عبدالله بن ابی‌سفیان بن حارث بن عبدالمطلب: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۴۹: خط ۴۹:
}}
}}
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
[[عبدالله]] [[فرزند]] [[ابی‌سفیان بن حارث بن عبدالمطلب]] کنیه‌اش [[ابو الهیاج]] از [[اصحاب]] و [[شیعیان]] [[امیرمؤمنان]] {{ع}} بود که نسبش به [[عبدمناف]] می‌رسید<ref>معجم تراجم اعلام الجمل (اضافات بر کتاب الجمل مفید، ص۴۸۰)؛ اسدالغابه، ج۳، ص۱۷۵.</ref>.
[[ابوهیاج عبدالله بن ابی سفیان بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم هاشمی قرشی]] از [[اصحاب]] و [[یاران پیامبر]]{{صل}} بوده و از آن حضرت و از پدرش [[ابوسفیان]] [[روایت]] نموده است. [[سماک بن حرب]] از جمله کسانی است که از او روایت کرده است.<ref>الاستیعاب ۳/۹۲۱.</ref> برخی [[ملاقات]] او را با [[پیامبر]]{{صل}} [[نفی]] کرده‌اند.<ref>اسد الغابه ۳/۱۷۵.</ref> او در زمره [[شعرا]] و [[مداحان]] [[اهل بیت]]{{ع}} بود و هنگامی که از [[عیب جویی]] و [[بدگویی]] [[عمرو بن عاص]] به [[بنی هاشم]] [[آگاه]] شد، نزد [[معاویه]] رفت و به [[رفتار]] عمرو [[اعتراض]] کرد. در سفری همراه [[حضرت علی]]{{ع}} وارد [[مدائن]] شد. ابوهیّاج [[پس از شهادت حضرت علی]]{{ع}} با [[امامه دختر ابوالعاص بن ربیع]] که [[همسر]] حضرت بود،[[ازدواج]] کرد.<ref>الاصابه ۴/۸۰.</ref> او دارای اشعاری در [[مدح]] [[امیرمؤمنان]]{{ع}} می‌باشد.<ref> معالم العلماء ۱۵۰.</ref> دیوان شعر اثر اوست.<ref>الذریعه ۹/۶۹۳.</ref> ابوهیّاج در سال ۶۱ هـ در [[واقعه کربلا]] همراه [[امام حسین]]{{ع}} به [[شهادت]] رسید.<ref>الاصابه ۴/۸۰.</ref><ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۴۹۲.</ref>


[[شیخ مفید]] او را از جمله [[بنی هاشمی]] می‌داند که در همان روزهای اول [[خلافت علی]] {{ع}} با آن [[حضرت]] [[بیعت]] کرد<ref>الجمل، ص۱۰۷.</ref>. وی [[اعتقادی]] [[راسخ]] به [[ولایت]] [[امیرالمؤمنین علی]] {{ع}} داشت و قصید‌ه‌ای نیز در ردّ [[ولید بن عقبه]] سروده است که دو [[بیت]] اول آن را [[ابن ابی الحدید]] و دو [[بیت]] آخر آن را [[محسن امین]] [[نقل]] کرده‌اند:
==جستارهای وابسته==
پس از [[محمد]]، [[علی]] [[ولی امر]] بود که در همه جا همراه با [[پیامبر]] بود.
*[[بی سفیان بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم هاشمی قرشی]] (پدر)
به [[حق علی]] [[وصی رسول خدا]] و [[برادر]] شفیق و نخستین [[نمازگزار]] و مراقب وی بود.
[[علی]] از ماست، همان جنگ‌آور [[خیبر]] و [[بدر]]، روزی که [[سپاه]] [[پیامبر]] روانه [[جنگ]] شد.
 
او [[وصی پیامبر]] مصطفی و عموزادۀ اوست، پس چه کسی میتواند هم‌رتبه و با او مقایسه شود<ref>{{عربی|و إن ولي الأمر بعد محمد* علي و في كل المواطن صاحبه‏}}
{{عربی|وصي رسول الله حقا و صنوه* و أول من صلى و من لان جانبه}}
{{عربی|و منا علي ذاك صاحب خيبر* و صاحب بدر يوم سالت كتائبه‏}}
{{عربی|وصي النبي المصطفى و ابن عمه* فمن ذا يدانيه و من ذا يقاربه}}؛ ر. ک: شرح ابن ابی الحدید، ج۱۳، ص۲۳۱؛ اعیان الشیعه، ج۸ ص۴۶؛ الفصول المختاره، ص۲۱۷.</ref>.
 
