افزایش علم غیب معصوم در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = افزایش علم غیب معصوم| عنوان مدخل  = افزایش علم غیب معصوم| مداخل مرتبط = [[افزایش علم غیب معصوم در کلام اسلامی]] - [[افزایش علم غیب معصوم در حدیث]] | پرسش مرتبط  = علم معصوم (پرسش)}}
{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = افزایش علم غیب معصوم| عنوان مدخل  = افزایش علم غیب معصوم| مداخل مرتبط = [[افزایش علم غیب معصوم در کلام اسلامی]] - [[افزایش علم غیب معصوم در حدیث]] | پرسش مرتبط  = علم معصوم (پرسش)}}
== روایات افزایش علم ==
 
اما در مورد روایاتی که اشاره به افزایش پذیری [[علم]] [[امام]] دارند باید گفت: در کتاب کافی بابی تحت عنوان: {{عربی|لولا أنّ الائمه یزدادون لفقد ما عندهم}} وجود دارد که روایات آن اشاره به افزایش علم [[امامان]] دارد،<ref>ر. ک. خاتمی، سیداحمد، در آستان امامان، ملائکه و دیدار با امامان، ماهنامه پاسداران اسلام، ش ۲۴۸، صفحه؟؟ ؟</ref> برخی از این روایات عبارتند از:  
== [[روایات]] [[افزایش علم]] ==
# [[امام صادق]] {{ع}} در روایتی می فرمایند:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۲۳۸، ح ۱</ref> علم آن است که شب و روز زیاد می‌گردد و از جانب خداوند به ما افاضه می‌شود.»<ref>ر. ک. عسکری امام خان، منشأ و قلمرو علم امام، فصل پنجم، صفحه؟؟ ؟</ref>
اما در مورد روایاتی که اشاره به افزایش‌پذیری [[علم امام]] دارند باید گفت: در [[کتاب کافی]] بابی تحت عنوان: {{عربی|لولا أنّ الائمه یزدادون لفقد ما عندهم}} وجود دارد که روایات آن اشاره به افزایش علم [[امامان]] دارد،<ref>ر. ک. خاتمی، سیداحمد، در آستان امامان، ملائکه و دیدار با امامان، ماهنامه پاسداران اسلام، ش ۲۴۸، صفحه؟؟؟</ref> برخی از این روایات عبارتند از:  
# زراره می‌‏گوید از [[امام باقر]] {{ع}} شنیدم می‌‏فرمودند:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی،؛ ج ۱، ص ۲۵۵</ref> اگر بر علوم ما اضافه نمی‌‏شد تمام می‌‏گشت. زراره گفت: "بر علوم شما چیزی‌ اضافه می‌‏شود که [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} آن را نمی‌‏دانسته؟" فرمودند: اگر بخواهد چیز تازه‌‏ای‌ بر علوم ما اضافه شود، اولاً بر [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} عرضه می‌‏شود، سپس بر [[امامان]] یکی‌ پس از دیگری‌، تا به ما منتهی‌ شود.<ref>ر. ک. امینی، ابراهیم، بررسی مسائل کلی امامت، ص ۲۸۷؛ غرویان، محسن، میرباقری، سیدمحمد حسین، غلامی، محمدرضا، بحثی مبسوط در آزمایش عقاید، ص ۳۳۹؛ بیابانی اسکویی، محمد، امامت، صفحه؟؟ ؟</ref>
# [[امام صادق]]{{ع}} در روایتی می‌‌فرمایند:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص۲۳۸، ح ۱</ref> [[علم]] آن است که شب و [[روز]] زیاد می‌گردد و از جانب [[خداوند]] به ما [[افاضه]] می‌شود».<ref>ر. ک. عسکری امام خان، منشأ و قلمرو علم امام، فصل پنجم، صفحه؟؟؟</ref>
# [[امام صادق]] {{ع}} به ابی یحیی صنعانی فرمود:<ref>مجلسی، محمدباقر، بحار‌الأنوار، ج ‌۲۶، ص ۸۸</ref> ای ابایحیی برای ما در شب‌های جمعه شأنی است از شئون؛ در این شب‌ها ارواح انبیای گذشته و ارواح اوصیای گذشته و روح امامی که زنده است را به آسمان برند تا به دور عرش خداوند هفت دور طواف کنند و نزد هر کدام از ستون‌های عرش دو رکعت نماز بخوانند و سپس آنها را به بدن‌های خود برگردانند، آن گاه [[انبیا]] و اوصیا لبالب از شادی شوند و امامی که در میان شما است، انبوه فراوانی در دانش او افزوده شود.<ref>ر. ک. رستمی، محمدزمان، آل بویه، طاهره، علم امام، صفحه؟؟ ؟؛ وکیلی، محمد حسن، [[علم غیب]] [[امام]] (تبیین دیدگاه اعتدالی و صحیح)، صفحه؟؟ ؟؛ نادم؛ محمدحسن، افتخاری، سیدابراهیم، منابع علم امام از دیدگاه متکلمان قم و بغداد، ص ۶۱؛ اوجاقی، ناصرالدین، علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص ۴۷ـ ۴۹</ref>
# [[زراره]] می‌‏گوید از [[امام باقر]]{{ع}} شنیدم می‌‏فرمودند:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی،؛ ج ۱، ص۲۵۵</ref> اگر بر [[علوم]] ما اضافه نمی‌‏شد تمام می‌‏گشت. زراره گفت: "بر علوم شما چیزی‌ اضافه می‌‏شود که [[رسول خدا]]{{صل}} آن را نمی‌‏دانسته؟" فرمودند: اگر بخواهد چیز تازه‌‏ای‌ بر علوم ما اضافه شود، اولاً بر رسول خدا{{صل}} عرضه می‌‏شود، سپس بر امامان یکی‌ پس از دیگری‌، تا به ما منتهی‌ شود.