علی بن جعفر: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[علی بن جعفر در تراجم و رجال]] - [[علی بن جعفر در کلام اسلامی]] - [[علی بن جعفر در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = راویان امام رضا| عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[علی بن جعفر در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
== آشنایی اجمالی ==
[[ابوالحسن علی بن جعفر بن محمد عریضی علوی قرشی مدنی]] کوچک‌ترین [[فرزند امام صادق]]{{ع}} و ساکن عریض از نواحی [[مدینه]] بود<ref>عمدة الطالب، ص۲۷۱.</ref> و بدین جهت او را به آن ناحیه نسبت داده‌اند. ابوالحسن در [[کوفه]] و [[قم]] نیز سکونت داشته است.<ref> تنقیح المقال، ج۲، ص۲۷۳.</ref> او از [[اصحاب]] [[پدر]] بزرگوار و [[برادر]] گرامی‌اش [[امام کاظم]]{{ع}} و نیز از [[اصحاب امام رضا]]{{ع}} بود<ref> رجال الطوسی، ص۲۴۱، ۳۵۳ و ۳۷۹.</ref> و از پدر و برادر ارجمندش و همچنین از پسر عموی پدرش [[حسین بن زید]] [[شهید]] [[روایت]] دارد.<ref> معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۲۸۹.</ref> افرادی چون فرزندش احمد، [[زید بن علی]] و [[عبدالله بن حسن]] از او روایت کرده‌اند.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ج۷، ص۲۹۳.</ref>


== مقدمه ==
عریضی فردی [[موثق]] و [[جلیل القدر]] و بسیار [[پرهیزکار]] و با فضل بود.<ref> تنقیح المقال، ج۲، ص۲۷۳.</ref> از [[شیخ مفید]] نقل شده که می‌‌فرماید: وی به قدری [[اهل]] فضل و [[ورع]] بود که حتی دو نفر در این باره با هم [[اختلاف]] ندارند. ابوالحسن عریضی [[امام جواد]] و [[امام هادی]]{{عم}} را هم [[درک]] کرد. روایت شده که روزی امام جواد{{ع}} در [[دوران جوانی]] بر وی وارد شد، ایشان آن [[حضرت]] را گرامی داشته و دستش را بوسید. آن حضرت فرمود: عموجان، بنشینید. عرض کرد: آقای من چگونه بنشینم، در حالی که شما ایستاده‌اید. چون آن حضرت رفتند، [[یاران]] ابوالحسن او را به خاطر کارهایش [[سرزنش]] کردند و او در حالی که [[محاسن]] خود را گرفته بود، جواب داد: ساکت باشید، این فضل را [[خداوند]] به او داده و من چگونه می‌‌توانم آن را [[انکار]] کنم.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۲۸۹.</ref> وی در سال ۲۱۰ هـ درگذشت.<ref>معجم المؤلفین، ج۷، ص۵۳.</ref> برخی [[مدفن]] او را در قم و برخی دیگر در عریض می‌‌دانند.<ref> تنقیح المقال، ج۲، ص۲۷۳.</ref> کتابی درباره [[حلال و حرام]]<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۷۲.</ref> و المناسک از آثار اوست و نیز مسائلی دارد که از برادرش امام کاظم{{ع}} پرسیده است<ref>الفهرست (طوسی)، ص۲۱۲.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۵۴۷.</ref>
از [[فرزندان امام صادق]] {{ع}} و [[عموی امام رضا]] {{ع}}، مکنی به [[ابوالحسن]] بود. او [[جلیل‌القدر]]، و [[ایمان]] محکمی داشت و یکی از [[راویان]] [[نص]] بر [[امامت امام کاظم]] {{ع}} و از افراد مورد [[اعتماد]] آن [[حضرت]] بود. ایشان به واسطه سکونت در عریض (از نواحی [[مدینه]]) به عریضی نیز مشهور بود.
 
