اسود بن سفیان مخزومی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اسود بن سفیان مخزومی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اسود بن سفیان مخزومی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}


== مقدمه ==
==مقدمه==
[[اسود]] فرزند [[سفیان بن عبدالاسد بن هلال بن عبدالله بن عمر]]<ref>مغلطای، ج۱، ص۷۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۲۷.</ref>، از شاخه [[بنی مخزوم]]، از [[قبیله قریش]] است<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰؛ ابن عبد البر، ج۱، ص۱۸۳.</ref>. [[عبدان مروزی]] براساس برداشت غلط از [[روایت]] [[ابن عباس]] او را [[اسود بن عبدالاسد]] پنداشته است. [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰.</ref> با [[نقل روایت]] [[ابن کلبی]] و [[زبیر بن بکار]]، مبنی بر کشته شدن اسود بن عبدالاسد در صف [[کفار]] در [[بدر]]، این [[تصور]] غلط را نشان داده است. به همین دلیل، [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۲۷ و ج۱، ص۳۷۳.</ref> دو مدخل با نام [[اسود بن سفیان]] (در بخش اول: [[صحابه]]) و [[اسود بن عبدالاسد]] (در بخش چهارم: توهمات) آورده و آشکار ساخته که اسود بن سفیان برادرزاده اسود است. وی برادرزاده [[ابوسلمه بن عبدالاسد]]<ref>مغلطای، ج۱، ص۷۳؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰.</ref> [[همسر]] [[ام سلمه]] است که با [[ام حبیب دختر عباس بن عبدالمطلب بن هاشم]] [[ازدواج]] کرد<ref>ابن سعد، ج۸، ص۳۹؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۲۷.</ref> و از او فرزندانی به نام‌های «زرق» و «لبابه» به [[دنیا]] آورد که هر دو در [[مکه]] ساکن بودند<ref>ابن سعد، ج۸، ص۳۹.</ref>.
اسود فرزند [[سفیان بن عبدالاسد بن هلال بن عبدالله بن عمر]]<ref>مغلطای، ج۱، ص۷۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۲۷.</ref>، از شاخه [[بنی مخزوم]] [[قریش]] است<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰؛ ابن عبد البر، ج۱، ص۱۸۳.</ref>. وی برادرزاده [[اسود بن عبدالاسد بن هلال بن عبدالله بن عمر]] است که در [[جنگ بدر]]، در [[نبرد]] با [[مسلمین]] به هلاکت رسیده است<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰.</ref>. تشابه اسمی این دو [[شخصیت]]، موجب شده تا برخی صاحب‌نظران<ref>افرادی چون «عبدان مروزی» از جمله قائلین این قول‌اند. ر.ک: ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰.</ref> به [[اشتباه]] و براساس برداشت غلط از [[روایت]] [[ابن عباس]]، او را همان [[اسود بن عبدالاسد]] بپندارند<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰.</ref>. اما دیگر [[دانشمندان]]، با رد این نظر، مبنی بر کشته شدن اسود بن عبدالاسد در صف [[کفار]] در [[بدر]]، غلط بودن این تصور را به [[اثبات]] رسانده‌اند<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰.</ref>.


[[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۳۷۳ و ج۸، ص۲۶۹.</ref> از دختر دیگری به نام فاطمه برای او یاد کرده که [[اسلام]] آورد و به سبب دزدی دستش قطع شد. [[خواهر]] و [[برادران]] وی، «ام‌عمرو» <ref>ابن سعد، ج۸، ص۲۰۶.</ref>، «هبّار»<ref>مغلطای، ج۱، ص۷۳؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۸۳.</ref>، «عبدالله»<ref>ابن سعد، ج۴، ص۱۰۰؛ ابن حجر، ج۴، ص۹۹ و ۳۲۹.</ref>، «عبیدالله»<ref>ابن حزم، ص۳۳۸.</ref> و «عمر»<ref>ابن حجر، ج۴، ص۴۸۷.</ref> بودند که ریطه دختر [[عبد بن قیس بن عبدود]] مادرشان بود<ref>ابن سعد، ج۴، ص۱۰۱؛ ابن عساکر، ج۲۹، ص۶۸.</ref>.
همچنین، [[اسود بن سفیان مخزومی]] برادرزاده [[ابوسلمه بن عبدالاسد]]<ref>مغلطای، ج۱، ص۷۳؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰.</ref> [[همسر]] [[ام سلمه]] است. وی با ام حبیب دختر عباس بن عبدالمطلب بن هاشم [[ازدواج]] کرد<ref>ابن سعد، ج۸، ص۳۹؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۲۷.</ref> و از او فرزندانی به نام‌های «زرق» و «لبابه» به [[دنیا]] آورد که هر دو در [[مکه]] ساکن بودند<ref>ابن سعد، ج۸، ص۳۹.</ref>.


اسود به همراه پدرش سفیان در [[جنگ بدر]] با [[مشرکان]] بود. سفیان کشته و اسود [[اسیر]] [[مسلمانان]] شد<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۲۷.</ref>.
نقل است که اسود به همراه پدرش سفیان در [[جنگ بدر]] همراه با [[مشرکان]] حضور داشت. پدرش سفیان در این [[نبرد]] کشته شد و اسود هم به [[اسارت]] [[مسلمانان]] در آمد<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۲۷.</ref>.