<ref>ر. ک. امینی، ابراهیم، بررسی مسائل کلی امامت، ص۲۸۷؛ غرویان، محسن، میرباقری، سیدمحمد حسین، غلامی، محمدرضا، بحثی مبسوط در آزمایش عقاید، ص۳۳۹؛ بیابانی اسکویی، محمد، امامت، صفحه؟؟؟</ref>
# [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند:<ref>محمد بن حسن الصفار، بصائر الدرجات، ص ۳۹۵</ref> «اگر علوم ما در شب و روز افزایش نمی‌یافت حتما آگاهی و دانش ما محدود و تمام می‌شد.»<ref>ر. ک. خاتمی، سیداحمد، در آستان امامان، ملائکه و دیدار با امامان، ماهنامه پاسداران اسلام، ش ۲۴۸، صفحه؟؟ ؟؛ غرویان، محسن، میرباقری، سیدمحمد حسین، غلامی، محمدرضا، بحثی مبسوط در آزمایش عقاید، ص ۳۳۹</ref>
# امام صادق{{ع}} به ابی [[یحیی صنعانی]] فرمود:<ref>مجلسی، محمدباقر، بحار‌الأنوار، ج ‌۲۶، ص۸۸</ref> ای ابایحیی برای ما در [[شب‌های جمعه]] شأنی است از [[شئون]]؛ در این شب‌ها [[ارواح]] [[انبیای گذشته]] و ارواح اوصیای گذشته و [[روح]] امامی که زنده است را به [[آسمان]] برند تا به دور [[عرش]] خداوند هفت دور [[طواف]] کنند و نزد هر کدام از ستون‌های عرش دو رکعت [[نماز]] بخوانند و سپس آنها را به بدن‌های خود برگردانند، آن گاه [[انبیا]] و [[اوصیا]] لبالب از [[شادی]] شوند و امامی که در میان شما است، انبوه فراوانی در [[دانش]] او افزوده شود.<ref>ر. ک. رستمی، محمدزمان، آل بویه، طاهره، علم امام، صفحه؟؟؟؛ وکیلی، محمد حسن، [[علم غیب]] [[امام]] (تبیین دیدگاه اعتدالی و صحیح)، صفحه؟؟؟؛ نادم؛ محمدحسن، افتخاری، سیدابراهیم، منابع علم امام از دیدگاه متکلمان قم و بغداد، ص۶۱؛ اوجاقی، ناصرالدین، علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص۴۷ـ ۴۹</ref>
# [[امام صادق]] {{ع}} می‌فرماید:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۲۵۴، ح ۳</ref> هیچ شب جمعه‌ای نیست مگر این‌که برای اولیاء الهی در آن سروری است، راوی گوید: عرض کردم: فدایت شوم، آن سرور چگونه است؟ حضرت فرمود: هنگامی که شب جمعه می‌شود [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} و [[ائمه]] {{عم}} عرش را درک می‌کنند و من هم با ایشان همراه هستم، پس جز با علمِ استفاده شده برنمی‌گردم و اگر این‌طور نبود حتماً آنچه نزد من بود تمام می‌شد.<ref>ر. ک. تحریری، محمدباقر، جلوه های لاهوتی، ج ۱، ص ۱۳۹؛ منصوری رامسری، خلیل، بی کرانگی علم امام معصوم، صفحه؟؟ ؟؛ رستمی، محمدزمان، آل بویه، طاهره، علم امام، صفحه؟؟ ؟؛ غلامی، اصغر، آفاق علم امام در الکافی، صفحه؟؟ ؟</ref>
# [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند:<ref>محمد بن حسن الصفار، بصائر الدرجات، ص۳۹۵</ref> «اگر [[علوم]] ما در شب و [[روز]] افزایش نمی‌یافت حتما [[آگاهی]] و [[دانش]] ما محدود و تمام می‌شد».<ref>ر. ک. خاتمی، سیداحمد، در آستان امامان، ملائکه و دیدار با امامان، ماهنامه پاسداران اسلام، ش ۲۴۸، صفحه؟؟؟؛ غرویان، محسن، میرباقری، سیدمحمد حسین، غلامی، محمدرضا، بحثی مبسوط در آزمایش عقاید، ص۳۳۹</ref>
# در روایتی طولانی ابوبصیر از [[امام صادق]] {{ع}} نقل می‌کند:<ref>اصول کافی، ج۱، ص ۲۳۸، روایت ۱؛ بصائرالدرجات، ص ۱۷۰، روایت ۱، و ص ۱۷۱، روایت ۳ و ۵</ref> حضرت اموری را به عنوان علم خویش بیان کردند، مانند اینکه [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} به [[امام علی|علی]] {{ع}} هزار باب علم تعلیم فرمود که از هر بابی هزار باب دیگر باز می‌شد، و نیز نزد ایشان جامعه، جفر و مصحف [[فاطمه زهرا|حضرت زهرا]] و علم آنچه بوده و موجود می‌شود تا روز [[قیامت]] می‌باشد، لکن فرمودند: اینها علم نیست، علم آن است که شب و روز حادث شده و تدریجاً امور یکی پس از دیگری تا روز قیامت تحقق می‌یابد.<ref>ر. ک. تحریری، محمدباقر، جلوه های لاهوتی، ج ۱، ص ۱۳۹؛ اوجاقی، ناصرالدین، علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص ص ۴۷ـ ۴۹</ref>
# امام صادق{{ع}} می‌فرماید:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص۲۵۴، ح ۳</ref> هیچ شب جمعه‌ای نیست مگر اینکه برای [[اولیاء الهی]] در آن [[سروری]] است، [[راوی]] گوید: عرض کردم: فدایت شوم، آن [[سرور]] چگونه است؟ حضرت فرمود: هنگامی که [[شب جمعه]] می‌شود [[رسول خدا]]{{صل}} و [[ائمه]]{{عم}} [[عرش]] را [[درک]] می‌کنند و من هم با ایشان همراه هستم، پس جز با علمِ استفاده شده برنمی‌گردم و اگر این‌طور نبود حتماً آنچه نزد من بود تمام می‌شد.<ref>ر. ک. تحریری، محمدباقر، جلوه‌های لاهوتی، ج ۱، ص۱۳۹؛ منصوری رامسری، خلیل، بی‌کرانگی علم امام معصوم، صفحه؟؟؟؛ رستمی، محمدزمان، آل بویه، طاهره، علم امام، صفحه؟؟؟؛ غلامی، اصغر، آفاق علم امام در الکافی، صفحه؟؟؟</ref>
# در روایت دیگری [[امام صادق]] فرمودند:<ref>محمد بن حسن الصفار، بصائرالدرجات، ص ۱۳۱</ref> به ارواح پیامبران و اوصیایی که از دنیا رفته‌اند و نیز به روح وصی‌ای که در میان شما زندگی می‌کند، اجازه داده می‌شود که به آسمان صعود کنند تا این که به عرش پروردگار برسند (...) آن گاه پیامبران و اوصیا در حالی که سرشار از شادمانی و سرور هستند و وصی‌ای که در میان شما زندگی می‌کند، بسیار بسیار به علمش افزوده می‌گردد.<ref>ر. ک. منصوری رامسری، خلیل، بی کرانگی علم امام معصوم، صفحه؟؟ ؟</ref>
# در روایتی طولانی [[ابوبصیر]] از امام صادق{{ع}} نقل می‌کند:<ref>اصول کافی، ج۱، ص۲۳۸، روایت ۱؛ بصائرالدرجات، ص۱۷۰، روایت ۱، و ص۱۷۱، روایت ۳ و ۵</ref> حضرت اموری را به عنوان [[علم]] خویش بیان کردند، مانند اینکه رسول خدا{{صل}} به علی{{ع}} [[هزار باب علم]][[ تعلیم]] فرمود که از هر بابی [[هزار باب]] دیگر باز می‌شد، و نیز نزد ایشان [[جامعه]]، [[جفر]] و [[مصحف]] حضرت [[زهرا]] و علم آنچه بوده و موجود می‌شود تا [[روز قیامت]] می‌باشد، لکن فرمودند: اینها علم نیست، علم آن است که شب و روز حادث شده و تدریجاً امور یکی پس از دیگری تا روز قیامت تحقق می‌یابد.<ref>ر. ک. تحریری، محمدباقر، جلوه‌های لاهوتی، ج ۱، ص۱۳۹؛ اوجاقی، ناصرالدین، علم امام از دیدگاه کلام امامیه، صص ۴۷ـ ۴۹</ref>
# [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج ۱، ص ۳۷۴، ح ۶۴۹</ref> اگر بر دانش ما افزوده نمی‌شد بی‌علم می‌ماندیم.<ref>ر. ک. هاشمی، سیدعلی، علم امام تام یا محدود، وبگاه خبرگزاری فارس</ref>  
# در [[روایت]] دیگری [[امام صادق]] فرمودند:<ref>محمد بن حسن الصفار، بصائرالدرجات، ص۱۳۱</ref> به [[ارواح]] [[پیامبران]] و اوصیایی که از [[دنیا]] رفته‌اند و نیز به [[روح]] وصی‌ای که در میان شما [[زندگی]] می‌کند، [[اجازه]] داده می‌شود که به [[آسمان]] صعود کنند تا این که به [[عرش]] [[پروردگار]] برسند (...) آن گاه پیامبران و [[اوصیا]] در حالی که سرشار از [[شادمانی]] و [[سرور]] هستند و وصی‌ای که در میان شما زندگی می‌کند، بسیار بسیار به علمش افزوده می‌گردد.<ref>ر. ک. منصوری رامسری، خلیل، بی‌کرانگی علم امام معصوم، صفحه؟؟؟</ref>
# [[امام کاظم]] {{ع}} می‌فرمایند:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج ۱ ص ۲۶۴</ref> علم امام سه جهت دارد: الف) علوم مربوط به زمان گذشته؛ ب) علوم مربوط به زمان آینده؛ ج) علوم حادث و جدید و نو ظهور. اما علوم گذشته برای ما تفسیر شده است یعنی اخبار گذشته را [[پیامبر]] {{صل}} برای ما توضیح داده است. اما علوم آینده در جامع و مصحفی نوشته شده که نزد ماست. و اما علوم حادث و نو ظهور، نتیجه [[الهام]] [[حق]] بر دل [[امام]] و ابلاغ به گوش اوست. برترین نوع علم ما همین نوع است.<ref>ر. ک. عسکری امام خان، منشأ و قلمرو علم امام، فصل پنجم، صفحه؟؟ ؟</ref>
# امام صادق{{ع}} فرمودند:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج ۱، ص۳۷۴، ح ۶۴۹</ref> اگر بر [[دانش]] ما افزوده نمی‌شد بی‌علم می‌ماندیم.<ref>ر. ک. هاشمی، سیدعلی، علم امام تام یا محدود، وبگاه خبرگزاری فارس</ref>  
# محمد بن سلیمان دیلم از پدرش نقل می‌کند<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج ۱، ص ۴۸۹</ref> به [[امام صادق]] {{ع}} گفتم: "قربانت من از شما شنیدم که چند بار فرمودید اگر نباشد که ما به علم خود بیفزاییم آن چه داریم به آخر رسانیم؟" [[امام]] {{ع}} فرمودند: اما احکام حلال و حرام را خداوند تمام و کمال بر [[پیامبر]] خود نازل کرده و به امام نیز دانش جدیدی افزوده نشود. عرض کردم: "پس این زیادی چیست؟" امام فرمود: در چیزهایی دیگر است جز حلال و حرام. محمد بن سلیمان عرض کرد: "چیزی به علم خود افزوده کنید که بر [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} نهان بود؟" امام فرمود: نه، دستور علم تازه از خدا به فرشته رسد و فرشته آن را نزد رسول خدا برد و گوید یا محمد پروردگارت تو را چنین و چنان فرموده است. [[پیامبر]] به فرشته می‌‌فرماید آن را نزد علی ببر، پس او نزد علی آید و او فرماید آن را نزد حسن ببر و او هم فرماید آن را نزد حسین بر و همچنین به هر یک از [[ائمه]] عرضه شود تا به ما رسد.»