الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''[[امام حسین | '''[[اهداف قیام امام حسین| اهداف قیام امام حسین]]''' یکی از مباحث مهم در بررسی [[حادثه عاشورا]]، است. تحلیل این حادثه، به شکل گسترده آن، بیشتر در دوران معاصر و هم [[زمان]] با شکل‌گیری جنبش‌های [[اجتماعی]] و مذهبی انجام گرفته و در این فاصله زمانی کوتاه، آرای متفاوتی عرضه شده است. | ||
[[ | [[آگاهی]] بر تمام علل و اسباب قیامی که در اعماق [[زمان]] امتداد یافته و هم چنان پرتپش و نیروبخش در [[جان]] [[آدمیان]] [[روح]] [[ذلت‌ناپذیری]] و [[از خودگذشتگی]] را می‌دمد و در گذر زمان، انقلابگران راستین را در جهت دست‌یابی به اهدافی بلند در مسیر حق و بذل جان و [[مال]] رهنمون می‌شود، بسیار دشوار است. [[قیام]] [[ابا عبدالله الحسین]] {{ع}} نهضتی بود که [[رسالت]] [[اسلامی]] را پس از تباه شدن در عرصه [[هوا و هوس]] [[زمامداران]] [[فاسد]]، زنده ساخت و [[مسلمانان]] را آگاهی بخشید تا خواستار بازگشت [[حق]] به [[اهل]] آن و جایگاه اصلی‌اش شوند. | ||
[[ | برخی از علل و انگیزه‌های [[نهضت]] [[قیام]] [[ابا عبدالله الحسین]] {{ع}} عبارت‌اند از: | ||
# رساندن انسان به کمال: از طریق الگوسازی صحیح و ایجاد [[مرجعیت دینی]] حقیقی؛ [[تعلیم]] و [[تبیین قرآن]] و [[سنت پیامبر خدا]] و [[امر به معروف و نهی از منکر]]. | |||
# [[حفظ نظام]] و [[دفع فساد]] و [[رفع اختلاف|اختلاف]] از طریق [[مبارزه با فساد]] و [[اصلاح جامعه]]. اصلاح به واسطۀ [[اصلاح سیاسی]] و [[مبارزه]] با [[سلطه]] باند [[اموی]]؛ [[اصلاح فرهنگی]]، اخلاقی و مقابله با ناهنجاری‌ها؛ آزاد‌سازی اراده و بیدار کردن وجدان‌ها و تحریک احساسات امت و جاانداختن فرهنگ [[مقاومت]] و [[ذلت‌ناپذیری]]. | |||
# [[پاسداری از دین]] (نگهداری از نابودی و بدعت و انحراف) به وسیلۀ [[زنده کردن اسلام]] و [[اصلاح جامعه]]، [[احیای سنت نبوی]] و [[سیره علوی]]. | |||
# [[برقراری عدل]] و [[دفع و رفع ظلم]] از طریق [[مبارزه با ظلم]]؛ افشای ماهیت امویان و رسوایی واقعیت آنان؛ [[تشکیل حکومت الهی]] و [[اجرای قانون الهی]] ([[اجرای دین]]). | |||
<div class="mainpage_box_more">[[اهداف قیام امام حسین|ادامه]]</div> | |||
<div class="mainpage_box_more">[[امام حسین | |||
نسخهٔ ۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۳
اهداف قیام امام حسین یکی از مباحث مهم در بررسی حادثه عاشورا، است. تحلیل این حادثه، به شکل گسترده آن، بیشتر در دوران معاصر و هم زمان با شکل‌گیری جنبش‌های اجتماعی و مذهبی انجام گرفته و در این فاصله زمانی کوتاه، آرای متفاوتی عرضه شده است.
آگاهی بر تمام علل و اسباب قیامی که در اعماق زمان امتداد یافته و هم چنان پرتپش و نیروبخش در جان آدمیان روح ذلت‌ناپذیری و از خودگذشتگی را می‌دمد و در گذر زمان، انقلابگران راستین را در جهت دست‌یابی به اهدافی بلند در مسیر حق و بذل جان و مال رهنمون می‌شود، بسیار دشوار است. قیام ابا عبدالله الحسین (ع) نهضتی بود که رسالت اسلامی را پس از تباه شدن در عرصه هوا و هوس زمامداران فاسد، زنده ساخت و مسلمانان را آگاهی بخشید تا خواستار بازگشت حق به اهل آن و جایگاه اصلی‌اش شوند.
برخی از علل و انگیزه‌های نهضت قیام ابا عبدالله الحسین (ع) عبارت‌اند از:
- رساندن انسان به کمال: از طریق الگوسازی صحیح و ایجاد مرجعیت دینی حقیقی؛ تعلیم و تبیین قرآن و سنت پیامبر خدا و امر به معروف و نهی از منکر.
- حفظ نظام و دفع فساد و اختلاف از طریق مبارزه با فساد و اصلاح جامعه. اصلاح به واسطۀ اصلاح سیاسی و مبارزه با سلطه باند اموی؛ اصلاح فرهنگی، اخلاقی و مقابله با ناهنجاری‌ها؛ آزاد‌سازی اراده و بیدار کردن وجدان‌ها و تحریک احساسات امت و جاانداختن فرهنگ مقاومت و ذلت‌ناپذیری.
- پاسداری از دین (نگهداری از نابودی و بدعت و انحراف) به وسیلۀ زنده کردن اسلام و اصلاح جامعه، احیای سنت نبوی و سیره علوی.
- برقراری عدل و دفع و رفع ظلم از طریق مبارزه با ظلم؛ افشای ماهیت امویان و رسوایی واقعیت آنان؛ تشکیل حکومت الهی و اجرای قانون الهی (اجرای دین).