اسود بن سفیان مخزومی در تاریخ اسلامی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

اسود فرزند سفیان بن عبدالاسد بن هلال بن عبدالله بن عمر[۱]، از شاخه بنی مخزوم قریش است[۲]. وی برادرزاده اسود بن عبدالاسد بن هلال بن عبدالله بن عمر است که در جنگ بدر، در نبرد با مسلمین به هلاکت رسیده است[۳]. تشابه اسمی این دو شخصیت، موجب شده تا برخی صاحب‌نظران[۴] به اشتباه و براساس برداشت غلط از روایت ابن عباس، او را همان اسود بن عبدالاسد بپندارند[۵]. اما دیگر دانشمندان، با رد این نظر و با نقل روایت ابن کلبی و زبیر بن بکار، مبنی بر کشته شدن اسود بن عبدالاسد در صف کفار در بدر، غلط بودن این تصور را به اثبات رسانده‌اند[۶]. ابن حجر[۷] هم، با اختصاص دو مدخل با نام اسود بن سفیان (در بخش اول: صحابه) و اسود بن عبدالاسد (در بخش چهارم: توهمات)، آشکار ساخته که اسود بن سفیان شخصیتی جدای از اسود بن عبدالاسد و برادرزاده اوست.

همچنین، اسود بن سفیان مخزومی برادرزاده ابوسلمه بن عبدالاسد[۸] همسر ام سلمه است. وی با ام حبیب دختر عباس بن عبدالمطلب بن هاشم ازدواج کرد[۹] و از او فرزندانی به نام‌های «زرق» و «لبابه» به دنیا آورد که هر دو در مکه ساکن بودند[۱۰].

ابن حجر[۱۱] ضمن برشمردن دختر دیگری به نام «فاطمه» برای اسود بن سفیان، از مسلمان شدن او و سپس، قطع شدن دستش به سبب دزدی خبر داده است. اسود از همسر خود ریطه دختر عبد بن قیس بن عبدود، علاوه بر فاطمه، فرزندان دیگری به اسامی«ام‌عمرو»[۱۲]، «هبّار»[۱۳]، «عبدالله»[۱۴]، «عبیدالله»[۱۵] و «عمر»[۱۶] داشت[۱۷].

نقل است که اسود به همراه پدرش سفیان در جنگ بدر همراه با مشرکان حضور داشت. پدرش سفیان در این نبرد کشته شد و اسود هم به اسارت مسلمانان در آمد[۱۸].

در صحابی بودن اسود اختلاف است[۱۹] و برخی او را از تابعین شمرده‌اند[۲۰]. در مکه چاهی به نام اسود، منسوب به همین اسود بن سفیان بن عبدالاسد بوده است[۲۱] که در اصل «ثنیة ام‌قردان» نام داشت[۲۲]. این چاه نزدیک چاه خالصه مهدی، خلیفه عباسی بوده است[۲۳].[۲۴].[۲۵]

منابع

پانویس

  1. مغلطای، ج۱، ص۷۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۲۷.
  2. ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰؛ ابن عبد البر، ج۱، ص۱۸۳.
  3. ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰.
  4. افرادی چون «عبدان مروزی» از جمله قائلین این قول‌اند. ر.ک: ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰.
  5. ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰.
  6. ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰.
  7. ابن حجر، ج۱، ص۲۲۷؛ ج۱، ص۳۷۳.
  8. مغلطای، ج۱، ص۷۳؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰.
  9. ابن سعد، ج۸، ص۳۹؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۲۷.
  10. ابن سعد، ج۸، ص۳۹.
  11. ابن حجر، ج۱، ص۳۷۳؛ ج۸، ص۲۶۹.
  12. ابن سعد، ج۸، ص۲۰۶.
  13. مغلطای، ج۱، ص۷۳؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۸۳.
  14. ابن سعد، ج۴، ص۱۰۰؛ ابن حجر، ج۴، ص۹۹ و ۳۲۹.
  15. ابن حزم، ص۳۳۸.
  16. ابن حجر، ج۴، ص۴۸۷.
  17. ابن سعد، ج۴، ص۱۰۱؛ ابن عساکر، ج۲۹، ص۶۸.
  18. ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۲۷.
  19. ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۸۳؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۳۰؛ مغلطای، ج۱، ص۷۳.
  20. عجلی، ج۱، ص۲۲۸.
  21. بلاذری، ج۱، ص۵۹؛ فاکهی، ج۴، ص۲۰۱؛ یاقوت حموی، ج۱، ص۲۹۸؛ ج۲، ص۸۵.
  22. فاکهی، ج۴، ص۲۰۱؛ یاقوت حموی، ج۱، ص۲۹۸؛ ج۲، ص۸۵.
  23. بلاذری، ج۱، ص۵۹.
  24. برگرفته از: مرادی‌نسب، حسین، مقاله «اسود بن سفیان مخزومی»، دانشنامه سیره نبوی، ج۲، ص۷۰.
  25. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.