علی بن محمد سمری در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = علی بن محمد سمری | | موضوع مرتبط = علی بن محمد سمری | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۳: | ||
این [[توقیع]] اصول کلی دوره جدید را خاطر نشان کرد و در کنار سایر [[توقیعات]] و احادیثی که پیش از آن از [[ائمه شیعه]] صادر شده بود، راه نوینی را برای شیعیان ترسیم کرد.<ref>[[محمد سهیل طقوش|طقوش، محمد سهیل]]، [[دولت عباسیان (کتاب)|دولت عباسیان]]، ص ۲۳۴.</ref> | این [[توقیع]] اصول کلی دوره جدید را خاطر نشان کرد و در کنار سایر [[توقیعات]] و احادیثی که پیش از آن از [[ائمه شیعه]] صادر شده بود، راه نوینی را برای شیعیان ترسیم کرد.<ref>[[محمد سهیل طقوش|طقوش، محمد سهیل]]، [[دولت عباسیان (کتاب)|دولت عباسیان]]، ص ۲۳۴.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۳: | ||
[[رده:علی بن محمد سمری]] | [[رده:علی بن محمد سمری]] | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۲۴
این مدخل زیرشاخهٔ بحث علی بن محمد سمری است. علی بن محمد سمری از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: علی بن محمد سمری در حدیث - علی بن محمد سمری در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
او چهارمین و آخرین نایب امام زمان(ع) است که به دستور آن حضرت و توسط حسین بن روح به جانشینی وی منصوب شد و تا سال ۳۲۹ مجموعاً در حدود سه سال نیابت خاص آن حضرت را بر عهده داشت. ابوالحسن در اصل اهل یکی از روستاهای اطراف بصره بود. بنابر نقل برخی از مورخان، بسیاری از اعضای خاندان او مانند حسن و محمد فرزندان اسماعیل بن صالح و علی بن زیاد در بصره املاک زیادی داشتند. آنان نیمی از درآمد این املاک را وقف امام عسکری(ع) کرده بودند که آن حضرت همه ساله درآمد آنها را دریافت و با ایشان مکاتبه می‌کردند[۱].
در واقع مهم‌ترین تحولی که در دوره سمری رخ داد، توقیعی از حضرت بقیة الله(ع)، حاوی پیش‌گویی درباره مرگ قریب‌الوقوع این نایب بود که چند روز پیش از درگذشت وی مطرح شد. متن این توقیع، آغاز غیبت کبری را وعده می‌داد. اینک متن توقیع: خداوند به برادرانت در فقدان تو پاداش بزرگ عطا فرماید. تو تا شش روز دیگر رحلت خواهی کرد؛ کارهایت را جمع و جور کن و به هیچ‌کس به عنوان جانشین خود وصیت نکن. اکنون زمان غیبت کبری فرا رسیده و ظهور من تنها با اجازه خداوند خواهد بود و آن پس از مدتی طولانی و زمانی خواهد بود که دل‌های مردم در نهایت قساوت و روی زمین پر از بیداد و ستم باشد. کسانی پیش شیعیان ما مدعی ارتباط و دیدار با من خواهند شد. هرکس پیش از خروج سفیانی و صیحه آسمانی - که از علائم ظهور است - چنین ادعایی کند دروغ‌گویی بیش نخواهد بود[۲].
این توقیع اصول کلی دوره جدید را خاطر نشان کرد و در کنار سایر توقیعات و احادیثی که پیش از آن از ائمه شیعه صادر شده بود، راه نوینی را برای شیعیان ترسیم کرد.[۳]
منابع
پانویس
- ↑ اثبات الوصیه، ص۲۴۶-۲۴۷، به نقل از: تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم، ص۲۱۰.
- ↑ الغیبة، ص۲۴۳.
- ↑ طقوش، محمد سهیل، دولت عباسیان، ص ۲۳۴.