سیره قضایی امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۳: خط ۱۳:
== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
{{مدخل وابسته}}
*[[سیره فردی امام مهدی]]
*[[سبک زندگی امام مهدی]]
*[[سیره اخلاقی امام مهدی]]
*[[سیره اخلاقی امام مهدی]]
*[[سیره عبادی امام مهدی]]
*[[سیره عبادی امام مهدی]]

نسخهٔ ‏۲ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۲۲

این مدخل از زیرشاخه‌های بحث امام مهدی است. "سیره قضایی امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

شیوه قضاوت امام مهدی (ع) چنان نیست که با شواهد و دلایل ظاهری باشد؛ بلکه معیار قضاوت مهدوی، به واسطه دانش الهی علم باطنی است.

مقدمه

از موضوعاتی که روایات پرشماری دربارۀ آن نقل شده است، چگونگی قضاوت امام زمان (ع) میان مردم و حل مشکلات قضائی انسان است. شیوۀ قضاوت حضرت مهدی (ع) با آنچه در نظام‌های قضائی بشری مرسوم است، تفاوت بنیادی دارد. آن حضرت (ع) با شواهد و دلایل ظاهری قضاوت نمی‌کند؛ بلکه معیار قضاوت مهدوی، علم باطنی است. امام (ع) با دیدن هر کس، به درون او راه می‌یابد و می‌داند چه کس بر حق است و چه کس بر باطل. حضرت مهدی (ع) از دانشی الهی بهره‌مند است که از گذر آن حتی میان اهل کتاب به کتاب ایشان قضاوت می‌کند[۱]. در روایتی از امام صادق (ع) نقل است: «قائم به حکم داوود و آل داوود و سلیمان داوری می‌کند و بینه طلب نمی‌کند»[۲]

خداوند به او الهام می‌کند و بر اساس علم خویش به داوری برمی‌خیزد و هر قومی را به آنچه پنهان می‌دارند، آگاه می‌سازد. دوست را از دشمن، به چهره بازمی‌شناسد[۳]. از برخی روایات برمی‌آید امام (ع) برای قضاوت نمایندگانی به این سوی و آن سوی جهان می‌فرستد و آنان با تعالیم و به یاری آن حضرت (ع) از گونه‌ای علم غیبی برخوردارند و در قضاوت از آن بهره می‌گیرند[۴].[۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. بحارالانوار، ج ۵۱ ص ۲۹.
  2. «إِذَا قَامَ قَائِمُ آلِ مُحَمَّدٍ(ع)حَکَمَ بَیْنَ النَّاسِ بِحُکْمِ دَاوُدَ لَا یَحْتَاجُ إِلَی بَیِّنَة»؛ بحارالانوار، ج، ۵۲، ص ۳۳۹.
  3. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۹.
  4. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۹.
  5. ر.ک: فرهنگ شیعه، ص ۲۹۰.