جایگاه توسل در سیره عقلاء چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]]]] :::::: +]]]] )) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پایان منبع‌شناسی جامع}} +{{پایان منبع جامع}})) |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
* [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های علمای ابرار|مقاله‌شناسی علمای ابرار]]؛ | * [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های علمای ابرار|مقاله‌شناسی علمای ابرار]]؛ | ||
* [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های علمای ابرار|پایان‌نامه‌شناسی علمای ابرار]]. | * [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های علمای ابرار|پایان‌نامه‌شناسی علمای ابرار]]. | ||
{{پایان | {{پایان منبع جامع}} | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۳۰ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۲۱
| جایگاه توسل در سیره عقلاء چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جمع پرسش و پاسخ علمای ابرار |
| مدخل اصلی | ؟ |
جایگاه توسل در سیره عقلاء چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث علمای ابرار است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی علمای ابرار مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
آقای حسن علی‌پور وحید در کتاب «مکتب در فرآیند نواندیشی» در این‌باره گفته است:
«توسل و شفاعت پیش از آن‌که امری شرعی و تعبّدی باشد، پدیده‌ای عقلایی و فطری است که از ابتدا در زندگی بشر و سیره عقلاء جاری بوده است. برای مثال، کودک خطاکار برای رهیدن از خشم پدر، مادر را واسطه می‌سازد. در تعاملات اجتماعی و سیاسی نیز برای عبور از برخی چالش‌ها، پادرمیانی و شفیع شدن افراد صاحب اعتبار و صاحب نفوذ، از شیوه‌های غلبه بر دشواری‌ها و گزینه‌ای برای شکستن بن‌بست‌ها شناخته می‌شود. پس پتانسیلی عقلانی، این آموزه‌های وحیانی را پشتیبانی می‌کند و آموزهای اعتباری با اختصاصی مذهب نیست»[۱]
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع علمای ابرار
پانویس
- ↑ علی‌پور وحید، حسن، مکتب در فرآیند نواندیشی، ص ۲۵۵.