ثابت بن هرمز فارسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
[[ابومقدام ثابت بن هرمز حداد فارسی عجلی کوفی]] از نام [[پدر]] و [[لقب]] [[فارسی]] وی بر‌می‌‌آید که نیاکان وی ایرانی‌اند، ولی به سبب پیمانی که با یکی از [[قبایل عرب]] به نام [[بنوعجل]] بستند، به عجلی [[شهرت]] یافتند.<ref>تنقیح المقال، ج1، ص ۱۹۴؛ رجال الطوسی، ص ۸۴.</ref> [[ابوالمقدام]] از [[اصحاب]] [[امام سجاد]]، [[امام باقر]] و [[امام صادق]]{{عم}} بود و از امام سجاد و امام باقر{{عم}} [[روایت]] کرده است.<ref>رجال الطوسی، ص ۸۴ و ۱۱۰ و ۱۶۰.</ref> به علاوه، از محدثانی چون [[حسن بن ابی الحسن]]،<ref>معجم رجال الحدیث، ج3، ص ۴۰۰.</ref> [[حبّه عرنی]] و [[زید جهنی]]<ref>التاریخ الکبیر، ج2، ص ۱۷۱؛ تهذیب الکمال، ج4، ص ۳۸۰.</ref> روایاتی نقل کرده است. کسانی چون فرزندش [[عمرو بن ثابت]]،<ref>رجال النجاشی، ج1، ص ۲۹۲.</ref> [[هشام بن حکم]]<ref>جامع الرواة، ج1، ص ۱۳۹.</ref> و [[سفیان ثوری]]<ref>تهذیب الکمال، ج4، ص ۳۸۰.</ref> از وی روایت شنیده و نقل کرده‌اند. رجال‌نویسان او را وابسته به [[مذهب]] [[بتریّه]]، فرقه‌ای از [[زیدیه]] می‌‌دانند.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص ۳۹۰؛ خلاصة الاقوال، ص ۲۰۹.</ref> ولی صاحب [[تنقیح المقال]] می‌‌گوید: ثابت روایتی نقل کرده که از آن برمی‌آید وی امامی است.<ref>تنقیح المقال، ج1، ص ۱۹۴.</ref> رجال‌نویسان [[اهل سنّت]] او را فردی مورد [[اعتماد]] دانسته‌اند.<ref>میزان الاعتدال، ج1، ص ۳۶۸؛ لسان المیزان، ج2، ص ۷۹.</ref> ایشان دارای تألیفی به نام «نسخة السّجاد»{{ع}} بوده است.<ref>رجال النجاشی، ج1، ص ۲۹۲؛ جامع الرواة، ج1، ص ۱۳۹.</ref>[[تاریخ]] درگذشت وی به دست نیامد.<ref> جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۲۱۳.</ref>
[[ابومقدام ثابت بن هرمز حداد فارسی عجلی کوفی]] از نام [[پدر]] و [[لقب]] [[فارسی]] وی بر‌می‌‌آید که نیاکان وی ایرانی‌اند، ولی به سبب پیمانی که با یکی از [[قبایل عرب]] به نام [[بنوعجل]] بستند، به عجلی [[شهرت]] یافتند.<ref>تنقیح المقال، ج1، ص ۱۹۴؛ رجال الطوسی، ص ۸۴.</ref> [[ابوالمقدام]] از [[اصحاب]] [[امام سجاد]]، [[امام باقر]] و [[امام صادق]]{{عم}} بود و از امام سجاد و امام باقر{{عم}} [[روایت]] کرده است.<ref>رجال الطوسی، ص ۸۴ و ۱۱۰ و ۱۶۰.</ref> به علاوه، از محدثانی چون [[حسن بن ابی الحسن]]،<ref>معجم رجال الحدیث، ج3، ص ۴۰۰.</ref> [[حبّه عرنی]] و [[زید جهنی]]<ref>التاریخ الکبیر، ج2، ص ۱۷۱؛ تهذیب الکمال، ج4، ص ۳۸۰.</ref> روایاتی نقل کرده است. کسانی چون فرزندش [[عمرو بن ثابت]]،<ref>رجال النجاشی، ج1، ص ۲۹۲.</ref> [[هشام بن حکم]]<ref>جامع الرواة، ج1، ص ۱۳۹.</ref> و [[سفیان ثوری]]<ref>تهذیب الکمال، ج4، ص ۳۸۰.</ref> از وی روایت شنیده و نقل کرده‌اند. رجال‌نویسان او را وابسته به [[مذهب]] [[بتریّه]]، فرقه‌ای از [[زیدیه]] می‌‌دانند.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص ۳۹۰؛ خلاصة الاقوال، ص ۲۰۹.</ref> ولی صاحب [[تنقیح المقال]] می‌‌گوید: ثابت روایتی نقل کرده که از آن برمی‌آید وی امامی است.<ref>تنقیح المقال، ج1، ص ۱۹۴.</ref> رجال‌نویسان [[اهل سنّت]] او را فردی مورد [[اعتماد]] دانسته‌اند.<ref>میزان الاعتدال، ج1، ص ۳۶۸؛ لسان المیزان، ج2، ص ۷۹.</ref> ایشان دارای تألیفی به نام «نسخة السّجاد»{{ع}} بوده است.<ref>رجال النجاشی، ج1، ص ۲۹۲؛ جامع الرواة، ج1، ص ۱۳۹.</ref>[[تاریخ]] درگذشت وی به دست نیامد.<ref> جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۲۱۳.</ref>


