ابدال چه کسانی هستند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
«اینان یاران با وفای حضرت مهدی (ع) می‌باشند که در شام و در هنگام ظهور حضرت خود را به مکه می‌رسانند و با آن حضرت بیعت می‌کنند[۱].
معنای ابدال چنانکه مرحوم طریحی در مجمع البحرین می‌گوید آنان جمعی از صالحان می‌باشند که در روی زمین هستند وقتی یکی از آنان فوت کرد خداوند بدل او شخص صالح دیگری را جایگزین او می‌کند اینها ۴۷ نفر در شام و یا ۳۰ نفر در جای دیگر هستند[۲].
و در روایتی است که از حضرت رضا از ابدال سؤال شد حضرت فرمودند: ابدال اوصیای پیامبران هستند[۳].
و حضرت علی (ع) در روایتی دیگر آنان را اهل شام معرفی می‌فرمایند[۴]»[۵].
پاسخ‌های دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
«از جمله پرسش‌هایی که در ذهن بسیاری از مردم آمده، این است که ابدال چه کسانی هستند، چند نفرند، ویژگی‌های آنان کدام است و در کجا زندگی می‌کنند؟
در روایات و احادیث شیعه و سنی، فراوان سخن از ابدال به میان آمده است و پرسشگران نیز همین سؤال‌ها را از معصومان داشته‌اند و ما نیز جهت روشن شدن این امر آن گفتگوها را خدمت خوانندگان تقدیم می‌داریم:
علامه طریحی می‌نویسد: "الْأَبْدَالُ: قوم من الصالحين لا تخلو الدنيا منهم إذا مات واحد أَبْدَلَ الله مكانه آخر"[۶]؛ ابدال گروهی از مردم صالح و نیکوکاری‌اند که هرگز زمین از وجودشان خالی نمی‌شود، هر یک از آنها اجلش فرا رسد و بمیرد، خداوند شخص دیگری را جایش قرار می‌دهد". همچنین آورده است: "هریک از آنان بمیرد، یک نفر از دیگر مردمان به جای او قرار می‌دهد"[۷].
خالد بن هیثم فارسی گوید: به امام رضا (ع) عرض کردم: مردم گمان دارند که در روی زمین گروهی به نام ابدال وجود دارند، اینان کیانند؟ حضرت در پاسخ فرمود: "راست گفتند. منظور از ابدال همان اوصیا و جانشینان هستند که خداوند پس از مرگ و رحلت هر پیامبری آنها را بدل و جانشین او قرار می‌دهد، تا اینکه به حضرت محمد (ص) آنها را خاتمه داد"[۸].
و از این گفتگو روشن می‌شود که ابدال جانشینان انبیای الهی هستند، همچنان که از دیگر روایات نیز به دست می‌آید که منظور از ابدال، امامانمعصوم (ع) هستند و نیز احتمال دارد که یاران خاص امامان (ع) باشند[۹].
مرحوم محدث قمی، ضمن بیان اینکه مراد از ابدال، امامانمعصوم (ع) و یا طبق فرموده امام رضا (ع) اوصیای الهی هستند، ابراز تردید کرده از اینکه شامل امامانمعصوم (ع) باشد، چرا که در دعای روایت شده از ام داوود از امام صادق (ع) که در نیمه رجب وارد شده دلالت دارد که ابدال غیر از امامان هستند، اگرچه صراحتی در این خصوص ندارد و ممکن است حمل بر تأکید باشد[۱۰] و دعای مورد نظر این است که حضرت می‌فرماید: "اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْأَبْدَالِ وَ الْأَوْتَادِ وَ السُّيَّاحِ وَ الْعُبَّادِ وَ الْمُخْلِصِينَ وَ الزُّهَّادِ وَ أَهْلِ الْجِدِّ وَ الِاجْتِهَادِ وَ اخْصُصْ مُحَمَّداً وَ أَهْلَ بَيْتِهِ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ وَ أَجْزَلِ كَرَامَاتِكَ..."[۱۱].
