عبدالوهاب بن عطاء عجلی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
[[ | [[ابونصر عبدالوهاب بن عطاء بن مسلم خفاف عجلی بغدادی بصری]] [[اهل بصره]] و از [[موالی]] [[بنی عجل]] بود که به [[بغداد]] [[سفر]] نمود و در آنجا ساکن شد.<ref>تاریخ بغداد ۱۱/۲۲.</ref> از کسانی همچون [[حمید طویل]]، [[خالد حذاء]]، [[ثور بن یزید]]، [[سعید بن ابی عروبه]] و [[محمد بن عمرو بن علقمه]] [[حدیث]] شنید.<ref>تاریخ الاسلام ۱۴/۲۵۰.</ref> | ||
برخی رجال‌نویسان [[اهل سنت]] وی را [[فقیه]]، [[مفسر]]،<ref> الفهرست (الندیم) ۲۸۴.</ref> [[محدث]]، [[عابد]]، [[راستگو]] و مورد [[اعتماد]] دانسته‌اند.<ref>سیر اعلام النبلاء ۹/۴۵۱.</ref> [[احمد بن حنبل]]، [[عمرو بن محمد ناقد]]، [[حسن بن محمد زعفرانی]]، [[عباس بن محمد دوری]] و [[حارث بن ابی اسامه]] از او [[روایت]] کرده‌اند.<ref>تاریخ بغداد ۱۱/۲۲.</ref> | |||
کتاب‌های السنن، التفسیر، الناسخ و المنسوخ<ref>الفهرست (الندیم) ۲۸۴.</ref> و الصیام آثار اوست.<ref>هدیة العارفین ۱/۶۳۶.</ref> وی در سال ۲۰۴ هـ در بغداد درگذشت.<ref>الثقات ۷/۱۳۳.</ref> تاریخ‌های دیگری نیز برای [[زمان]] فوت او ذکر کرده‌اند<ref>غایة النهایه ۱/۴۷۹.</ref> | |||
.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص ۵۰۲.</ref> | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۵: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: | # [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
نسخهٔ ۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۴۳
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
ابونصر عبدالوهاب بن عطاء بن مسلم خفاف عجلی بغدادی بصری اهل بصره و از موالی بنی عجل بود که به بغداد سفر نمود و در آنجا ساکن شد.[۱] از کسانی همچون حمید طویل، خالد حذاء، ثور بن یزید، سعید بن ابی عروبه و محمد بن عمرو بن علقمه حدیث شنید.[۲]
برخی رجال‌نویسان اهل سنت وی را فقیه، مفسر،[۳] محدث، عابد، راستگو و مورد اعتماد دانسته‌اند.[۴] احمد بن حنبل، عمرو بن محمد ناقد، حسن بن محمد زعفرانی، عباس بن محمد دوری و حارث بن ابی اسامه از او روایت کرده‌اند.[۵]
کتاب‌های السنن، التفسیر، الناسخ و المنسوخ[۶] و الصیام آثار اوست.[۷] وی در سال ۲۰۴ هـ در بغداد درگذشت.[۸] تاریخ‌های دیگری نیز برای زمان فوت او ذکر کرده‌اند[۹] .[۱۰]
