.