رباب: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۱ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۳۳

رباب، دختر امرء القیس بن عدی، همسر سید الشهدا(ع) و مادر سکینه و علی اصغر (عبد الله).

مقدمه

او در سفر کربلا حضور داشت و همراه اسیران به شام رفت، سپس به مدینه بازگشت و مدّت یک سال برای سید الشهدا(ع) عزاداری کرد و مرثیه‌هایی هم در سوگ آن حضرت سرود. خواستگارانی از اشراف و بزرگان قریش را ردّ کرد و حاضر نشد با کسی ازدواج کند. در سوگ ابا عبد الله(ع) پیوسته گریان بود و زیر سایه نمی‌رفت، از فرط گریه و اندوه بر شهادت حسین(ع) یک سال بعد (در سال ۶۲ هجری) جان باخت^[۱]. از جمله سروده‌های او در شهادت امام حسین(ع) ابیاتی است که اینگونه شروع می‌شود: إنَّ الَّذي كانَ نورا يُستَضاءُ بِهِ * بِكَربَلاءَ قَتيلٌ غَيرُ مَدفونِ سِبطَ النَّبِيِّ جَزاكَ اللّهُ صالِحَةً عَنّا * وجُنِّبتَ خُسرانَ المَوازينِ^[۲]. حسین بن علی(ع) نیز به این همسر با فضیلت و ادب و دخترش سکینه و خانه‌ای که این دو را در بر گرفته باشد، محبّت داشت و می‌فرمود: «لعمرك إنّني لاحبّ دارا * تكون بها سكينة و الرباب احبّهما و أبذل جلّ مالي * و ليس لعاتب عندي عتاب‏»^[۳]^[۴].

جستارهای وابسته

منابع

محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ ادب الطف، شبر، ج۱، ص۶۳؛ کامل، ابن اثیر، ج۲، ص۵۷۹.
↑ اعیان الشیعه، ج۶، ص۴۹۹.
↑ اعیان الشیعه، ج۶، ص۴۹۹.
↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۹۷.

[1] ادب الطف، شبر، ج۱، ص۶۳؛ کامل، ابن اثیر، ج۲، ص۵۷۹.

[2] اعیان الشیعه، ج۶، ص۴۹۹.

[3] اعیان الشیعه، ج۶، ص۴۹۹.

[4] محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۹۷.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{ویرایش غیرنهایی}}
 {{امامت}}
 '''رباب'''، دختر [[امرء القیس بن عدی]]، [[همسر]] [[سید الشهدا]]{{ع}} و [[مادر]] [[سکینه]] و [[علی اصغر]] ([[عبد الله]]).