== جستارهای وابسته ==
* [[عمرو بن ابی‌المقدام]] (فرزند)
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}

نسخهٔ ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۴۲

آشنایی اجمالی

ابومقدام ثابت بن هرمز حداد فارسی عجلی کوفی از نام پدر و لقب فارسی وی بر‌می‌‌آید که نیاکان وی ایرانی‌اند، ولی به سبب پیمانی که با یکی از قبایل عرب به نام بنوعجل بستند، به عجلی شهرت یافتند.[۱] ابوالمقدام از اصحاب امام سجاد، امام باقر و امام صادق(ع) بود و از امام سجاد و امام باقر(ع) روایت کرده است.[۲] به علاوه، از محدثانی چون حسن بن ابی الحسن،[۳] حبّه عرنی و زید جهنی[۴] روایاتی نقل کرده است. کسانی چون فرزندش عمرو بن ثابت،[۵] هشام بن حکم[۶] و سفیان ثوری[۷] از وی روایت شنیده و نقل کرده‌اند. رجال‌نویسان او را وابسته به مذهب بتریّه، فرقه‌ای از زیدیه می‌‌دانند.[۸] ولی صاحب تنقیح المقال می‌‌گوید: ثابت روایتی نقل کرده که از آن برمی‌آید وی امامی است.[۹] رجال‌نویسان اهل سنّت او را فردی مورد اعتماد دانسته‌اند.[۱۰] ایشان دارای تألیفی به نام «نسخة السّجاد»(ع) بوده است.[۱۱]تاریخ درگذشت وی به دست نیامد.[۱۲]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. تنقیح المقال، ج1، ص ۱۹۴؛ رجال الطوسی، ص ۸۴.
  2. رجال الطوسی، ص ۸۴ و ۱۱۰ و ۱۶۰.
  3. معجم رجال الحدیث، ج3، ص ۴۰۰.
  4. التاریخ الکبیر، ج2، ص ۱۷۱؛ تهذیب الکمال، ج4، ص ۳۸۰.
  5. رجال النجاشی، ج1، ص ۲۹۲.
  6. جامع الرواة، ج1، ص ۱۳۹.
  7. تهذیب الکمال، ج4، ص ۳۸۰.
  8. اختیار معرفة الرجال، ص ۳۹۰؛ خلاصة الاقوال، ص ۲۰۹.
  9. تنقیح المقال، ج1، ص ۱۹۴.
  10. میزان الاعتدال، ج1، ص ۳۶۸؛ لسان المیزان، ج2، ص ۷۹.
  11. رجال النجاشی، ج1، ص ۲۹۲؛ جامع الرواة، ج1، ص ۱۳۹.
  12. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۲۱۳.