ارتداد در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پایان مدخل‌های وابسته}} +{{پایان مدخل وابسته}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پایان مدخل وابسته}} +{{پایان مدخل وابسته}})) |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
==پرسش مستقیم== | ==پرسش مستقیم== | ||
[[سیره پیامبر خاتم در تعامل با مرتدین از اسلام چه بود؟ (پرسش)]] | [[سیره پیامبر خاتم در تعامل با مرتدین از اسلام چه بود؟ (پرسش)]] | ||
{{پایان | {{پایان مدخل وابسته}} | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۳۶
مقدمه
مرتدین ممکن است فرد، گروه یا یک واحد مستقل سیاسی در درون خلافت بزرگ اسلامی باشند. ارتداد به معنای خروج از دین اسلام است. در صورتی که فرد عاقل، بالغ و هوشیار و مختار، به صورت زبانی یا عملی، کاری انجام دهد که نشان برگشت او از دین اسلام باشد، مرتد به حساب می‌آید. درباره حکم شرعی مرتد، بسیاری از فقهای اهل سنت با استناد به روایتی از پیامبر(ص) که فرمود: «مَنْ بَدَّلَ دِينَهُ فَاقْتُلُوهُ»[۱]، حکم آن را کشتن می‌دانند، در حالی که پاره‌ای دیگر از فقهای شیعه و اهل سنت، قتل را مجازات ارتداد به حساب نمی‌آورند. که اکنون در مقام بحث از آن نیستیم.[۲]
جستارهای وابسته
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
- ↑ صحیح بخاری، ج۴، ص۱۹۶.
- ↑ فراتی، عبدالوهاب، مقاله «نظریه سیاست خارجی در دولت نبوی»، سیره سیاسی پیامبر اعظم ص ۱۶۷.