خانه امام مهدی چه نام دارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص') |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
[[پرونده:136863.JPG|بندانگشتی|right|100px|[[خدامراد سلیمیان]]]] | [[پرونده:136863.JPG|بندانگشتی|right|100px|[[خدامراد سلیمیان]]]] | ||
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]»'' در اینباره گفته است: | ::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«"[[بیت الحمد]]"، خانهای که از هنگام ولادت [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} چراغی در آن روشن شده. "بیت" در لغت به معنای خانه و "[[حمد]]" به معنای [[ستایش]] و ثنا است. این واژه در بعضی از [[روایات]]، به کار رفته و به عنوان جایگاهی مربوط به [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} معرفی شده است. [[مفضل]] گوید: شنیدم [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: همانا برای [[صاحب]] این امر، خانهای است که بدان [[بیت الحمد]] میگویند. در آن، چراغی هست که از هنگام ولادت روشنی میبخشد و تا روزی که با [[شمشیر]] [[قیام]] میکند، خاموش نخواهد شد<ref>{{عربی|" إِنَ لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ بَيْتاً يُقَالُ لَهُ بَيْتُ الْحَمْدِ فِيهِ سِرَاجٌ يَزْهَرُ مُنْذُ يَوْمَ وُلِدَ إِلَى يَوْمٍ يَقُومُ بِالسَّيْفِ لَا يُطْفَأُ"}}، نعمانی، الغیبة، ص ۲۳۹، ح ۳۱.</ref>. [[جایگاه]] این خانه و چگونگی روشنایی آن، به روشنی بیان نشده است؛ ولی احتمال میرود مقصود، معنایی کنایی باشد یعنی با ولادت آخرین [[حجّت]] الهی، [[چراغ هدایت]] [[بشر]] با فروغی هرچه بیشتر، به پرتوافشانی پرداخته و [[زمین]] را از [[نور]] وجود خود آکنده ساخته است. این [[روایت]] با همین مضمون از [[امام باقر]]{{ع}} نیز [[نقل]] شده است <ref>شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۶۷، ح ۴۸۳.</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، | ::::::«"[[بیت الحمد]]"، خانهای که از هنگام ولادت [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} چراغی در آن روشن شده. "بیت" در لغت به معنای خانه و "[[حمد]]" به معنای [[ستایش]] و ثنا است. این واژه در بعضی از [[روایات]]، به کار رفته و به عنوان جایگاهی مربوط به [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} معرفی شده است. [[مفضل]] گوید: شنیدم [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: همانا برای [[صاحب]] این امر، خانهای است که بدان [[بیت الحمد]] میگویند. در آن، چراغی هست که از هنگام ولادت روشنی میبخشد و تا روزی که با [[شمشیر]] [[قیام]] میکند، خاموش نخواهد شد<ref>{{عربی|" إِنَ لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ بَيْتاً يُقَالُ لَهُ بَيْتُ الْحَمْدِ فِيهِ سِرَاجٌ يَزْهَرُ مُنْذُ يَوْمَ وُلِدَ إِلَى يَوْمٍ يَقُومُ بِالسَّيْفِ لَا يُطْفَأُ"}}، نعمانی، الغیبة، ص ۲۳۹، ح ۳۱.</ref>. [[جایگاه]] این خانه و چگونگی روشنایی آن، به روشنی بیان نشده است؛ ولی احتمال میرود مقصود، معنایی کنایی باشد یعنی با ولادت آخرین [[حجّت]] الهی، [[چراغ هدایت]] [[بشر]] با فروغی هرچه بیشتر، به پرتوافشانی پرداخته و [[زمین]] را از [[نور]] وجود خود آکنده ساخته است. این [[روایت]] با همین مضمون از [[امام باقر]]{{ع}} نیز [[نقل]] شده است <ref>شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۶۷، ح ۴۸۳.</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۱۲۴ - ۱۲۵.</ref>. | ||
==پاسخهای دیگر== | ==پاسخهای دیگر== | ||
{{یادآوری پاسخ}} | {{یادآوری پاسخ}} | ||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
[[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونهای]]]] | [[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونهای]]]] | ||