و آنچه که نظریه مرحوم محدث قمی را تایید می‌کند، آنکه در برخی روایات، عده‌ای از زنان را جزو ابدال شمرده‌اند[۱۲] و یا اینکه گفته شده: هر کس چند ویژگی در او باشد، جزو ابدال شمرده خواهد شد[۱۳] و یا در پاسخ اینکه ابدال از کجا به این مرتبه رسیده‌اند؟ گفته شده: به وسیله جود و سخا و نصیحت و خیرخواهی مسلمانان[۱۴]. که همه اینها دلالت بر این دارد که ابدال غیر معصومان (ع) می‌باشند.
و ممکن است در حال حاضر بر خادمان و گروه سی نفری از همراهان حضرت مهدی (ع) منطبق شود. چنانچه علامه مجلسی از امام باقر (ع) نقل می‌کند که فرمود: "لَا بُدَّ لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ مِنْ عُزْلَةٍ وَ لَا بُدَّ فِي عُزْلَتِهِ مِنْ قُوَّةٍ وَ مَا بِثَلَاثِينَ مِنْ وَحْشَةٍ"[۱۵]؛ "صاحب الزمان (ع) را به ناچار غیبتی است و در آن غیبت، قدرت و قوت برای او لازم است که در آن زمان به وسیله سی نفر از همراهانش از وحشت و تنهایی بیرون می‌آید، که با تعداد ابدال کاملاً سازگار است".
باید گفت: در بین روایات اختلاف است و تعداد آنها بین سی تا هشتاد نفر بیان شده است، که ذیلاً آورده می‌شود:
سی نفر: احمد بن حنبل در مسند از عبادة بن صامت از پیامبر (ص) نقل کرده که فرمود: "الأبدال فی هذه الامّة ثلاثون مثل ابراهیم خلیل الرّحمان، کلّما مات رجل، أبدل اللّه تبارک و تعالی مکانه رجلاً"[۱۶]؛ ابدال در این امت سی نفرند، مانند ابراهیم خلیل. و هر یک از اینان که از دنیا برود، خداوند دیگری را جایگزین می‌کند".
چهل نفر: طبرانی در المعجم الکبیر از ابن مسعود از رسول خدا (ص) نقل می‌کند که فرمود: "لا يَزَالُ أَرْبَعُونَ رَجُلا مِنْ أُمَّتِي قُلُوبُهُمْ عَلَى قَلْبِ إِبْرَاهِيمَ، يَدْفَعُ اللَّهُ بِهِمْ عَنْ أَهْلِ الأَرْضِ، يُقَالُ لَهُمُ الأَبْدَالُ..."[۱۷]؛ پیوسته چهل نفر هستند که قلبشان همانند قلب ابراهیم است که خداوند به وسیله آنها بلاها را از اهل زمین دور می‌گرداند که به آنان ابدال گفته می‌شود".
هفتاد نفر: فخرالدین طریحی آورده است: "الْأَبْدَالُ: قوم يقيم الله بهم الأرض و هم سبعون"[۱۸]؛ ابدال گروهی هستند که خداوند به وسیله آنان زمین را برپا می‌دارد که تعدادشان هفتاد نفر است".
شصت نفر: مرحوم محدث قمی در سفینة البحار از ثعلبی از مردی از اهل عسقلان در دیداری که با الیاس داشته از او می‌پرسد که ابدال چند نفر هستند؟ حضرت در پاسخ می‌فرماید: شصت نفر[۱۹].
هشتاد نفر: و در فردوس الاخبار مرسلاً از انس بن مالک نقل کرده: "الأبدال أربعون رجلا وأربعون امرأة، كلما مات رجل أبدل الله مكانه رجلا، وكلما ماتت امرأة أبدل الله مكانها امرأة"[۲۰]؛ ابدال چهل نفر مرد و چهل نفر زن هستند و هرگاه یکی از مردان بمیرد، خداوند مرد دیگری به جای او قرار می‌دهد و هرگاه یکی از آن زنان بمیرد، زن دیگری را به جای او قرار می‌دهد".
در کتاب‌های شیعه و سنی به روایاتی چند اشاره شده که پیامبر (ص) چند ویژگی از ویژگی‌های ابدال را بیان فرموده است.