<ref>ر. ک. رستمی، محمدزمان، آل بویه، طاهره، علم امام، صفحه؟؟ ؟</ref>
# [[امام کاظم]]{{ع}} می‌فرمایند:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج ۱ ص۲۶۴</ref> [[علم امام]] سه جهت دارد: الف) [[علوم]] مربوط به [[زمان]] گذشته؛ ب) علوم مربوط به زمان [[آینده]]؛ ج) [[علوم حادث]] و جدید و نو ظهور. اما [[علوم گذشته]] برای ما [[تفسیر]] شده است یعنی [[اخبار]] گذشته را [[پیامبر]]{{صل}} برای ما توضیح داده است. اما [[علوم آینده]] در جامع و مصحفی نوشته شده که نزد ماست. و اما علوم حادث و نو ظهور، نتیجه [[الهام]][[ حق]] بر [[دل]] [[امام]] و [[ابلاغ]] به گوش اوست. [[برترین]] نوع [[علم]] ما همین نوع است.<ref>ر. ک. عسکری امام خان، منشأ و قلمرو علم امام، فصل پنجم، صفحه؟؟؟</ref>
# زراره از [[امام باقر]] {{ع}} پرسید: <ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج ۱، ص ۲۵۵</ref> "آیا برای شما چیزی از علوم هست که رسول خدا آن را نمی‌دانست؟" امام فرمود: «هرگاه علمی به ما دهند اول آن را بر رسول خدا عرضه کنند، سپس بر همه امامان تا به ما برسد.»<ref>ر. ک. رستمی، محمدزمان، آل بویه، طاهره، علم امام، صفحه؟؟ ؟؛ غلامی، اصغر، آفاق علم امام در الکافی، صفحه؟؟ ؟</ref>
#[[ محمد بن سلیمان]] [[دیلم]] از پدرش نقل می‌کند<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج ۱، ص۴۸۹</ref> به امام صادق{{ع}} گفتم: "قربانت من از شما شنیدم که چند بار فرمودید اگر نباشد که ما به علم خود بیفزاییم آن چه داریم به آخر رسانیم؟" امام{{ع}} فرمودند: اما [[احکام]] [[حلال و حرام]] را [[خداوند]] تمام و کمال بر پیامبر خود نازل کرده و به [[امام]] نیز [[دانش]] جدیدی افزوده نشود. عرض کردم: "پس این زیادی چیست؟" امام فرمود: در چیزهایی دیگر است جز [[حلال و حرام]].[[ محمد بن سلیمان]] عرض کرد: "چیزی به [[علم]] خود افزوده کنید که بر [[رسول خدا]]{{صل}} [[نهان]] بود؟" امام فرمود: نه، دستور علم تازه از [[خدا]] به [[فرشته]] رسد و فرشته آن را نزد رسول خدا برد و گوید یا محمد پروردگارت تو را چنین و چنان فرموده است. [[پیامبر]] به فرشته می‌‌فرماید آن را نزد علی ببر، پس او نزد علی آید و او فرماید آن را نزد حسن ببر و او هم فرماید آن را نزد حسین بر و همچنین به هر یک از [[ائمه]] عرضه شود تا به ما رسد».<ref>ر. ک. رستمی، محمدزمان، آل بویه، طاهره، علم امام، صفحه؟؟؟</ref>
# [[امام صادق]] {{ع}} می فرمایند:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج ۱، ص ۲۵۸</ref> هر گاه امام اراده کند به چیز جدیدی علم پیدا کند، خداوند آن را به او تعلیم می‌کند. <ref>ر. ک. غلامی، اصغر، آفاق علم امام در الکافی، صفحه؟؟ ؟</ref>
# [[زراره]] از [[امام باقر]]{{ع}} پرسید: <ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج ۱، ص۲۵۵</ref> "آیا برای شما چیزی از [[علوم]] هست که رسول خدا آن را نمی‌دانست؟" امام فرمود: «هرگاه [[علمی]] به ما دهند اول آن را بر رسول خدا عرضه کنند، سپس بر همه [[امامان]] تا به ما برسد».<ref>ر. ک. رستمی، محمدزمان، آل بویه، طاهره، علم امام، صفحه؟؟؟؛ غلامی، اصغر، آفاق علم امام در الکافی، صفحه؟؟؟</ref>
# [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرمایند:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۲۶۸، ح ۳</ref> همانا هر سال در شب قدر تفسیر و تبیین امور بر ولی امر [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} نازل می‌شود. در آن شب امام درباره کار خودش چنین و چنان دستور می‌گیرد و در رابطه با امور مردم نیز به چنین و چنان مأمور می‌شود، و علاوه بر این برای ولی امر در هر روز علم مخصوص و مکنون و عجیب خدای عزوجل پدید می‌گردد؛ همان‌طور که در شب قدر نازل می‌شد؛ سپس این آیه را خواند "و اگر درخت‌های روی زمین قلم شود و دریا برای آن مرکب گردد و هفت دریای دیگر بدان بپیوندد، .... <ref>ر. ک. بیابانی اسکویی، محمد، امامت، صفحه؟؟ ؟</ref>
# [[امام صادق]]{{ع}} می‌‌فرمایند:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج ۱، ص۲۵۸</ref> هر گاه امام [[اراده]] کند به چیز جدیدی علم پیدا کند، [[خداوند]] آن را به او [[تعلیم]] می‌کند. <ref>ر. ک. غلامی، اصغر، آفاق علم امام در الکافی، صفحه؟؟؟</ref>
# ابوبصیر می گوید از [[امام صادق]] {{ع}} شنیدم که می فرمود:<ref>محمد بن حسن الصفار، بصائر‌الدرجات، ج ۱، ص ۲۳۲</ref> به تحقیق به ما در شب و روز افزوده می‌شود، که اگر به ما افزوده نگردد هر آنچه نزد ماست به اتمام خواهد رسید. ابو بصیر گفت: فدایتان گردم چه کسی آن را نزد شما می‌آورد؟ [[امام]] فرمود: به تحقیق از میان ما کسانی هستند که آن را می‌نگرند، و از میان ما کسانی هستند که علم در دل ایشان به شکل مفصل قرار می گیرد، و از میان ما کسانی هستند که با گوش خود می شنود مانند صدای زنجیری که به لب تشت می کشند. به ایشان عرض کردم چه کسی آن علم را برای شما می آورد، فرمود مخلوقی که با عظمت تر از حضرت جبرئیل و حضرت میکائیل است.<ref>ر. ک. وکیلی، محمد حسن، علم غیب امام(تبیین دیدگاه اعتدالی و صحیح)، صفحه؟؟ ؟</ref>
# امام باقر{{ع}} می‌فرمایند:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص۲۶۸، ح ۳</ref> همانا هر سال در [[شب قدر]] [[تفسیر]] و تبیین امور بر [[ولی امر]] [[امام زمان]]{{ع}} نازل می‌شود. در آن شب امام درباره کار خودش چنین و چنان دستور می‌گیرد و در رابطه با امور [[مردم]] نیز به چنین و چنان [[مأمور]] می‌شود، و علاوه بر این برای ولی امر در هر [[روز]] علم مخصوص و [[مکنون]] و عجیب [[خدای عزوجل]] پدید می‌گردد؛ همان‌طور که در [[شب قدر]] نازل می‌شد؛ سپس این [[آیه]] را خواند "و اگر درخت‌های روی [[زمین]] قلم شود و دریا برای آن مرکب گردد و هفت دریای دیگر بدان بپیوندد،.... <ref>ر. ک. بیابانی اسکویی، محمد، امامت، صفحه؟؟؟</ref>
# [[امام باقر]] {{ع}} فرمودند: عالم ما غیب نمی‌داند و اگر خداوند عالم ما را به خودش واگذار کند، مانند بعضی از شما خواهد بود؛ ولی به او لحظه به لحظه آموخته می‌شود.<ref>ر. ک. هاشمی، سیدعلی، علم امام تام یا محدود، وبگاه خبرگزاری فارس</ref>
# [[ابوبصیر]] می‌‌گوید از [[امام صادق]]{{ع}} شنیدم که می‌‌فرمود:<ref>محمد بن حسن الصفار، بصائر‌الدرجات، ج ۱، ص۲۳۲</ref> به تحقیق به ما در شب و [[روز]] افزوده می‌شود، که اگر به ما افزوده نگردد هر آنچه نزد ماست به اتمام خواهد رسید. [[ابو بصیر]] گفت: فدایتان گردم چه کسی آن را نزد شما می‌آورد؟ [[امام]] فرمود: به تحقیق از میان ما کسانی هستند که آن را می‌نگرند، و از میان ما کسانی هستند که [[علم]] در [[دل]] ایشان به شکل مفصل قرار می‌‌گیرد، و از میان ما کسانی هستند که با گوش خود می‌‌شنود مانند صدای زنجیری که به لب تشت می‌‌کشند. به ایشان عرض کردم چه کسی آن علم را برای شما می‌‌آورد، فرمود مخلوقی که با عظمت‌تر از [[حضرت جبرئیل]] و حضرت [[میکائیل]] است.<ref>ر. ک. وکیلی، محمد حسن، علم غیب امام(تبیین دیدگاه اعتدالی و صحیح)، صفحه؟؟؟</ref>
# [[امام صادق]] {{ع}} می فرمایند:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی ج ۱، ص ۲۵۴</ref> شب جمعه [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] و [[امامان]] و من هم با آن‌ها، با عرش الهی برخورد می‌کنیم. و من بر نمی‌گردم مگر با علمی که تازه استفاده کرده‌ام. واگر چنین نباشد، آنچه نزد ماست تمام می‌گردد.<ref>ر. ک. بیابانی اسکویی، محمد، امامت، صفحه؟؟ ؟</ref>
# [[امام باقر]]{{ع}} فرمودند: عالم ما [[غیب]] نمی‌داند و اگر [[خداوند]] عالم ما را به خودش واگذار کند، مانند بعضی از شما خواهد بود؛ ولی به او لحظه به لحظه آموخته می‌شود.<ref>ر. ک. هاشمی، سیدعلی، علم امام تام یا محدود، وبگاه خبرگزاری فارس</ref>
# [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: چیزی از علم، از خدا خارج نشود، جز اینکه ابتدا به [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} وارد شود، سپس به [[امام علی]] {{ع}} برسد و سپس به [[امامان]] دیگر یکی پس از دیگری تا در نتیجه امام آخر از امام اول عالم‌تر نباشد.