توبه در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

# [[امام باقر]] {{ع}} فرمودند: "[[خداوند متعال]] به [[حضرت داود]] {{ع}} [[وحی]] فرستاد که: به سوی [[بنده]] من [[دانیال]] برو و به او بگو: گناهی انجام دادی و تو را بخشیدم، باز گناهی انجام دادی و تو را بخشیدم، و باز گناهی انجام دادی و تو را بخشیدم؛ اما اگر برای مرتبه چهارم [[گناه]] کنی دیگر تو را نخواهم بخشید. [[حضرت داود]] {{ع}} به نزد [[دانیال]] آمد و گفت: من فرستاده [[خداوند]] به سوی تو هستم، [[خداوند]] این‌گونه می‌‌فرماید که: ای [[دانیال]]! گناهی انجام دادی و تو را بخشیدم، باز گناهی انجام دادی و تو را بخشیدم، و باز گناهی انجام دادی و تو را بخشیدم؛ اما اگر برای مرتبه چهارم [[گناه]] کنی دیگر تو را نخواهم بخشید. [[دانیال]] نیز گفت: ای [[فرستاده خدا]]! [[پیام]] او را به کمال به من رسانیدی. پس از آن، چون [[سحر]] شد [[دانیال]] برخاست و به [[مناجات]] با [[حضرت حق]] پرداخت و گفت: پروردگارا! پیامبرت [[داود]] برایم از جانب تو خبر آورد که من گناهی انجام دادم و تو مرا بخشیدی، و باز گناهی انجام دادم و تو مرا بخشیدی، و باز گناهی انجام دادم و تو مرا بخشیدی، و از جانب تو خبر داد که اگر من در مرتبه چهارم باز [[گناه]] کنم تو مرا نخواهی بخشید؛ امّا به [[عزّت]] تو قسم اگر تو خود مرا از [[گناه]] برکنار نداری باز [[گناه]] می‌‌کنم!، باز [[گناه]] می‌کنم!، و باز [[گناه]] می‌کنم!" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ {{ع}} قَالَ: إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَوْحَى إِلَى دَاوُدَ {{ع}} أَنِ ائْتِ عَبْدِي دَانِيَالَ فَقُلْ لَهُ إِنَّكَ عَصَيْتَنِي فَغَفَرْتُ لَكَ وَ عَصَيْتَنِي فَغَفَرْتُ لَكَ وَ عَصَيْتَنِي فَغَفَرْتُ لَكَ فَإِنْ أَنْتَ عَصَيْتَنِيَ الرَّابِعَةَ لَمْ أَغْفِرْ لَكَ فَأَتَاهُ دَاوُدُ ع فَقَالَ يَا دَانِيَالُ إِنَّنِي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكَ وَ هُوَ يَقُولُ لَكَ إِنَّكَ عَصَيْتَنِي فَغَفَرْتُ لَكَ وَ عَصَيْتَنِي فَغَفَرْتُ لَكَ وَ عَصَيْتَنِي فَغَفَرْتُ لَكَ فَإِنْ أَنْتَ عَصَيْتَنِيَ الرَّابِعَةَ لَمْ أَغْفِرْ لَكَ فَقَالَ لَهُ دَانِيَالُ قَدْ أَبْلَغْتَ يَا نَبِيَّ اللَّهِ فَلَمَّا كَانَ فِي السَّحَرِ قَامَ دَانِيَالُ فَنَاجَى رَبَّهُ فَقَالَ يَا رَبِّ إِنَّ دَاوُدَ نَبِيَّكَ أَخْبَرَنِي عَنْكَ أَنَّنِي قَدْ عَصَيْتُكَ فَغَفَرْتَ لِي وَ عَصَيْتُكَ فَغَفَرْتَ لِي وَ عَصَيْتُكَ فَغَفَرْتَ لِي وَ أَخْبَرَنِي عَنْكَ أَنَّنِي إِنْ عَصَيْتُكَ الرَّابِعَةَ لَمْ تَغْفِرْ لِي فَوَ عِزَّتِكَ لَئِنْ لَمْ تَعْصِمْنِي لَأَعْصِيَنَّكَ ثُمَّ لَأَعْصِيَنَّكَ ثُمَّ لَأَعْصِيَنَّكَ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۴۳۵.</ref>؛