جایگاه توسل در سیره عقلاء چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'رده:(اا): پرسشهایی با ۱ پاسخ' به '') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات پرسش | {{جعبه اطلاعات پرسش | ||
| موضوع اصلی = [[علمای ابرار (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ علمای ابرار]] | | موضوع اصلی = [[علمای ابرار (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ علمای ابرار]] | ||
| تصویر = 110066.jpg | | تصویر = 110066.jpg | ||
| نمایه وابسته = [[کلیاتی از علمای ابرار (نمایه)|کلیاتی از علمای ابرار]] | | نمایه وابسته = [[کلیاتی از علمای ابرار (نمایه)|کلیاتی از علمای ابرار]] | ||
| مدخل اصلی = ؟ | | مدخل اصلی = ؟ |
نسخهٔ ۲۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۲:۵۵
جایگاه توسل در سیره عقلاء چیست؟ | |
---|---|
موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ علمای ابرار |
مدخل اصلی | ؟ |
تعداد پاسخ | ۱ پاسخ |
جایگاه توسل در سیره عقلاء چیست؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث علمای ابرار است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی علمای ابرار مراجعه شود.
پاسخ نخست
آقای حسن علیپور وحید در کتاب «مکتب در فرآیند نواندیشی» در اینباره گفته است:
«توسل و شفاعت پیش از آنکه امری شرعی و تعبّدی باشد، پدیدهای عقلایی و فطری است که از ابتدا در زندگی بشر و سیره عقلاء جاری بوده است. برای مثال، کودک خطاکار برای رهیدن از خشم پدر، مادر را واسطه میسازد. در تعاملات اجتماعی و سیاسی نیز برای عبور از برخی چالشها، پادرمیانی و شفیع شدن افراد صاحب اعتبار و صاحب نفوذ، از شیوههای غلبه بر دشواریها و گزینهای برای شکستن بنبستها شناخته میشود. پس پتانسیلی عقلانی، این آموزههای وحیانی را پشتیبانی میکند و آموزهای اعتباری با اختصاصی مذهب نیست»[۱]
منبعشناسی جامع علمای ابرار
پانویس
- ↑ علیپور وحید، حسن، مکتب در فرآیند نواندیشی، ص ۲۵۵.