اشرف بن حکیم بن جبله: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'اصحاب امیرالمؤمنین' به 'اصحاب امیرالمؤمنین') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
اشرف و پدرش [[حکیم]] هردو در یک [[نبرد]] [[سختی]] با نیروهای [[اصحاب جمل]] و قبل از آمدن [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} و یارانش به [[بصره]]، به [[شهادت]] رسیدند. | اشرف و پدرش [[حکیم]] هردو در یک [[نبرد]] [[سختی]] با نیروهای [[اصحاب جمل]] و قبل از آمدن [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} و یارانش به [[بصره]]، به [[شهادت]] رسیدند. | ||
[[طبری]] در این باره چنین می‌نویستد: موقعی که [[عثمان بن حنیف]] [[حاکم]] و استاندار [[حضرت علی]] {{ع}} در [[بصره]] به [[دست]] [[طلحه]] و [[زبیر]] و [[سپاهیان]] [[عایشه]] [[اسیر]] شد و جمعی از [[یاران]] او را به [[شهادت]] رساندند، و نیز [[عبدالله بن زبیر]] به بازار [[ارزاق]] حمله کرد تا سربازان [[جمل]] را [[سیر]] نماید. [[حکیم]] چون از [[اسارت]] [[عثمان بن حنیف]] وحمله [[عبدالله بن زبیر]] [[آگاه]] شد، اعلام کرد: | [[طبری]] در این باره چنین می‌نویستد: موقعی که [[عثمان بن حنیف]] [[حاکم]] و استاندار [[حضرت علی]] {{ع}} در [[بصره]] به [[دست]] [[طلحه]] و [[زبیر]] و [[سپاهیان]] [[عایشه]] [[اسیر]] شد و جمعی از [[یاران]] او را به [[شهادت]] رساندند، و نیز [[عبدالله بن زبیر]] به بازار [[ارزاق]] حمله کرد تا سربازان [[جمل]] را [[سیر]] نماید. [[حکیم]] چون از [[اسارت]] [[عثمان بن حنیف]] وحمله [[عبدالله بن زبیر]] [[آگاه]] شد، اعلام کرد: «از [[خدا]] [[ترس]] نداشته باشم اگر به [[یاری]] [[عثمان بن حنیف]] نروم» با گروهی از [[عبدالقیس]] و بکربن وائل حرکت کرد و در بازار [[ارزاق]] با [[عبدالله بن زبیر]] برخورد کرد. [[ابن زبیر]] جویای حال او شد. [[حکیم]] گفت: چرا [[مردم]] را کشته و ابن [[حنیف]] را بازداشت کرده‌ای و حاب آنکه با اوپیمان بستید که کاری نکنید تا امیرالمؤمنین علی {{ع}} به [[بصره]] وارد شود و هر تصمیمی آن [[حضرت]] گرفت عملی کنیم. آیا از [[خدا]] نمی‌ترسید؟ به چه دلیلی [[خون]] این افراد بی‌گناه را ریختید؟ | ||
[[عبدالله بن زبیر]] گفت: به [[انتقام]] [[خون]] [[عثمان بن عفان]]! | [[عبدالله بن زبیر]] گفت: به [[انتقام]] [[خون]] [[عثمان بن عفان]]! | ||
[[حکیم]] از [[دلیل]] [[باطل]] [[ابن زبیر]] به [[خشم]] آمد و گفت: ای خدایی که [[حاکم]] عدلی، تو [[شاهد]] باش. بعد خطاب به یارانش گفت: من در کشتن اینها [[شک]] ندارم که باید با اینها جنگید و هر کس [[شک]] دارد، بازگردد. | [[حکیم]] از [[دلیل]] [[باطل]] [[ابن زبیر]] به [[خشم]] آمد و گفت: ای خدایی که [[حاکم]] عدلی، تو [[شاهد]] باش. بعد خطاب به یارانش گفت: من در کشتن اینها [[شک]] ندارم که باید با اینها جنگید و هر کس [[شک]] دارد، بازگردد. | ||
نسخهٔ ۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۳۴
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام علی است. اشرف بن حکیم بن جبله از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: اشرف بن حکیم بن جبله در تاریخ اسلامی - اشرف بن حکیم بن جبله در تراجم و رجال - پرسش مرتبط ندارد| اشرف بن حکیم بن جبله | |
|---|---|
 تصویر نمادین جنگ جمل | |
| نام کامل | اشرف بن حکیم بن جبله |
| جنسیت | مرد |
| پدر | حکیم بن جبله |
| خویشاوندان | رعل بن جبله (عمو) |
| تاریخ شهادت | ۳۶ هجری |
| محل شهادت | بصره |
| از اصحاب | امام علی |
| حضور در جنگ | جنگ جمل |
مقدمه
اشرف فرزند حُکیم و به قولی فرزند جبله (برادر حکیم) [۱] از اصحاب امیرالمؤمنین (ع) است [۲]. اشرف و پدرش حکیم هردو در یک نبرد سختی با نیروهای اصحاب جمل و قبل از آمدن امیرالمؤمنین (ع) و یارانش به بصره، به شهادت رسیدند.