<ref>ر. ک. نیرومند، رضا، مرتضوی، سیدمحمد، محمدزاده نقاشان، الهام، رابطۀ الهام و تحدیث در علم امامان شیعه، ص ۶۶ـ ۶۸</ref>
# امام صادق{{ع}} می‌‌فرمایند:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی ج ۱، ص۲۵۴</ref> [[شب جمعه]] [[رسول خدا]] و [[امامان]] و من هم با آنها، با [[عرش الهی]] برخورد می‌کنیم. و من بر نمی‌گردم مگر با [[علمی]] که تازه استفاده کرده‌ام. واگر چنین نباشد، آنچه نزد ماست تمام می‌گردد.<ref>ر. ک. بیابانی اسکویی، محمد، امامت، صفحه؟؟؟</ref>
# صفوان بن یحیی می گوید: از [[امام کاظم]] {{ع}} شنیدم می‌فرمود: [[امام باقر]] {{ع}} فرموده است: اگر نبود که به علم ما افزوده می‌شد علم ما به پایان می‌رسید.<ref>ر. ک. کرم زاده، علی، بررسی و تحلیل علم امام از دیدگاه صدوق، کلینی و مفید، ص ۶۴</ref>
# امام صادق{{ع}} فرمودند: چیزی از علم، از [[خدا]] خارج نشود، جز اینکه ابتدا به رسول خدا{{صل}} وارد شود، سپس به [[امام علی]]{{ع}} برسد و سپس به امامان دیگر یکی پس از دیگری تا در نتیجه [[امام]] آخر از [[امام اول]] عالم‌تر نباشد.<ref>ر. ک. نیرومند، رضا، مرتضوی، سیدمحمد، محمدزاده نقاشان، الهام، رابطۀ الهام و تحدیث در علم امامان شیعه، ص۶۶ـ ۶۸</ref>
# [[صفوان بن یحیی]] می‌‌گوید: از [[امام کاظم]]{{ع}} شنیدم می‌فرمود: [[امام باقر]]{{ع}} فرموده است: اگر نبود که به [[علم]] ما افزوده می‌شد علم ما به پایان می‌رسید.<ref>ر. ک. کرم زاده، علی، بررسی و تحلیل علم امام از دیدگاه صدوق، کلینی و مفید، ص۶۴</ref>
 
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
# [[علم غیب]]
# [[علم غیب معصوم]]
# [[علم معصوم]]
{{پایان مدخل وابسته}}
 
== منابع ==
{{منابع}}
 
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ ‏۲۵ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۵

این مدخل زیرشاخهٔ بحث افزایش علم غیب معصوم است. افزایش علم غیب معصوم از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: افزایش علم غیب معصوم در کلام اسلامی - افزایش علم غیب معصوم در حدیث - پرسش‌های مرتبط

روایات افزایش علم

اما در مورد روایاتی که اشاره به افزایش‌پذیری علم امام دارند باید گفت: در کتاب کافی بابی تحت عنوان: لولا أنّ الائمه یزدادون لفقد ما عندهم وجود دارد که روایات آن اشاره به افزایش علم امامان دارد،[۱] برخی از این روایات عبارتند از:

  1. امام صادق(ع) در روایتی می‌‌فرمایند:[۲] علم آن است که شب و روز زیاد می‌گردد و از جانب خداوند به ما افاضه می‌شود».[۳]
  2. زراره می‌‏گوید از امام باقر(ع) شنیدم می‌‏فرمودند:[۴] اگر بر علوم ما اضافه نمی‌‏شد تمام می‌‏گشت. زراره گفت: "بر علوم شما چیزی‌ اضافه می‌‏شود که رسول خدا(ص) آن را نمی‌‏دانسته؟" فرمودند: اگر بخواهد چیز تازه‌‏ای‌ بر علوم ما اضافه شود، اولاً بر رسول خدا(ص) عرضه می‌‏شود، سپس بر امامان یکی‌ پس از دیگری‌، تا به ما منتهی‌ شود.[۵]
  3. امام صادق(ع) به ابی یحیی صنعانی فرمود:[۶] ای ابایحیی برای ما در شب‌های جمعه شأنی است از شئون؛ در این شب‌ها ارواح انبیای گذشته و ارواح اوصیای گذشته و روح امامی که زنده است را به آسمان برند تا به دور عرش خداوند هفت دور طواف کنند و نزد هر کدام از ستون‌های عرش دو رکعت نماز بخوانند و سپس آنها را به بدن‌های خود برگردانند، آن گاه انبیا و اوصیا لبالب از شادی شوند و امامی که در میان شما است، انبوه فراوانی در دانش او افزوده شود.[۷]
  4. امام صادق(ع) فرمودند:[۸] «اگر علوم ما در شب و روز افزایش نمی‌یافت حتما آگاهی و دانش ما محدود و تمام می‌شد».[۹]
  5. امام صادق(ع) می‌فرماید:[۱۰] هیچ شب جمعه‌ای نیست مگر اینکه برای اولیاء الهی در آن سروری است، راوی گوید: عرض کردم: فدایت شوم، آن سرور چگونه است؟ حضرت فرمود: هنگامی که شب جمعه می‌شود رسول خدا(ص) و ائمه(ع) عرش را درک می‌کنند و من هم با ایشان همراه هستم، پس جز با علمِ استفاده شده برنمی‌گردم و اگر این‌طور نبود حتماً آنچه نزد من بود تمام می‌شد.[۱۱]