وی قصیده‌ای نیز درباره نخستین نمازگزاری [[حضرت علی]] {{ع}} سرود که دو [[بیت]] آن چنین است:
[[علی]] از سن پانزده سالگی [[نماز]] با [[اخلاص]] خواند<ref>به [[اعتقاد]] ما [[شیعیان]]، [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} از سن ده سالگی به [[رسالت پیامبر]] [[خدا]] {{صل}} [[ایمان]] آورد؛ یعنی [[پیامبر]] {{ع}} روز [[دوشنبه]] [[مبعوث]] به [[رسالت]] شد و [[خدیجه]] از [[زنان]] [[ایمان]] آورد و [[علی]] {{ع}} با این که هنوز از نظر جسمی به سن [[بلوغ]] نرسیده بود روز سه [[شنبه]] یعنی روز بعد از [[بعثت]] [[حضرت محمد]] {{صل}} به [[اسلام]] [[ایمان]] آورد. و از همان روزی که [[دستور]] [[نماز]] بر [[پیامبر خدا]] {{صل}} نازل شد [[علی]] {{ع}} هم [[نماز]] خواند. شاید مراد شاعر از سن پانزده سالگی به اعتبار سال [[بلوغ]] مراد باشد، و الا [[علی]] {{ع}} از همان اول [[بعثت]] که [[حکم]] [[نماز]] آمد و در سن ده سالگی بود با [[رسول خدا]] {{صل}} [[نماز]] خواند. </ref>.
و پس از او [[مردم]] [[نماز]] خواندند، لذا برای [[علی]] [[برترین عمل]] است<ref>{{عربی| و صلَّى عَلِيُّ مِخلِصاً بصلاتِهِ* لخمس و عشر من سنينَ كَوَامِلَ}}
{{عربی| و خلى أناسا بعده يتبعونه* له عمل أفضِلْ بِهِ صُنْعَ عاملٍ}}؛ الفصول المختاره، ص۲۲۲.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۴۶-۸۴۷.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
#[[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|'''اصحاب امام علی، ج۲''']]
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


نسخهٔ ‏۱۶ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۲

این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام علی است. عبدالله بن ابی‌سفیان بن حارث بن عبدالمطلب از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عبدالله بن ابی‌سفیان بن حارث بن عبدالمطلب در تراجم و رجال - پرسش مرتبط ندارد
عبدالله بن ابی‌سفیان بن حارث بن عبدالمطلب
تصویر قدیمی از مسجد کوفه
نام کاملعبدالله بن ابی‌سفیان بن حارث بن عبدالمطلب
جنسیتمرد
کنیهابو الهیاج
پدرابی‌سفیان بن حارث بن عبدالمطلب
از اصحابامام علی

آشنایی اجمالی

ابوهیاج عبدالله بن ابی سفیان بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم هاشمی قرشی از اصحاب و یاران پیامبر(ص) بوده و از آن حضرت و از پدرش ابوسفیان روایت نموده است. سماک بن حرب از جمله کسانی است که از او روایت کرده است.[۱] برخی ملاقات او را با پیامبر(ص) نفی کرده‌اند.[۲] او در زمره شعرا و مداحان اهل بیت(ع) بود و هنگامی که از عیب جویی و بدگویی عمرو بن عاص به بنی هاشم آگاه شد، نزد معاویه رفت و به رفتار عمرو اعتراض کرد. در سفری همراه حضرت علی(ع) وارد مدائن شد. ابوهیّاج پس از شهادت حضرت علی(ع) با امامه دختر ابوالعاص بن ربیع که همسر حضرت بود،ازدواج کرد.[۳] او دارای اشعاری در مدح امیرمؤمنان(ع) می‌باشد.[۴] دیوان شعر اثر اوست.[۵] ابوهیّاج در سال ۶۱ هـ در واقعه کربلا همراه امام حسین(ع) به شهادت رسید.[۶][۷]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. ↑ الاستیعاب ۳/۹۲۱.
  2. ↑ اسد الغابه ۳/۱۷۵.
  3. ↑ الاصابه ۴/۸۰.
  4. ↑ معالم العلماء ۱۵۰.
  5. ↑ الذریعه ۹/۶۹۳.
  6. ↑ الاصابه ۴/۸۰.
  7. ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۴۹۲.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=عبدالله_بن_ابی‌سفیان_بن_حارث_بن_عبدالمطلب&oldid=1294668»