بیضه (منزلگاه): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Amini صفحهٔ بیضه را به بیضه (منزلگاه) منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام حسین (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | : <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام حسین (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | ||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | ||
{{مسیر حرکت امام حسین به کربلا}} | |||
* [[بیضه]] نام یکی از منزلگاه‌های سر راه [[کوفه]]، که بین عذیب و واقصه قرار داشته و متعلق به بنی [[یربوع]] بوده است. در همین منطقه وسیع، [[امام حسین]]{{ع}} با [[سپاه]] [[کوفه]] برخورد کرد و [[خطبه]] معروف خویش را برای [[سپاه]] حر ایراد فرمود: {{متن حدیث|أَیُّهَا النّاسُ؛ إِنَّ رَسُولَ اللّهِ(صلى الله علیه وآله) قالَ: «مَنْ رَأى سُلْطاناً جائِراً مُسْتَحِلاًّ لِحُرُمِ اللهِ}}<ref>مقتل الحسین، مقرم، ص ۲۱۷</ref> و در همین جا بود که [[نافع بن هلال]] و [[بریر بن خضیر]] برخاستند و ضمن خطابه‌هایی [[نصرت]] و [[حمایت]] خویش را از آن [[امام]] ابراز کردند. پس از آن، [[امام]] ندای الرحیل، الرحیل سر داد و به سوی عذیب حرکت کرد<ref>الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص ۱۰۲</ref>. [[بیضه]] به معنای [[زمین]] سفید هموار و بی‌گیاه است<ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۸۹.</ref>. | * [[بیضه]] نام یکی از منزلگاه‌های سر راه [[کوفه]]، که بین عذیب و واقصه قرار داشته و متعلق به بنی [[یربوع]] بوده است. در همین منطقه وسیع، [[امام حسین]]{{ع}} با [[سپاه]] [[کوفه]] برخورد کرد و [[خطبه]] معروف خویش را برای [[سپاه]] حر ایراد فرمود: {{متن حدیث|أَیُّهَا النّاسُ؛ إِنَّ رَسُولَ اللّهِ(صلى الله علیه وآله) قالَ: «مَنْ رَأى سُلْطاناً جائِراً مُسْتَحِلاًّ لِحُرُمِ اللهِ}}<ref>مقتل الحسین، مقرم، ص ۲۱۷</ref> و در همین جا بود که [[نافع بن هلال]] و [[بریر بن خضیر]] برخاستند و ضمن خطابه‌هایی [[نصرت]] و [[حمایت]] خویش را از آن [[امام]] ابراز کردند. پس از آن، [[امام]] ندای الرحیل، الرحیل سر داد و به سوی عذیب حرکت کرد<ref>الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص ۱۰۲</ref>. [[بیضه]] به معنای [[زمین]] سفید هموار و بی‌گیاه است<ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۸۹.</ref>. | ||
نسخهٔ ۲۶ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۱۲
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام حسین (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
دریای
سرخ
سرخ
- بیضه نام یکی از منزلگاه‌های سر راه کوفه، که بین عذیب و واقصه قرار داشته و متعلق به بنی یربوع بوده است. در همین منطقه وسیع، امام حسین(ع) با سپاه کوفه برخورد کرد و خطبه معروف خویش را برای سپاه حر ایراد فرمود: «أَیُّهَا النّاسُ؛ إِنَّ رَسُولَ اللّهِ(صلى الله علیه وآله) قالَ: «مَنْ رَأى سُلْطاناً جائِراً مُسْتَحِلاًّ لِحُرُمِ اللهِ»[۱] و در همین جا بود که نافع بن هلال و بریر بن خضیر برخاستند و ضمن خطابه‌هایی نصرت و حمایت خویش را از آن امام ابراز کردند. پس از آن، امام ندای الرحیل، الرحیل سر داد و به سوی عذیب حرکت کرد[۲]. بیضه به معنای زمین سفید هموار و بی‌گیاه است[۳].
منابع
پانویس
- ↑ مقتل الحسین، مقرم، ص ۲۱۷
- ↑ الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص ۱۰۲
- ↑ ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۸۹.