قلب‌های ابدال همانند قلب ابراهیم (ع) است؛ عبادة بن صامت از پیامبر (ص) نقل کرده که فرمود: "الأبدال ثلاثون رجلاً قلوبهم علی قلب ابراهيم (ع)"[۲۱]. شاید مراد پیامبر (ص) از این تشبیه این است که این چند نفر از نظر شدت و صلابت و ایستادگی و مقاومت در برابر باطل همانند ابراهیم (ع) می‌باشند که وی در برابر باطل آن‌گونه ایستاد و از خود سرسختی نشان داد.
سپر بلای انسان‌ها؛ همچنین ابن مسعود از پیامبر (ص) نقل کرده است که فرمود: "يدفع اللَّه بهم عن أهل الأرض"[۲۲]؛ خداوند به وسیله آنها، بلاها را از مردم زمین دور می‌گرداند".
دارای سه ویژگی دیگر؛ و از دیگر ویژگی‌هایی که برای ابدال نقل شده است، این است که پیامبر (ص) فرمود: "الرِّضا بالقَضاءِ، و الصَّبرُ عن مَحارِمِ اللّه، و الغَضَبُ في ذاتِ اللّهِ عزّ و جلّ"[۲۳]؛ راضی بودن به حکم و قضای الهی، صبر پیشه کردن بر محارم خدا -خودداری کردن از آلوده شدن به حرام-، خشمگین شدن برای خدا".
داشتن مواسات و احسان و عفو؛ از دیگر مشخصه‌های ابدال است که پیامبر (ص) فرمود: "يعفون عمّن ظلمهم ويحسنون إلی من أساء إليهم ويتواسون فيما آتاهم الله عزّوجلّ"[۲۴]؛ گذشت و عفو از کسانی که به آنان ظلم کنند، نیکی و احسان به آنان که در حقشان بدی کنند، ایثار و مواسات در آنچه که خدای به آنان داده است".
جود و سخاء و خیرخواهی؛ ابن مسعود از پیامبر (ص) چنین روایت کرده: "لا يزال أربعون رجلاً من أمّتي، قلوبهم علی قلب اِبراهيم يدفع الله بهم عن أهل الأرض يقال لهم الأبدال، قال رسول الله (ص): إنّهم لم يدركوها بصلوة ولا بصوم ولا صدقة. قالوا: يا رسول الله! فيم أدركوها؟ قال: بالسخاء والنصيحة للمسلمين"[۲۵]؛ پیوسته چهل نفر از امت من هستند که قلب‌هایشان همانند قلب حضرت ابراهیم (ع) می‌باشد، خداوند به وسیله آنها -بلاها را- از اهل زمین دور می‌گرداند که به آنان ابدال گفته می‌شود. سپس رسول خدا (ص) فرمود: بدانید که اینان هرگز این مقام را از خواندن نماز و روزه و صدقه بدست نیاورده‌اند. عرض کردند: ای رسول خدا! پس به چه چیز به این مقام رسیدند؟ فرمود: به وسیله جود و بخشش و خیرخواهی مسلمانان".
ابدال نه از طایفه و ملیت خاصی هستند و نه از شهر و وطن بخصوصی. بلکه ممکن است یک یا چند نفر از یک شهر و یا کشور بخصوصی باشند و نیز ممکن است هر یک از یک منطقه و شهر و دیار باشند، به ویژه اگر ابدال را بر یاران امام زمان (ع) منطبق کنیم که بی‌شک در شهرهای مختلف زندگی می‌کنند.
مگر بر نقل فخرالدین طریحی در مجمع البحرین که چهل نفر از ابدال را از اهل شام می‌داند و بقیه آنها را از دیگر شهرها می‌داند، آورده است: "الْأَبْدَالُ: قوم يقيم الله بهم الأرض و هم سبعون، أربعون بالشام و ثلاثون بغيرها"[۲۶]؛ ابدال قومی هستند که خداوند به برکت آنها زمین را برپا می‌دارد و عددشان هفتاد نفر است، چهل نفر در شام و سی نفر در بقیه شهرها هستند."»[۲۷].
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
