خراج در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۸ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۳

مقدمه

خراج در لغت به معنای نفع یا درآمدی است که از ملک حاصل می‌شود^[۱]. همچنین به‌معنای باج گرفتن نیز آمده است^[۲]. گاهی به معنای مالیات، جزیه و اجرت نیز به کار رفته است^[۳]. خراج در اصطلاح، به مالیاتی گفته می‌شود که از زمین‌های «مفتوحة العنوه» یا «اراضی صلحیه» و یا زمین‌های فیء گرفته می‌شد^[۴].^[۵]

منابع

حسینی، سید رضا، مقاله «بیت المال»، دانشنامه امام علی ج۷

پانویس

↑ ابن اثیر، النهایه، ج۲، ص۱۹، ماده خرج.
↑ لغت‌نامه دهخدا، ج۷، ص۹۶۲۷.
↑ ابن منظور، لسان العرب، ج۲، ص۲۵۲، ماده خرج.
↑ منتظری، حسین علی، دراسات فی ولایة الفقیه، ج۳، ص۴۸۸.
↑ حسینی، سید رضا، مقاله «بیت المال»، دانشنامه امام علی ج۷، ص ۴۰۲.

[1] ابن اثیر، النهایه، ج۲، ص۱۹، ماده خرج.

[2] لغت‌نامه دهخدا، ج۷، ص۹۶۲۷.

[3] ابن منظور، لسان العرب، ج۲، ص۲۵۲، ماده خرج.

[4] منتظری، حسین علی، دراسات فی ولایة الفقیه، ج۳، ص۴۸۸.

[5] حسینی، سید رضا، مقاله «بیت المال»، دانشنامه امام علی ج۷، ص ۴۰۲.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

@@ خط ۳: / خط ۳: @@
 == مقدمه ==
 [[خراج]] در لغت به معنای نفع یا درآمدی است که از [[ملک]] حاصل می‌شود<ref>ابن اثیر، النهایه، ج۲، ص۱۹، ماده خرج.</ref>. همچنین به‌معنای باج گرفتن نیز آمده است<ref>لغت‌نامه دهخدا، ج۷، ص۹۶۲۷.</ref>. گاهی به معنای [[مالیات]]، [[جزیه]] و اجرت نیز به کار رفته است<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج۲، ص۲۵۲، ماده خرج.</ref>. خراج در اصطلاح، به مالیاتی گفته می‌شود که از زمین‌های «[[مفتوحة العنوه]]» یا «[[اراضی]] صلحیه» و یا زمین‌های فیء گرفته می‌شد<ref>منتظری، حسین علی، دراسات فی ولایة الفقیه، ج۳، ص۴۸۸.</ref>.<ref>[[سید رضا حسینی|حسینی، سید رضا]]، [[بیت المال (مقاله)| مقاله «بیت المال»]]، [[دانشنامه امام علی ج۷ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۷]]، ص ۴۰۲.</ref>
 == منابع ==