ابوطالب در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۹ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۱

ابوطالب بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف، عمو و حامی پیامبر (ص) و پدر حضرت علی (ع)، حدود هشتاد و چند سال قبل از هجرت متولد شد. نام وی عبدمناف و به نقلی عمران ـ، و به جهت فرزند بزرگش طالب به "ابوطالب" مشهور شد. ابوطالب رئیس خاندان بنی هاشم و وارث دو منصب مهم رفادت (مهمانداری حاجیان) و سقایت (آب رساندن به حاجیان) بود.

بعد از نبوت برادر زاده‌اش محمد (ص) با تمام وجود به حمایت از وی پرداخت و در محاصره اجتماعی و اقتصادی بنی هاشم توسط قریش با مسلمانان به "شعب ابوطالب" رفت و کمی پس از پایان یافتن محاصره در اثر رنج و سختی، در ماه ذی القعده یا شوال سال دهم (سه سال قبل از هجرت) وفات یافت^[۱].

ابوطالب در میان قریش مشهور به سخاوت بود، و به سبب درایت و عدالت و نفوذ کلام، قبایل عرب در مکه وی را به داوری اختیار می‌‌کردند^[۲]. در عصر جاهلیت نخستین کسی بود که سوگند در شهادت برای اولیای دم را بنا نهاد و بعدها اسلام نیز این امر را امضا کرد. ^[۳]. وی در عصر جاهلیت از پلیدی‌ها دوری می‌‌گزید و به شیوه پدرش شراب را بر خود حرام کرده بود^[۴].

در حمایت‌های بی‌دریغ ابوطالب از پیامبر گرامی اسلام (ص) تردیدی نیست، ولی در ایمان آوردن او به آیین اسلام اختلاف شده است^[۵].

@@ خط ۲: / خط ۲: @@
 | موضوع مرتبط = ابوطالب
 | عنوان مدخل  = ابوطالب
-| مداخل مرتبط = [[ابوطالب در قرآن]] - [[ابوطالب در نهج البلاغه]] - [[ابوطالب در کلام اسلامی]] - [[ابوطالب در معارف و سیره رضوی]]
+| مداخل مرتبط = [[ابوطالب در قرآن]] - [[ابوطالب در نهج البلاغه]] - [[ابوطالب در کلام اسلامی]] - [[ابوطالب در معارف و سیره نبوی]] - [[ابوطالب در معارف و سیره علوی]] - [[ابوطالب در معارف و سیره رضوی]]
 | پرسش مرتبط  =
 }}