زمین در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...) |
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==') |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
امام سجاد{{ع}} آسمانها و زمین را [[گواه]] بر [[شهادت]] خویش بر [[توحید]] میگیرد: «(بار خدایا)... آسمان تو و ساکنانش و زمین تو و ساکنانش را... به شهادت میگیرم که [[گواهی]] دهم که تو خدای یکتایی و جز تو خدایی نیست»<ref>نیایش ششم.</ref>. نیز آن حضرت در [[مقام]] [[مناجات]] میفرماید: «(ای [[خداوند]] من آنچه بر [[زبان]] میآورم)... برای آن است که آسمانها و ساکنان آنها و زمین و هرچه بر روی آن است [[پشیمانی]] مرا، که در برابر تو اظهار کردهام، بشنوند!»<ref>نیایش سیویکم.</ref>. | امام سجاد{{ع}} آسمانها و زمین را [[گواه]] بر [[شهادت]] خویش بر [[توحید]] میگیرد: «(بار خدایا)... آسمان تو و ساکنانش و زمین تو و ساکنانش را... به شهادت میگیرم که [[گواهی]] دهم که تو خدای یکتایی و جز تو خدایی نیست»<ref>نیایش ششم.</ref>. نیز آن حضرت در [[مقام]] [[مناجات]] میفرماید: «(ای [[خداوند]] من آنچه بر [[زبان]] میآورم)... برای آن است که آسمانها و ساکنان آنها و زمین و هرچه بر روی آن است [[پشیمانی]] مرا، که در برابر تو اظهار کردهام، بشنوند!»<ref>نیایش سیویکم.</ref>. | ||
«امام سجاد{{ع}} از [[خدای متعال]] درخواست میکند که ما را از [[برکات]] آسمانها و زمین روزی دهد: ما را از برکات آسمانها و زمین روزی ده»<ref>نیایش نوزدهم.</ref>. و از خدای متعال میخواهد که اجازه رویش به زمین [[دشمن]] ندهد: «زمینشان را مفرمای که گیاهی برویاند»<ref>نیایش بیستوهفتم.</ref>. و نیز میخواهد آذوقههای آنها را در خشکترین و دورترین [[زمینها]] قرار دهد: «خدایا توشه و زادشان را در بیبارانترین و خشکترین و دورترین زمینها قرار ده»<ref>نیایش بیستوهفتم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «زمین»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۶۰.</ref> | «امام سجاد{{ع}} از [[خدای متعال]] درخواست میکند که ما را از [[برکات]] آسمانها و زمین روزی دهد: ما را از برکات آسمانها و زمین روزی ده»<ref>نیایش نوزدهم.</ref>. و از خدای متعال میخواهد که اجازه رویش به زمین [[دشمن]] ندهد: «زمینشان را مفرمای که گیاهی برویاند»<ref>نیایش بیستوهفتم.</ref>. و نیز میخواهد آذوقههای آنها را در خشکترین و دورترین [[زمینها]] قرار دهد: «خدایا توشه و زادشان را در بیبارانترین و خشکترین و دورترین زمینها قرار ده»<ref>نیایش بیستوهفتم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «زمین»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۶۰.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۰۵
این مدخل زیرشاخهٔ بحث زمین است. زمین از چند منظر متفاوت، بررسی میشود: زمین در قرآن - زمین در حدیث - زمین در فقه سیاسی - زمین در معارف دعا و زیارات - زمین در معارف و سیره سجادی - زمین در معارف و سیره رضوی - پرسشهای مرتبطمقدمه
زمین نام کرهای است که ما در آن زندگی میکنیم. آفرینش زمین و آسمانها از جمله نشانههای پروردگار است: 
وَمِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ
[۱]؛ هُوَ الَّذِي خَلَقَ لَكُمْ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا[۲].
امام سجاد(ع) در صحیفه سجادیه از خدای بزرگ حمد و ستایشی را درخواست میکند که زمین را پر کند: «حَمْداً يَمْلَأُ أَرْضَهُ وَ سَمَاءَهُ»[۳]؛ «حمدی که زمین و آسمانها را پر سازد. نیز آن حضرت درخواست درود و صلواتی بر پیامبر و آل او میفرماید که از جمله زمین را پر سازد: بار خدایا درود بفرست بر محمد و خاندان او... درودی که زمین و آسمان را لبریز گرداند»[۴].
امام سجاد(ع) آسمانها و زمین را گواه بر شهادت خویش بر توحید میگیرد: «(بار خدایا)... آسمان تو و ساکنانش و زمین تو و ساکنانش را... به شهادت میگیرم که گواهی دهم که تو خدای یکتایی و جز تو خدایی نیست»[۵]. نیز آن حضرت در مقام مناجات میفرماید: «(ای خداوند من آنچه بر زبان میآورم)... برای آن است که آسمانها و ساکنان آنها و زمین و هرچه بر روی آن است پشیمانی مرا، که در برابر تو اظهار کردهام، بشنوند!»[۶]. «امام سجاد(ع) از خدای متعال درخواست میکند که ما را از برکات آسمانها و زمین روزی دهد: ما را از برکات آسمانها و زمین روزی ده»[۷]. و از خدای متعال میخواهد که اجازه رویش به زمین دشمن ندهد: «زمینشان را مفرمای که گیاهی برویاند»[۸]. و نیز میخواهد آذوقههای آنها را در خشکترین و دورترین زمینها قرار دهد: «خدایا توشه و زادشان را در بیبارانترین و خشکترین و دورترین زمینها قرار ده»[۹].[۱۰].[۱۱]
منابع
پانویس
- ↑ «و از نشانههای او آفرینش آسمانها و زمین و گوناگونی زبانها و رنگهای شماست» سوره روم، آیه ۲۲.
- ↑ «اوست که همه آنچه را در زمین است برای شما آفرید». سوره بقره، آیه ۲۹.
- ↑ دعای ۳۶.
- ↑ نیایش سیودوم.
- ↑ نیایش ششم.
- ↑ نیایش سیویکم.
- ↑ نیایش نوزدهم.
- ↑ نیایش بیستوهفتم.
- ↑ نیایش بیستوهفتم.
- ↑ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم.
- ↑ شیرزاد، امیر، مقاله «زمین»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۲۶۰.