جایگاه توسل در سیره عقلاء چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پرسش‌های وابسته== +== پرسش‌های وابسته ==)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
{{پایان منبع‌شناسی جامع}} | {{پایان منبع‌شناسی جامع}} | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۱۱
| جایگاه توسل در سیره عقلاء چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جمع پرسش و پاسخ علمای ابرار |
| مدخل اصلی | ؟ |
جایگاه توسل در سیره عقلاء چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث علمای ابرار است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی علمای ابرار مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- آقای حسن علی‌پور وحید در کتاب «مکتب در فرآیند نواندیشی» در این‌باره گفته است:
- «توسل و شفاعت پیش از آن‌که امری شرعی و تعبّدی باشد، پدیده‌ای عقلایی و فطری است که از ابتدا در زندگی بشر و سیره عقلاء جاری بوده است. برای مثال، کودک خطاکار برای رهیدن از خشم پدر، مادر را واسطه می‌سازد. در تعاملات اجتماعی و سیاسی نیز برای عبور از برخی چالش‌ها، پادرمیانی و شفیع شدن افراد صاحب اعتبار و صاحب نفوذ، از شیوه‌های غلبه بر دشواری‌ها و گزینه‌ای برای شکستن بن‌بست‌ها شناخته می‌شود. پس پتانسیلی عقلانی، این آموزه‌های وحیانی را پشتیبانی می‌کند و آموزهای اعتباری با اختصاصی مذهب نیست»[۱]
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع علمای ابرار
پانویس
- ↑ علی‌پور وحید، حسن، مکتب در فرآیند نواندیشی، ص ۲۵۵.