آیه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←منابع) |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
==[[تلاوت]] [[آیات قرآن]]== | ==[[تلاوت]] [[آیات قرآن]]== | ||
==آیه در فرهنگ مطهر== | |||
[[قرآن کریم]] موجودات محسوس و مشهود را “آیات” ([[نشانهها]]) مینامد؛ یعنی هر موجودی به نوبه خود نشانهای از هستی نامحدود و از [[علم]]، [[قدرت]]، [[حیات]] و [[مشیت الهی]] میباشد<ref>مجموعه آثار، ج۲، ص۹۱.</ref>. | |||
قرآن کریم موجودات [[جهان]] را به عنوان “آیات” یعنی علائم و نشانههایی از [[خداوند]] یاد میکند<ref>مجموعه آثار، ج۱، ص۵۳۷.</ref><ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۴۷.</ref> | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
# [[پرونده:000056.jpg|22px]] [[مرتضی اورعی|اورعی، مرتضی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|'''دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱''']] | |||
# [[پرونده:1100662.jpg|22px]] [[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|'''فرهنگ مطهر''']] | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |
نسخهٔ ۱۴ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۴۷
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل آیه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
آیه: پارهای از حروف یا کلمات یا جملههای قرآن، واقع در یک سوره با فاصله معیّن و جدا از قبل و بعد
مفهوم آیه
- در ریشه آیه، میان لغویان اختلاف است. ابن فارس اصل آن را (اَیَیَ) به معنای مکث و انتظار میداند[۱].
- جوهری و مصطفوی ریشه آن را "اَوی، یأوی" به معنای توجّه و قصد میدانند[۲].
- "اَ اْ یَ" قول دیگری است که ابن فارس نقل میکند[۳].
- ابن دُرَیْد میگوید: آیه از اَیْ به معنای آشکار کردن گرفته شده[۴].
- راغب آن را با تشدید یاء (اَیّ) به صورت یک احتمال ذکر میکند و میگوید: درست آن است که از تَأَیّی، به معنای تثبُّت و پایداری[۵] أخذ شده باشد.
- لغویان برای آیه چند معنا گفتهاند:
آیه در قرآن
نخستین و واپسین
کوتاهترین و بلندترین آیه
اقسام آیات
محکم و متشابه
ناسخ و منسوخ
تقسیمات دیگر
ترتیب آیات
تعداد آیات
تناسب آیات
ویژگی آیات قرآن
نقش و آثار آیات قرآن
برخورد با آیات قرآن
تلاوت آیات قرآن
آیه در فرهنگ مطهر
قرآن کریم موجودات محسوس و مشهود را “آیات” (نشانهها) مینامد؛ یعنی هر موجودی به نوبه خود نشانهای از هستی نامحدود و از علم، قدرت، حیات و مشیت الهی میباشد[۹]. قرآن کریم موجودات جهان را به عنوان “آیات” یعنی علائم و نشانههایی از خداوند یاد میکند[۱۰][۱۱]
منابع
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ مقاییس، ج ۱، ص ۱۶۷، «اَیی».
- ↑ الصحاح، ج ۶، ص ۲۲۷۵، «اَیی»؛ التحقیق، ج ۱، ص ۱۸۶، «آیه».
- ↑ مقاییس، ج ۱، ص ۱۶۷، «ا ی ی».
- ↑ جمهرة اللّغه، ج ۱، ص ۲۵۰، «آیه».
- ↑ مفردات، ص ۱۰۱، «ای».
- ↑ البرهان فی علوم القرآن، ج ۱، ص ۳۶۳.
- ↑ التحقیق، ج ۱، ص ۱۷۲، «آیه».
- ↑ اورعی، مرتضی، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۱، ص.
- ↑ مجموعه آثار، ج۲، ص۹۱.
- ↑ مجموعه آثار، ج۱، ص۵۳۷.
- ↑ زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۴۷.