جایگاه توسل در سیره عقلاء چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'پرسش)|بانک جمع' به 'پرسش)|بانک جامع') |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات پرسش | {{جعبه اطلاعات پرسش | ||
| موضوع اصلی = [[علمای ابرار (پرسش)|بانک | | موضوع اصلی = [[علمای ابرار (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ علمای ابرار]] | ||
| موضوع فرعی = جایگاه توسل در سیره عقلاء چیست؟ | | موضوع فرعی = جایگاه توسل در سیره عقلاء چیست؟ | ||
| تصویر = 110066.jpg | | تصویر = 110066.jpg | ||
نسخهٔ ۲۶ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۱۰
| جایگاه توسل در سیره عقلاء چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ علمای ابرار |
| مدخل اصلی | ؟ |
جایگاه توسل در سیره عقلاء چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث علمای ابرار است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی علمای ابرار مراجعه شود.
پاسخ نخست
آقای حسن علی‌پور وحید در کتاب «مکتب در فرآیند نواندیشی» در این‌باره گفته است:
«توسل و شفاعت پیش از آن‌که امری شرعی و تعبّدی باشد، پدیده‌ای عقلایی و فطری است که از ابتدا در زندگی بشر و سیره عقلاء جاری بوده است. برای مثال، کودک خطاکار برای رهیدن از خشم پدر، مادر را واسطه می‌سازد. در تعاملات اجتماعی و سیاسی نیز برای عبور از برخی چالش‌ها، پادرمیانی و شفیع شدن افراد صاحب اعتبار و صاحب نفوذ، از شیوه‌های غلبه بر دشواری‌ها و گزینه‌ای برای شکستن بن‌بست‌ها شناخته می‌شود. پس پتانسیلی عقلانی، این آموزه‌های وحیانی را پشتیبانی می‌کند و آموزهای اعتباری با اختصاصی مذهب نیست»[۱]
منبع‌شناسی جامع علمای ابرار
پانویس
- ↑ علی‌پور وحید، حسن، مکتب در فرآیند نواندیشی، ص ۲۵۵.