حمیده بنت مسلم بن عقیل: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>')
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==')
خط ۷: خط ۷:


[[روز عاشورا]] پس از [[شهادت امام حسین]]{{ع}} زمانی که [[لشکریان عمر سعد]] به خیمه‌ها [[حمله]] کردند، این دختر در زیر دست و پای مهاجمین به درجه رفیع شهادت نایل آمد<ref>معالی السبطین، ج۱، ص۲۶۶.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۱۵۴-۱۵۵.</ref>
[[روز عاشورا]] پس از [[شهادت امام حسین]]{{ع}} زمانی که [[لشکریان عمر سعد]] به خیمه‌ها [[حمله]] کردند، این دختر در زیر دست و پای مهاجمین به درجه رفیع شهادت نایل آمد<ref>معالی السبطین، ج۱، ص۲۶۶.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۱۵۴-۱۵۵.</ref>
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۵۴

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

«حمیده»[۱] دختر مسلم از ام‌کلثوم دختر امام علی(ع) می‌باشد. وی در سفر کربلا در کاروان امام حسین(ع) بود و یازده سال داشت. در بین راه آنگاه که خبر شهادت مسلم بن عقیل به امام(ع) رسید، آن حضرت او را بر زانوی خود نشاند و دست نوازش بر سر او کشید. حمیده عرض کرد: با من مانند یتیمان رفتار می‌کنی؟ پیش از این چنین رفتاری با من نداشتی، گمان می‌کنم پدرم شهید شده است! امام حسین(ع) شروع کرد به گریه کردن و فرمود: من پدرت هستم و دخترانم خواهرت هستند. در این لحظه صدای گریه حمیده بلند شد، به طوری که دیگر فرزندان مسلم متوجّه شهادت او شدند؛ همگی گریستند و فریاد وامسلما و واابن‌عقیلا سردادند.

روز عاشورا پس از شهادت امام حسین(ع) زمانی که لشکریان عمر سعد به خیمه‌ها حمله کردند، این دختر در زیر دست و پای مهاجمین به درجه رفیع شهادت نایل آمد[۲].[۳]

منابع

  1. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا

پانویس

  1. برخی می‌‎گویند نامش عاتکه و نام مادرش رقیه بنت علی و هفت ساله بود. (معالی السبطین، ج۱، ص۲۶۶؛ وسیلة الدارین، ص۲۹۷).
  2. معالی السبطین، ج۱، ص۲۶۶.
  3. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۱۵۴-۱۵۵.