عکرمة بن عبدالله بربری: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل...» ایجاد کرد) |
|||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{مدخل وابسته}} | {{مدخل وابسته}} | ||
* [[تفسیر عکرمه]] | |||
{{پایان مدخل وابسته}} | {{پایان مدخل وابسته}} | ||
نسخهٔ ۲۳ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۳۳
مقدمه
ابوعبدالله عکرمه مدنی قرشی بربری به سال ۲۵ هـ به دنیا آمد[۱] و نیاکانش از بربرهای آفریقا بودند.[۲] عکرمه در آغاز از موالی حصین بن ابی حرّ عنبری به شمار میرفت، اما عنبری وی را به ابن عباس بخشید.[۳] وی مسافرتهای زیادی به بلاد مختلف کرد، ولی عمدتاً در مدینه و مکه اقامت داشت.[۴]
عکرمه دانش خویش را از بزرگانی چون امام علی و امام حسن مجتبی(ع)، عائشه، ابن عباس و جابر بن عبدالله انصاری فرا گرفته و از ایشان روایت کرده است.[۵] وی از شاگردان برجسته ابن عباس بود و از مفسران بنام روزگار خویش به شمار میرفت.[۶] ابوحاتم رازی مینویسد که اصحاب ابن عباس همگی ریزهخوار دانش تفسیر عکرمهاند.[۷] عکرمه دارای شاگردان بسیاری بوده که از وی بهره برده و تفسیر و حدیث آموختهاند. در برخی منابع بالغ بر سیصد نفر را از شاگردان او دانستهاند[۸] که از آن میان نام افرادی چون ایوب سختیانی، ثور بن یزید، خالد حذاء و عاصم احول به چشم میخورد.[۹]
عکرمه مسافرتهای زیادی به سرزمینهای اسلامی از جمله آفریقا، مصر، یمن، شام و خراسان داشته که در آنجا نیز به تبلیغ و تدریس فقه، حدیث و تفسیر پرداخته است.[۱۰] گفته شده که وی آگاهترین مردم زمان خویش به فقه، حدیث و قرآن بود،[۱۱] ولی معتقد به آرای صفریّه، پیروان زیاد بن اصفر از فرق پانزده گانه خوارج بود و مردمان آفریقا که از پیروان این مذهب هستند، آن را از عکرمه که مسافرتی به آن ناحیه داشته، فراگرفتهاند.[۱۲] از عکرمه اثری به نام تفسیر القرآن بر جای مانده است.[۱۳] مشهور آن است که وی در هشتاد سالگی به سال ۱۰۵ هـ در مدینه درگذشت.[۱۴] تاریخهای دیگری نیز برای مرگ او ذکر شده است[۱۵].[۱۶]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ مدینة دمشق ۴۲/۱۲۴.
- ↑ تهذیب الکمال ۲۰/۲۶۵.
- ↑ تاریخ الاسلام ۷/۱۷۴.
- ↑ تهذیب الکمال ۲۰/۲۷۰.
- ↑ تاریخ مدینة دمشق ۴۲/۷۲ و ۷۳.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۵/۱۵.
- ↑ الجرح و التعدیل ۷/۹.
- ↑ الاعلام ۴/۲۴۴.
- ↑ تاریخ مدینة دمشق ۴۲/۷۳.
- ↑ تاریخ الاسلام ۷/۱۷۹.
- ↑ الثقات ۵/۲۳۰.
- ↑ تاریخ مدینة دمشق ۴۲/۱۲۱.
- ↑ المنتظم ۷/۱۰۲.
- ↑ التاریخ الکبیر ۷/۴۹ العبر ۱/۱۰۰ تهذیب الکمال ۲۰/۲۹۲.
- ↑ تاریخ مدینة دمشق ۴۲/۱۴۴ و ۱۴۵.
- ↑ فرهنگنامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۵۱۹-۵۲۰.