در [[صحابی]] بودن اسود [[اختلاف]] است<ref>ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۸۳؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰؛ مغلطای، ج۱، ص۷۳.</ref> و برخی او را از [[تابعین]] شمرده‌اند<ref>عجلی، ج۱، ص۲۲۸.</ref>. در [[مکه]] چاهی به نام اسود، منسوب به همین [[اسود بن سفیان بن عبدالاسد]] بوده است<ref>بلاذری، ج۱، ص۵۹؛ فاکهی، ج۴، ص۲۰۱؛ یاقوت حموی، ج۱، ص۲۹۸ و ج۲، ص۸۵.</ref> که در اصل «ثنیة ام‌قردان» نام داشت<ref>فاکهی، ج۴، ص۲۰۱؛ یاقوت حموی، ج۱، ص۲۹۸ و ج۲، ص۸۵.</ref>. این [[چاه]] نزدیک چاه خالصه مهدی، [[خلیفه عباسی]] بوده است<ref>بلاذری، ج۱، ص۵۹.</ref><ref>[[حسین مرادی‌نسب|مرادی‌نسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اسود بن سفیان مخزومی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۷۰.</ref>
در [[صحابی]] بودن اسود [[اختلاف]] است<ref>ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۸۳؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰؛ مغلطای، ج۱، ص۷۳.</ref> و برخی او را از [[تابعین]] شمرده‌اند<ref>عجلی، ج۱، ص۲۲۸.</ref>. در [[مکه]] چاهی به نام اسود، منسوب به همین [[اسود بن سفیان بن عبدالاسد]] بوده است<ref>بلاذری، ج۱، ص۵۹؛ فاکهی، ج۴، ص۲۰۱؛ یاقوت حموی، ج۱، ص۲۹۸؛ ج۲، ص۸۵.</ref>. این چاه نزدیک چاه خالصه [[مهدی]]، [[خلیفه عباسی]] بوده است<ref>بلاذری، ج۱، ص۵۹.</ref>.<ref>برگرفته از: مرادی‌نسب، حسین، مقاله «اسود بن سفیان مخزومی»، دانشنامه سیره نبوی، ج۲، ص۷۰.</ref><ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۰

مقدمه

اسود فرزند سفیان بن عبدالاسد بن هلال بن عبدالله بن عمر[۱]، از شاخه بنی مخزوم قریش است[۲]. وی برادرزاده اسود بن عبدالاسد بن هلال بن عبدالله بن عمر است که در جنگ بدر، در نبرد با مسلمین به هلاکت رسیده است[۳]. تشابه اسمی این دو شخصیت، موجب شده تا برخی صاحب‌نظران[۴] به اشتباه و براساس برداشت غلط از روایت ابن عباس، او را همان اسود بن عبدالاسد بپندارند[۵]. اما دیگر دانشمندان، با رد این نظر، مبنی بر کشته شدن اسود بن عبدالاسد در صف کفار در بدر، غلط بودن این تصور را به اثبات رسانده‌اند[۶].

همچنین، اسود بن سفیان مخزومی برادرزاده ابوسلمه بن عبدالاسد[۷] همسر ام سلمه است. وی با ام حبیب دختر عباس بن عبدالمطلب بن هاشم ازدواج کرد[۸] و از او فرزندانی به نام‌های «زرق» و «لبابه» به دنیا آورد که هر دو در مکه ساکن بودند[۹].

نقل است که اسود به همراه پدرش سفیان در جنگ بدر همراه با مشرکان حضور داشت. پدرش سفیان در این نبرد کشته شد و اسود هم به اسارت مسلمانان در آمد[۱۰].

در صحابی بودن اسود اختلاف است[۱۱] و برخی او را از تابعین شمرده‌اند[۱۲]. در مکه چاهی به نام اسود، منسوب به همین اسود بن سفیان بن عبدالاسد بوده است[۱۳]. این چاه نزدیک چاه خالصه مهدی، خلیفه عباسی بوده است[۱۴].[۱۵][۱۶]

منابع

پانویس

  1. مغلطای، ج۱، ص۷۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۲۷.
  2. ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰؛ ابن عبد البر، ج۱، ص۱۸۳.
  3. ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰.
  4. افرادی چون «عبدان مروزی» از جمله قائلین این قول‌اند. ر.ک: ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰.
  5. ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰.
  6. ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰.
  7. مغلطای، ج۱، ص۷۳؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰.
  8. ابن سعد، ج۸، ص۳۹؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۲۷.
  9. ابن سعد، ج۸، ص۳۹.
  10. ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۲۷.
  11. ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۸۳؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰؛ مغلطای، ج۱، ص۷۳.
  12. عجلی، ج۱، ص۲۲۸.
  13. بلاذری، ج۱، ص۵۹؛ فاکهی، ج۴، ص۲۰۱؛ یاقوت حموی، ج۱، ص۲۹۸؛ ج۲، ص۸۵.
  14. بلاذری، ج۱، ص۵۹.
  15. برگرفته از: مرادی‌نسب، حسین، مقاله «اسود بن سفیان مخزومی»، دانشنامه سیره نبوی، ج۲، ص۷۰.
  16. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.