::::::آقای '''[[مجتبی تونهای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در اینباره گفته است: | ::::::آقای '''[[مجتبی تونهای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«برطبق فرمایش [[امام صادق]] {{ع}}، برای [[صاحب الزمان]]، خانهای است که به آن "[[بیت الحمد]]" گفته میشود. در آن خانه چراغی است که از روز ولادت آن حضرت روشن است. این چراغ خاموش نمیشود تا روزی که با [[شمشیر]] [[قیام]] کند<ref>غیبة نعمانی، ص ۱۲۶.</ref>. احتمال میرود منظور یک معنای کنایی باشد که با ولادت آخرین [[حجت]] الهی، به [[چراغ هدایت]] [[بشر]] با فروغی هرچه بیشتر به پرتوافشانی پرداخته و [[زمین]] را از [[نور]] وجود خود آکنده ساخته است. این واژه در منابع [[اهل سنت]] نیز آمده است، اما بهمعنای خانهای است که در [[بهشت]] ساخته میشود<ref>مسند احمد، ج ۴، ص ۴۱۵.</ref><ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، | ::::::«برطبق فرمایش [[امام صادق]] {{ع}}، برای [[صاحب الزمان]]، خانهای است که به آن "[[بیت الحمد]]" گفته میشود. در آن خانه چراغی است که از روز ولادت آن حضرت روشن است. این چراغ خاموش نمیشود تا روزی که با [[شمشیر]] [[قیام]] کند<ref>غیبة نعمانی، ص ۱۲۶.</ref>. احتمال میرود منظور یک معنای کنایی باشد که با ولادت آخرین [[حجت]] الهی، به [[چراغ هدایت]] [[بشر]] با فروغی هرچه بیشتر به پرتوافشانی پرداخته و [[زمین]] را از [[نور]] وجود خود آکنده ساخته است. این واژه در منابع [[اهل سنت]] نیز آمده است، اما بهمعنای خانهای است که در [[بهشت]] ساخته میشود<ref>مسند احمد، ج ۴، ص ۴۱۵.</ref><ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۸۶.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||
نسخهٔ ۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۲۲:۰۰
خانه امام مهدی چه نام دارد؟ | |
---|---|
موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
مدخل بالاتر | مهدویت / غیبت امام مهدی / عصر غیبت کبری |
مدخل اصلی | آثار انتظار |
مدخل وابسته | ؟ |
خانه امام مهدی چه نام دارد؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارتهای دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین خدامراد سلیمیان، در کتاب «فرهنگنامه مهدویت» در اینباره گفته است:
- «"بیت الحمد"، خانهای که از هنگام ولادت حضرت مهدی(ع) چراغی در آن روشن شده. "بیت" در لغت به معنای خانه و "حمد" به معنای ستایش و ثنا است. این واژه در بعضی از روایات، به کار رفته و به عنوان جایگاهی مربوط به حضرت مهدی(ع) معرفی شده است. مفضل گوید: شنیدم امام صادق(ع) فرمود: همانا برای صاحب این امر، خانهای است که بدان بیت الحمد میگویند. در آن، چراغی هست که از هنگام ولادت روشنی میبخشد و تا روزی که با شمشیر قیام میکند، خاموش نخواهد شد[۱]. جایگاه این خانه و چگونگی روشنایی آن، به روشنی بیان نشده است؛ ولی احتمال میرود مقصود، معنایی کنایی باشد یعنی با ولادت آخرین حجّت الهی، چراغ هدایت بشر با فروغی هرچه بیشتر، به پرتوافشانی پرداخته و زمین را از نور وجود خود آکنده ساخته است. این روایت با همین مضمون از امام باقر(ع) نیز نقل شده است [۲]»[۳].
پاسخهای دیگر
۱. آقای تونهای (پژوهشگر معارف مهدویت)؛ |
---|
|
پرسشهای وابسته
منبعشناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ " إِنَ لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ بَيْتاً يُقَالُ لَهُ بَيْتُ الْحَمْدِ فِيهِ سِرَاجٌ يَزْهَرُ مُنْذُ يَوْمَ وُلِدَ إِلَى يَوْمٍ يَقُومُ بِالسَّيْفِ لَا يُطْفَأُ"، نعمانی، الغیبة، ص ۲۳۹، ح ۳۱.
- ↑ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۶۷، ح ۴۸۳.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۱۲۴ - ۱۲۵.
- ↑ غیبة نعمانی، ص ۱۲۶.
- ↑ مسند احمد، ج ۴، ص ۴۱۵.
- ↑ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۸۶.