  6. در روایتی طولانی ابوبصیر از امام صادق(ع) نقل می‌کند:[۱۲] حضرت اموری را به عنوان علم خویش بیان کردند، مانند اینکه رسول خدا(ص) به علی(ع) هزار باب علمتعلیم فرمود که از هر بابی هزار باب دیگر باز می‌شد، و نیز نزد ایشان جامعه، جفر و مصحف حضرت زهرا و علم آنچه بوده و موجود می‌شود تا روز قیامت می‌باشد، لکن فرمودند: اینها علم نیست، علم آن است که شب و روز حادث شده و تدریجاً امور یکی پس از دیگری تا روز قیامت تحقق می‌یابد.[۱۳]
  7. در روایت دیگری امام صادق فرمودند:[۱۴] به ارواح پیامبران و اوصیایی که از دنیا رفته‌اند و نیز به روح وصی‌ای که در میان شما زندگی می‌کند، اجازه داده می‌شود که به آسمان صعود کنند تا این که به عرش پروردگار برسند (...) آن گاه پیامبران و اوصیا در حالی که سرشار از شادمانی و سرور هستند و وصی‌ای که در میان شما زندگی می‌کند، بسیار بسیار به علمش افزوده می‌گردد.[۱۵]
  8. امام صادق(ع) فرمودند:[۱۶] اگر بر دانش ما افزوده نمی‌شد بی‌علم می‌ماندیم.[۱۷]
  9. امام کاظم(ع) می‌فرمایند:[۱۸] علم امام سه جهت دارد: الف) علوم مربوط به زمان گذشته؛ ب) علوم مربوط به زمان آینده؛ ج) علوم حادث و جدید و نو ظهور. اما علوم گذشته برای ما تفسیر شده است یعنی اخبار گذشته را پیامبر(ص) برای ما توضیح داده است. اما علوم آینده در جامع و مصحفی نوشته شده که نزد ماست. و اما علوم حادث و نو ظهور، نتیجه الهامحق بر دل امام و ابلاغ به گوش اوست. برترین نوع علم ما همین نوع است.[۱۹]
  10. محمد بن سلیمان دیلم از پدرش نقل می‌کند[۲۰] به امام صادق(ع) گفتم: "قربانت من از شما شنیدم که چند بار فرمودید اگر نباشد که ما به علم خود بیفزاییم آن چه داریم به آخر رسانیم؟" امام(ع) فرمودند: اما احکام حلال و حرام را خداوند تمام و کمال بر پیامبر خود نازل کرده و به امام نیز دانش جدیدی افزوده نشود. عرض کردم: "پس این زیادی چیست؟" امام فرمود: در چیزهایی دیگر است جز حلال و حرام.محمد بن سلیمان عرض کرد: "چیزی به علم خود افزوده کنید که بر رسول خدا(ص) نهان بود؟" امام فرمود: نه، دستور علم تازه از خدا به فرشته رسد و فرشته آن را نزد رسول خدا برد و گوید یا محمد پروردگارت تو را چنین و چنان فرموده است. پیامبر به فرشته می‌‌فرماید آن را نزد علی ببر، پس او نزد علی آید و او فرماید آن را نزد حسن ببر و او هم فرماید آن را نزد حسین بر و همچنین به هر یک از ائمه عرضه شود تا به ما رسد».[۲۱]
  11. زراره از امام باقر(ع) پرسید: [۲۲] "آیا برای شما چیزی از علوم هست که رسول خدا آن را نمی‌دانست؟" امام فرمود: «هرگاه علمی به ما دهند اول آن را بر رسول خدا عرضه کنند، سپس بر همه امامان تا به ما برسد».[۲۳]
  12. امام صادق(ع) می‌‌فرمایند:[۲۴] هر گاه امام اراده کند به چیز جدیدی علم پیدا کند، خداوند آن را به او تعلیم می‌کند. [۲۵]
  13. امام باقر(ع) می‌فرمایند:[۲۶] همانا هر سال در شب قدر تفسیر و تبیین امور بر ولی امر امام زمان(ع) نازل می‌شود. در آن شب امام درباره کار خودش چنین و چنان دستور می‌گیرد و در رابطه با امور مردم نیز به چنین و چنان مأمور می‌شود، و علاوه بر این برای ولی امر در هر روز علم مخصوص و مکنون و عجیب خدای عزوجل پدید می‌گردد؛ همان‌طور که در شب قدر نازل می‌شد؛ سپس این آیه را خواند "و اگر درخت‌های روی زمین قلم شود و دریا برای آن مرکب گردد و هفت دریای دیگر بدان بپیوندد،.... [۲۷]
  14. ابوبصیر می‌‌گوید از امام صادق(ع) شنیدم که می‌‌فرمود:[۲۸] به تحقیق به ما در شب و روز افزوده می‌شود، که اگر به ما افزوده نگردد هر آنچه نزد ماست به اتمام خواهد رسید. ابو بصیر گفت: فدایتان گردم چه کسی آن را نزد شما می‌آورد؟ امام فرمود: به تحقیق از میان ما کسانی هستند که آن را می‌نگرند، و از میان ما کسانی هستند که علم در دل ایشان به شکل مفصل قرار می‌‌گیرد، و از میان ما کسانی هستند که با گوش خود می‌‌شنود مانند صدای زنجیری که به لب تشت می‌‌کشند. به ایشان عرض کردم چه کسی آن علم را برای شما می‌‌آورد، فرمود مخلوقی که با عظمت‌تر از حضرت جبرئیل و حضرت میکائیل است.[۲۹]
  15. امام باقر(ع) فرمودند: عالم ما غیب نمی‌داند و اگر خداوند عالم ما را به خودش واگذار کند، مانند بعضی از شما خواهد بود؛ ولی به او لحظه به لحظه آموخته می‌شود.[۳۰]
  16. امام صادق(ع) می‌‌فرمایند:[۳۱] شب جمعه رسول خدا و امامان و من هم با آنها، با عرش الهی برخورد می‌کنیم. و من بر نمی‌گردم مگر با علمی که تازه استفاده کرده‌ام. واگر چنین نباشد، آنچه نزد ماست تمام می‌گردد.[۳۲]