[[علی بن جعفر]] {{ع}} می‌گوید: «مردی که به نظر می‌رسید [[واقفی]] است به من گفت: راجع به برادرت ابوالحسن - [[امام]] [[موسی کاظم]] {{ع}} - چه می‌گویی؟ گفتم: او از [[دنیا]] رفت. پرسید: چگونه فهمیدی؟ پاسخ دادم: [[دارایی]] او تقسیم شد، زنانش شوهر کردند و امام بعد از او به [[منصب امامت]] رسید و [[ناطق]] بعد از او به نطق آمد. پرسید: ناطق بعد از او کیست؟ گفتم: پسرش [[ابو جعفر]]. گفت: تو مردی [[کهنسالی]]، و موقعیت بزرگی داری، و پدرت [[جعفر بن محمد]] {{ع}} است. پس چرا این جملات را در باره این [[جوان]] می‌گویی؟ به او گفتم: من تو را نمی‌بینم مگر یک [[شیطان]]. سپس علی بن جعفر {{ع}}، محاسنش را به دست گرفت و به سوی [[آسمان]] بلند کرد و گفت: من چه می‌توانم بکنم اگر [[خدا]] او را برای [[امامت]] [[اهل]] می‌داند و این پیرمرد اهلیت آن را ندارد؟ امامت به دست خداست و اوست که از [[بندگان]] پاکش بر می‌گزیند و با زیادی سن و غیره کاری ندارد».
 
علی بن جعفر {{ع}} [[کتابی]] در [[مناسک]] [[حج]] دارد که از [[برادر]] بزرگترش امام [[موسی بن جعفر]] {{ع}} استفاده نموده است. این بزرگوار به استدعای [[مردم]] [[قم]] به این [[شهر]] آمد و در همان جا درگذشت<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۲۸۸-۲۸۹.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص۵۱۱.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
خط ۱۶: خط ۱۳:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:13681348.jpg|22px]] [[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|'''رضانامه''']]
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۲۲: خط ۱۹:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:علی بن جعفر]]
[[رده:راویان امام رضا]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]

نسخهٔ ‏۸ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۶

آشنایی اجمالی

ابوالحسن علی بن جعفر بن محمد عریضی علوی قرشی مدنی کوچک‌ترین فرزند امام صادق(ع) و ساکن عریض از نواحی مدینه بود[۱] و بدین جهت او را به آن ناحیه نسبت داده‌اند. ابوالحسن در کوفه و قم نیز سکونت داشته است.[۲] او از اصحاب پدر بزرگوار و برادر گرامی‌اش امام کاظم(ع) و نیز از اصحاب امام رضا(ع) بود[۳] و از پدر و برادر ارجمندش و همچنین از پسر عموی پدرش حسین بن زید شهید روایت دارد.[۴] افرادی چون فرزندش احمد، زید بن علی و عبدالله بن حسن از او روایت کرده‌اند.[۵]

عریضی فردی موثق و جلیل القدر و بسیار پرهیزکار و با فضل بود.[۶] از شیخ مفید نقل شده که می‌‌فرماید: وی به قدری اهل فضل و ورع بود که حتی دو نفر در این باره با هم اختلاف ندارند. ابوالحسن عریضی امام جواد و امام هادی(ع) را هم درک کرد. روایت شده که روزی امام جواد(ع) در دوران جوانی بر وی وارد شد، ایشان آن حضرت را گرامی داشته و دستش را بوسید. آن حضرت فرمود: عموجان، بنشینید. عرض کرد: آقای من چگونه بنشینم، در حالی که شما ایستاده‌اید. چون آن حضرت رفتند، یاران ابوالحسن او را به خاطر کارهایش سرزنش کردند و او در حالی که محاسن خود را گرفته بود، جواب داد: ساکت باشید، این فضل را خداوند به او داده و من چگونه می‌‌توانم آن را انکار کنم.[۷] وی در سال ۲۱۰ هـ درگذشت.[۸] برخی مدفن او را در قم و برخی دیگر در عریض می‌‌دانند.[۹] کتابی درباره حلال و حرام[۱۰] و المناسک از آثار اوست و نیز مسائلی دارد که از برادرش امام کاظم(ع) پرسیده است[۱۱].[۱۲]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. عمدة الطالب، ص۲۷۱.
  2. تنقیح المقال، ج۲، ص۲۷۳.
  3. رجال الطوسی، ص۲۴۱، ۳۵۳ و ۳۷۹.
  4. معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۲۸۹.
  5. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ج۷، ص۲۹۳.
  6. تنقیح المقال، ج۲، ص۲۷۳.
  7. معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۲۸۹.
  8. معجم المؤلفین، ج۷، ص۵۳.
  9. تنقیح المقال، ج۲، ص۲۷۳.
  10. رجال النجاشی، ج۲، ص۷۲.
  11. الفهرست (طوسی)، ص۲۱۲.
  12. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۵۴۷.