ربیعة بن حارث بن عبدالمطلب: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\[\[رده\:مدخل\]\]↵\[\[رده\:یاران امام علی\]\]↵\[\[رده\:اعلام\]\]' به 'رده:مدخل رده:اصحاب امام علی رده:اعلام')
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط =  [[ربیعة بن حارث بن عبدالمطلب در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط =  [[ربیعة بن حارث بن عبدالمطلب در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}


خط ۱۴: خط ۱۳:


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل‌ وابسته}}
{{مدخل وابسته}}
* [[حارث بن عبدالمطلب]] (پدر)
* [[حارث بن عبدالمطلب]] (پدر)
* [[نوفل بن حارث بن عبدالمطلب]] (برادر)
* [[نوفل بن حارث بن عبدالمطلب]] (برادر)
خط ۲۳: خط ۲۲:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
#[[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|'''اصحاب امام علی''']]
# [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|'''اصحاب امام علی''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۲۹: خط ۲۸:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۰

مقدمه

ربیعه فرزند حارث بن عبدالمطلب مکنی به ابوأروی، پسر عموی رسول خداست که از عمویش عباس چند سالی بزرگ‌تر بود[۱].

او با عباس و نوفل بن حارث به مدینه هجرت کرد و در فتح مکه و طائف شرکت نمود و در جنگ حنین در میدان نبرد ثابت قدم ماند[۲].

وی در زمره شیعیان و اصحاب امیرالمؤمنین(ع) قرار داشت، و قصیده زیر نشان از ایمانی عمیق به مولا و مقتدایش علی(ع) و نیز سبقت او در اسلام است:نمی پنداشتم که امر خلافت از دست بنی هاشم و سپس از دست ابوالحسن بیرون رود. آیا ابوالحسن علی(ع) نخستین کسی نبود که به سوی قبله آنان نماز گزارد و آیا آشناترین مردم به آیات و سنت‌های رسول خدا(ص) نبود؟[۳]

و خواند تا آنجا که: چه چیزی شما را از بیعت با علی بازداشت تا از آن آگاه شویم، بدانید که بیعت با شما پایه و اساس فتنه‌ها است[۴].

اگر چه عمر او کوتاه بود و به سال ۲۳ هجری در زمان خلافت عمر بن خطاب درگذشت و زمان خلافت امیرالمؤمنین علی(ع) را درک نکرد تا آن حضرت را در مشکلات و جنگ‌ها یاری نماید، اما در زمان حیاتش همواره مدافع حقانیت حضرت علی(ع) در امر خلافت بود تا از دنیا رفت، روحش شاد باد[۵].[۶]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. در تهذیب التهذیب، ج۳، ص۷۹ می‌نویسد: «دو سال».
  2. اسد الغابه، ج۲، ص۱۶۶؛ ر.ک: معرفة الصحابه، ج۲، ص۲۸۷ و تهذیب التهذیب، ج۳، ص۷۹.
  3. ما کنت أحسب أن الأمر منتقل عن هاشم ثم منها عن أبی حسن ألیس أول من صلی لقبلتهم وأعلم الناس بالآیات و و السنن
  4. ماذا الذی ردکم عنه فنعلمه‌ها إن بیعتکم من أول الفتن
  5. الفصول المختاره، ص۲۱۶.
  6. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۵۲۵-۵۲۶.