  17. امام صادق(ع) فرمودند: چیزی از علم، از خدا خارج نشود، جز اینکه ابتدا به رسول خدا(ص) وارد شود، سپس به امام علی(ع) برسد و سپس به امامان دیگر یکی پس از دیگری تا در نتیجه امام آخر از امام اول عالم‌تر نباشد.[۳۳]
  18. صفوان بن یحیی می‌‌گوید: از امام کاظم(ع) شنیدم می‌فرمود: امام باقر(ع) فرموده است: اگر نبود که به علم ما افزوده می‌شد علم ما به پایان می‌رسید.[۳۴]

جستارهای وابسته

  1. علم غیب
  2. علم غیب معصوم
  3. علم معصوم

منابع

پانویس

  1. ↑ ر. ک. خاتمی، سیداحمد، در آستان امامان، ملائکه و دیدار با امامان، ماهنامه پاسداران اسلام، ش ۲۴۸، صفحه؟؟؟
  2. ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص۲۳۸، ح ۱
  3. ↑ ر. ک. عسکری امام خان، منشأ و قلمرو علم امام، فصل پنجم، صفحه؟؟؟
  4. ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی،؛ ج ۱، ص۲۵۵
  5. ↑ ر. ک. امینی، ابراهیم، بررسی مسائل کلی امامت، ص۲۸۷؛ غرویان، محسن، میرباقری، سیدمحمد حسین، غلامی، محمدرضا، بحثی مبسوط در آزمایش عقاید، ص۳۳۹؛ بیابانی اسکویی، محمد، امامت، صفحه؟؟؟
  6. ↑ مجلسی، محمدباقر، بحار‌الأنوار، ج ‌۲۶، ص۸۸
  7. ↑ ر. ک. رستمی، محمدزمان، آل بویه، طاهره، علم امام، صفحه؟؟؟؛ وکیلی، محمد حسن، علم غیب امام (تبیین دیدگاه اعتدالی و صحیح)، صفحه؟؟؟؛ نادم؛ محمدحسن، افتخاری، سیدابراهیم، منابع علم امام از دیدگاه متکلمان قم و بغداد، ص۶۱؛ اوجاقی، ناصرالدین، علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص۴۷ـ ۴۹
  8. ↑ محمد بن حسن الصفار، بصائر الدرجات، ص۳۹۵
  9. ↑ ر. ک. خاتمی، سیداحمد، در آستان امامان، ملائکه و دیدار با امامان، ماهنامه پاسداران اسلام، ش ۲۴۸، صفحه؟؟؟؛ غرویان، محسن، میرباقری، سیدمحمد حسین، غلامی، محمدرضا، بحثی مبسوط در آزمایش عقاید، ص۳۳۹
  10. ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص۲۵۴، ح ۳
  11. ↑ ر. ک. تحریری، محمدباقر، جلوه‌های لاهوتی، ج ۱، ص۱۳۹؛ منصوری رامسری، خلیل، بی‌کرانگی علم امام معصوم، صفحه؟؟؟؛ رستمی، محمدزمان، آل بویه، طاهره، علم امام، صفحه؟؟؟؛ غلامی، اصغر، آفاق علم امام در الکافی، صفحه؟؟؟
  12. ↑ اصول کافی، ج۱، ص۲۳۸، روایت ۱؛ بصائرالدرجات، ص۱۷۰، روایت ۱، و ص۱۷۱، روایت ۳ و ۵
  13. ↑ ر. ک. تحریری، محمدباقر، جلوه‌های لاهوتی، ج ۱، ص۱۳۹؛ اوجاقی، ناصرالدین، علم امام از دیدگاه کلام امامیه، صص ۴۷ـ ۴۹
  14. ↑ محمد بن حسن الصفار، بصائرالدرجات، ص۱۳۱
  15. ↑ ر. ک. منصوری رامسری، خلیل، بی‌کرانگی علم امام معصوم، صفحه؟؟؟
  16. ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج ۱، ص۳۷۴، ح ۶۴۹
  17. ↑ ر. ک. هاشمی، سیدعلی، علم امام تام یا محدود، وبگاه خبرگزاری فارس
  18. ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج ۱ ص۲۶۴
  19. ↑ ر. ک. عسکری امام خان، منشأ و قلمرو علم امام، فصل پنجم، صفحه؟؟؟
  20. ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج ۱، ص۴۸۹
  21. ↑ ر. ک. رستمی، محمدزمان، آل بویه، طاهره، علم امام، صفحه؟؟؟
  22. ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج ۱، ص۲۵۵
  23. ↑ ر. ک. رستمی، محمدزمان، آل بویه، طاهره، علم امام، صفحه؟؟؟؛ غلامی، اصغر، آفاق علم امام در الکافی، صفحه؟؟؟
  24. ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج ۱، ص۲۵۸
  25. ↑ ر. ک. غلامی، اصغر، آفاق علم امام در الکافی، صفحه؟؟؟
  26. ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص۲۶۸، ح ۳
  27. ↑ ر. ک. بیابانی اسکویی، محمد، امامت، صفحه؟؟؟
  28. ↑ محمد بن حسن الصفار، بصائر‌الدرجات، ج ۱، ص۲۳۲
  29. ↑ ر. ک. وکیلی، محمد حسن، علم غیب امام(تبیین دیدگاه اعتدالی و صحیح)، صفحه؟؟؟
  30. ↑ ر. ک. هاشمی، سیدعلی، علم امام تام یا محدود، وبگاه خبرگزاری فارس
  31. ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی ج ۱، ص۲۵۴
  32. ↑ ر. ک. بیابانی اسکویی، محمد، امامت، صفحه؟؟؟
  33. ↑ ر. ک. نیرومند، رضا، مرتضوی، سیدمحمد، محمدزاده نقاشان، الهام، رابطۀ الهام و تحدیث در علم امامان شیعه، ص۶۶ـ ۶۸
  34. ↑ ر. ک. کرم زاده، علی، بررسی و تحلیل علم امام از دیدگاه صدوق، کلینی و مفید، ص۶۴
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=افزایش_علم_غیب_معصوم_در_حدیث&oldid=1301113»