طبری در این باره چنین می‌نویستد: موقعی که عثمان بن حنیف حاکم و استاندار حضرت علی (ع) در بصره به دست طلحه و زبیر و سپاهیان عایشه اسیر شد و جمعی از یاران او را به شهادت رساندند، و نیز عبدالله بن زبیر به بازار ارزاق حمله کرد تا سربازان جمل را سیر نماید. حکیم چون از اسارت عثمان بن حنیف وحمله عبدالله بن زبیر آگاه شد، اعلام کرد: «از خدا ترس نداشته باشم اگر به یاری عثمان بن حنیف نروم» با گروهی از عبدالقیس و بکربن وائل حرکت کرد و در بازار ارزاق با عبدالله بن زبیر برخورد کرد. ابن زبیر جویای حال او شد. حکیم گفت: چرا مردم را کشته و ابن حنیف را بازداشت کرده‌ای و حاب آنکه با اوپیمان بستید که کاری نکنید تا امیرالمؤمنین علی (ع) به بصره وارد شود و هر تصمیمی آن حضرت گرفت عملی کنیم. آیا از خدا نمی‌ترسید؟ به چه دلیلی خون این افراد بی‌گناه را ریختید؟ عبدالله بن زبیر گفت: به انتقام خون عثمان بن عفان! حکیم از دلیل باطل ابن زبیر به خشم آمد و گفت: ای خدایی که حاکم عدلی، تو شاهد باش. بعد خطاب به یارانش گفت: من در کشتن اینها شک ندارم که باید با اینها جنگید و هر کس شک دارد، بازگردد. در همان مکان و کنار بازار ارزاق جنگ شدیدی میان حکیم و فرزندش اشرف و برادرش رعل با دیگر همراهانش از گروه عبد القیس و گروه بكر بن وائل با سربازان عبدالله بن زبیر رخ داد. مردی پای حکیم را قطع کرد، حکیم پا را برداشت و به سوی مرد ضارب پرتاب کرد که به گردن او خورد و به زمین افتاد، حکیم با سرعت به سراغش رفت و او را به قتل رساند. در این جنگ علاوه بر حکیم و پسرش اشرف و برادرش رعل جمعی تا هفتاد نفر ذکر کرده‌اند، از گروه عبدالقیس در سال ۳۶ هجری در بصره - قبل از آغاز جنگ جمل - در ولای امیرالمؤمنین علی (ع) به شهادت رسیدند[۳][۴]
منابع
پانویس
- ↑ اصح آن است که اشرف فرزند حکیم، و جبله جدّ او بوده است (قاموس الرجال، ج۲، ص۱۵۹).
- ↑ ر. ک: رجال طوسی، ص۳۵، ش۸؛ قاموس الرجال، ج۲، ص۱۵۹ و تاریخ طبری، ج۴، ص۴۷۵.
- ↑ همان مدارک و اعیان الشیعه، ج۳، ص۴۵۹.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۱۸۴-۱۸۵.