بسام بن عبدالله اسدی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[بسام بن عبدالله اسدی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
بسام بن عبدالله از [[آزاد]] شدگان [[بنی هاشم]] یا [[بنی اسد]] است و از [[شیعیان]] و [[خواص]] [[اصحاب امام صادق]]{{ع}} به شمار می‌‌رود. [[ابن عقده]] نیز نام وی را در [[رجال شیعه]] ذکر کرده است. [[نجاشی]] و [[شیخ طوسی]] او را در شمار [[اصحاب امام باقر]]{{ع}} و [[امام صادق]]{{ع}} آورده‌اند، [[برقی]] او را فقط در میان اصحاب [[امام باقر]]{{ع}} نام برده است. هر چند در [[رجالیون]] [[شیعه]] [[علامه مجلسی]] و [[مامقانی]] او را حَسَن و امامیِ [[غیر موثق]] دانسته‌اند، اما همه [[رجالیون اهل سنت]]، مانند: [[احمد بن حنبل]]، [[حاکم]]، [[ابوحاتم]]، [[یحیی بن معین]]، [[ابن نمیر]] و [[ابن حبان]] او را [[توثیق]] کرده‌اند، جز آنکه ابن حبان تصریح می‌‌کند او گاهی دچار [[خطا]] و [[اشتباه]] می‌‌شده است. [[ابن حجر]] نیز وی را [[صدوق]] خوانده است<ref>معجم رجال الحدیث ۲۹۸/ ۳؛ تهذیب الکمال ۵۸/ ۴ و تقریب التهذیب ۹۶/ ۱.</ref>. | بسام بن عبدالله از [[آزاد]] شدگان [[بنی هاشم]] یا [[بنی اسد]] است و از [[شیعیان]] و [[خواص]] [[اصحاب امام صادق]]{{ع}} به شمار می‌‌رود. [[ابن عقده]] نیز نام وی را در [[رجال شیعه]] ذکر کرده است. [[نجاشی]] و [[شیخ طوسی]] او را در شمار [[اصحاب امام باقر]]{{ع}} و [[امام صادق]]{{ع}} آورده‌اند، [[برقی]] او را فقط در میان اصحاب [[امام باقر]]{{ع}} نام برده است. هر چند در [[رجالیون]] [[شیعه]] [[علامه مجلسی]] و [[مامقانی]] او را حَسَن و امامیِ [[غیر موثق]] دانسته‌اند، اما همه [[رجالیون اهل سنت]]، مانند: [[احمد بن حنبل]]، [[حاکم]]، [[ابوحاتم]]، [[یحیی بن معین]]، [[ابن نمیر]] و [[ابن حبان]] او را [[توثیق]] کرده‌اند، جز آنکه ابن حبان تصریح می‌‌کند او گاهی دچار [[خطا]] و [[اشتباه]] می‌‌شده است. [[ابن حجر]] نیز وی را [[صدوق]] خوانده است<ref>معجم رجال الحدیث ۲۹۸/ ۳؛ تهذیب الکمال ۵۸/ ۴ و تقریب التهذیب ۹۶/ ۱.</ref>. | ||
نسخهٔ ۷ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۵
بسام بن عبدالله اسدی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: بسام بن عبدالله اسدی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
بسام بن عبدالله از آزاد شدگان بنی هاشم یا بنی اسد است و از شیعیان و خواص اصحاب امام صادق(ع) به شمار می‌‌رود. ابن عقده نیز نام وی را در رجال شیعه ذکر کرده است. نجاشی و شیخ طوسی او را در شمار اصحاب امام باقر(ع) و امام صادق(ع) آورده‌اند، برقی او را فقط در میان اصحاب امام باقر(ع) نام برده است. هر چند در رجالیون شیعه علامه مجلسی و مامقانی او را حَسَن و امامیِ غیر موثق دانسته‌اند، اما همه رجالیون اهل سنت، مانند: احمد بن حنبل، حاکم، ابوحاتم، یحیی بن معین، ابن نمیر و ابن حبان او را توثیق کرده‌اند، جز آنکه ابن حبان تصریح می‌‌کند او گاهی دچار خطا و اشتباه می‌‌شده است. ابن حجر نیز وی را صدوق خوانده است[۱].
احادیث وی در جوامع روایی سنی و شیعی مانند: سنن نسائی، تهذیب، استبصار و کافی آمده است.
او از کسانی چون: امام باقر(ع)، امام صادق(ع)، حسن بن عمرو فقیمی، عطاء بن ابی رباح، عکرمه، زید بن علی(ع)، ابوطفیل عامر بن واثله لیثی، عبدالله بن یامین، عون بن ابی جحیفه و یحیی بن سام روایت کرده است.
از او کسانی چون: اسماعیل بن بهرام، حاتم بن اسماعیل، حسن بن عطیه بن نجیح قرشی، خلاد بن یحیی، سعید بن محمد وراق، شبابة بن سوّار، عبدالله بن مبارک، وکیع بن جراح و ابونعیم روایت کرده اند[۲].
برخی نقل کرده اند: امام صادق(ع) در حیره، بر در کاخ منصور خلیفه عبّاسی بود که از به قتل رسیدن بسّام آگاه شد و قاتل او را به دوزخ بشارت داد[۳].
از آنچه گذشت بر می‌‌آید که وی پیش از سال ۱۴۵ﻫ.ق کشته شد؛ زیرا حیره پیش از بنیان نهادن شهر بغداد در سال ۱۴۵ﻫ.ق پایتخت عبّاسیان بوده است.[۴]
