شراف: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸: خط ۸:
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
'''شراف''' به معنای بلندی است. نام منزلی از منزل‌گاه‌های میان [[مکه]] تا [[کوفه]] که [[امام حسین]]{{ع}} آنجا هم فرود آمد.
'''شراف''' به معنای بلندی است. نام منزلی از منزل‌گاه‌های میان [[مکه]] تا [[کوفه]] که [[امام حسین]]{{ع}} آنجا هم فرود آمد.
==مقدمه==
{{مسیر حرکت امام حسین به کربلا}}
منطقه ای پرآب و درخت که تا واقصه (یکی دیگر از منزل‌گاه‌ها) ۷/۵ کیلومتر فاصله دارد. [[حرّ]] در اینجا [[راه]] را بر [[حسین]]{{ع}} بست. [[امام]] و همراهان [[شب]] را آنجا ماندند. [[سحرگاهان]] [[حضرت]] به [[جوانان]] کاروان [[دستور]] داد تا می‌توانند آب بسیاری [[ذخیره]] بردارند. همۀ مشک‌ها و ظرف‌ها را پر از آب کردند. پس از حرکت از آنجا بود که با [[سپاه حرّ]] برخورد کردند که همه [[تشنه]] بودند. [[حضرت]] فرمود تا [[سپاه حرّ]]، حتی اسب‌های آنان را با آب‌های [[ذخیره]] [[سیراب]] کنند<ref>الحسین فی طریقه الی الشهاده، علی بن حسین هاشمی، ص۹۴.</ref>. [[شراف]]، نام مردی بوده که در این محلّ چشمه و چاه‌های پرآبی [[احداث]] کرده بود<ref>مقتل الحسین، مقرم، ص۲۱۳.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۶۶.</ref>.
منطقه ای پرآب و درخت که تا واقصه (یکی دیگر از منزل‌گاه‌ها) ۷/۵ کیلومتر فاصله دارد. [[حرّ]] در اینجا [[راه]] را بر [[حسین]]{{ع}} بست. [[امام]] و همراهان [[شب]] را آنجا ماندند. [[سحرگاهان]] [[حضرت]] به [[جوانان]] کاروان [[دستور]] داد تا می‌توانند آب بسیاری [[ذخیره]] بردارند. همۀ مشک‌ها و ظرف‌ها را پر از آب کردند. پس از حرکت از آنجا بود که با [[سپاه حرّ]] برخورد کردند که همه [[تشنه]] بودند. [[حضرت]] فرمود تا [[سپاه حرّ]]، حتی اسب‌های آنان را با آب‌های [[ذخیره]] [[سیراب]] کنند<ref>الحسین فی طریقه الی الشهاده، علی بن حسین هاشمی، ص۹۴.</ref>. [[شراف]]، نام مردی بوده که در این محلّ چشمه و چاه‌های پرآبی [[احداث]] کرده بود<ref>مقتل الحسین، مقرم، ص۲۱۳.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۶۶.</ref>.



نسخهٔ ‏۲۶ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۱۴

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل شراف (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

شراف به معنای بلندی است. نام منزلی از منزل‌گاه‌های میان مکه تا کوفه که امام حسین(ع) آنجا هم فرود آمد.

منطقه ای پرآب و درخت که تا واقصه (یکی دیگر از منزل‌گاه‌ها) ۷/۵ کیلومتر فاصله دارد. حرّ در اینجا راه را بر حسین(ع) بست. امام و همراهان شب را آنجا ماندند. سحرگاهان حضرت به جوانان کاروان دستور داد تا می‌توانند آب بسیاری ذخیره بردارند. همۀ مشک‌ها و ظرف‌ها را پر از آب کردند. پس از حرکت از آنجا بود که با سپاه حرّ برخورد کردند که همه تشنه بودند. حضرت فرمود تا سپاه حرّ، حتی اسب‌های آنان را با آب‌های ذخیره سیراب کنند[۱]. شراف، نام مردی بوده که در این محلّ چشمه و چاه‌های پرآبی احداث کرده بود[۲][۳].


منابع

پانویس

  1. الحسین فی طریقه الی الشهاده، علی بن حسین هاشمی، ص۹۴.
  2. مقتل الحسین، مقرم، ص۲۱۳.
  3. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۶۶.